Met de boot in Laos
Veel bezoekers beginnen hun reis in Laos met een tweedaagse boottrip over de Mekong-rivier per slowboat. De speedboot wordt afgeraden en als je ze voorbij ziet zoemen, snap je waarom. De deelnemers dragen helmen en reddingsvesten, maar de boot is klein en schiet bliksemsnel over het water; één rotsblok op de verkeerde plek en het is afgelopen. Bovendien zie je niks en kun je niet met elkaar praten vanwege de herrie. De slowboat doet er langer over, maar geeft minder herrie waardoor je met je medepassagiers kunt praten.
Een kano komt voorbij op de Mekong
De grensovergang
Vanuit Chiang Rai kun je een all-in-pakket boeken: vervoer naar Chiang Kong per minibus, veerboot over de Mekong naar de Laos-zijde, tuktuk van de grenspost naar het vertrekpunt van de boot en de bootreis.
De minibus is een rit van 50 kilometer. Eenmaal aangekomen laat je je Thaise visumstempel zien en ontvang je de exit-stempel. Als je zelf geen kussentje bij je hebt, kun je dat hier kopen. Het is aan te raden, want de slowboat is niet uitermate comfortabel. Vanuit de minibus stap je over in een longtailboot voor de overtocht en na vijf minuten ben je in Laos.
De grens met Laos
Bij de grenspost vul je de benodigde formulieren in. Als je al een visum hebt, stempelt de douanier dat af, maar je kunt ook ter plekke een visum krijgen. Geld wisselen kan ook: Thaise baht voor Lao kip. Natuurlijk moet je als Hollander even de grap maken dat ze hier nog met kippen betalen, maar lokaal wordt 'kip' uitgesproken als "giep" (Engelse g). Het is eenvoudig om miljonair te worden in kip. Er zijn briefjes van 500, 1.000, 2.000, 5.000, 10.000, 20.000 en zelfs 50.000 kip. Die 500 kip is niet heel handig, want alle prijzen gaan in duizenden. De kip schommelt nogal in waarde, maar de meeste mensen houden een wisselkoers aan van 10.000 kip is $1. Een onbekende man met een dik gezicht siert alle biljetten.
De tuktuk brengt je naar de veerbootlanding. De passagiers zijn allemaal
farang. Hoewel de boot volgens de bordjes maar 100 personen mag laden, moet je er niet van opkijken als er 150 in gaan. De reis kost voor de buitenlanders twee keer zoveel als voor Lao, maar dit land is dan ook echt heel arm. Hier heb je ook de kussens nodig, want de banken zijn smalle houten plankjes.
De bootvrouwe koopt verse kip omringd door textielverkopers
Huay Xai naar Pak Beng
Na vertrek is het zaak jezelf te vermaken. Kaarten, kletsen, lezen, snoepen, het uitzicht fotograferen en muziek luisteren zijn favoriete bezigheden. De Lao hebben geen entertainment en slapen in de meest onmogelijke posities. Het landschap wat voorbij glijdt, is afwisselend: groene bergen, donkere pieken, witte strandjes, grote rotsblokken, houten huisjes, spelende kinderen, vissers in bootjes, enz. Af en toe stoppen we onderweg om Lao uit of in te laten stappen. Meestal komen er vrouwen en kinderen op de boot af, hopend hun waren te kunnen verkopen: drinken, snacks en handwerk. Met name de gekoelde dranken vinden gretig aftrek.
Overnachten in Pak Beng
Rond zessen begint het donker te worden en meren we aan voor de nacht in Pak Beng. De bootwerkers delen tickets uit die je moet bewaren voor het tweede deel van de tocht morgen. Er is hier elektriciteit uit generators. Pak Beng bestaat uit twee straten met guesthouses en restaurants. Er doen verhalen de rondte over drugs; blijf er ver vandaan, want de boetes zijn niet mals. De restaurants serveren een mix van Lao/Thai en westerse kost, soms met een uitzicht over de Mekong.
Pak Beng naar Luang Prabang
De boot vertrekt om 9 uur, dus je moet er redelijk vroeg uit. Na een tijdje Thailand kan het een verademing zijn dat hier brood (Franse baguettes) worden geserveerd als ontbijt. Maar wees gerust, in Laos struikel je zowat over de bergen baguettes. Koop wat extra baguettes voor onderweg, want de reis duurt de hele dag.
Dag 2
Lao kinderen spelen in de Mekong
Na gisteren al 6 uur op de boot te hebben doorgebracht, zal het nu zo’n 8-9 uur aan. Maar je zit in het ritme en het valt alles reuze mee. Probeer zo min mogelijk te drinken, want het toilet aan boord is niet per se aan te raden. Praat vooral ook eens met je medepassagier, ongetwijfeld interessante mensen met interessante verhalen over hoe ze in Laos terecht zijn gekomen..
In het halfdonker kom je aan in Luang Prabang aan, een vreemd gevoel want de hele reisgroep splitst zich op. Er zijn hier genoeg guesthouses voor een welverdiende douche.
Lees verder