Verona is een prachtige, oude stad met een echt Colosseum
Verona is een prachtige stad die een bezoek meer dan waard is, alleen al vanwege het grote aantal interessante monumentale gebouwen. Daarnaast is het ook een aangename, gezellige stad. Vanuit ons vakantieadres in Rumo, in het Noorden van Italië willen we daarom graag een dag naar Verona, dat in de regio Veneto ligt. Van daaruit is ook het Gardameer snel te bereiken. We nemen er een dagje de tijd voor en gaan met de auto op stap. Eigenlijk wilden we graag een opera bijwonen in het Colosseum, waar in de zomermaanden vaak sfeervolle opvoeringen zijn, maar de reis erheen is daar een beetje te lang voor. We zouden dan pas om vier uur 's nachts terug zijn, dus bezoeken we vandaag alleen de stad. De rest komt vast nog wel eens.
Veel wijngaarden langs de weg naar Verona
Terwijl in ons eigen “Val di Non” zo ver het oog reikt appelboomgaarden staan, is de weg van Trento naar Verona links en rechts bezaaid met wijngaarden. Zover het oog reikt, staan de velden en hellingen vol druivenstokken die, vaak schuin opgebonden om de druiven tegen de al te felle zon te beschermen, aan de onderkant vol hangen met ontelbare nog kleine en erg groene druiventrossen. Dat moet dit jaar vast een goede oogst geven.
Dicht bij Verona verandert het landschap
Dichter bij Verona verandert het landschap langzaam. De bergen wijken terug en we zien nu niet alleen druivenstokken, maar ook boomgaarden met perzikboompjes en pruimenbomen. Hier en daar staan perenboompjes. We zien tevens meer cipressen en pijnbomen. Het is hier tevens een stuk warmer dan in het bergland dat nu achter ons ligt. Ook de industrie rukt hier op en maakt er de vergezichten niet altijd mooier door.
Pijnbomen en cipressen
In deze regio staan meer pijnbomen en cipressen dan bij ons in het Val di Non. Onder een schaduwrijk “randje pijnbomen” eten we onze broodjes nog even op. Dat is maar goed ook, want even later rijden we al door het verstedelijkte gebied en is de kans om even lekker in de schaduw te eten, voorlopig verkeken.
Eigenlijk te warm voor een bezichtiging
In de stad zien we op de navigator dat het buiten al 36 graden is. Eigenlijk wat te warm om een stad te gaan bekijken, maar nu we hier eenmaal zijn, gaan we ook door. We parkeren de auto in een parkeergarage vlak bij het centrum en lopen langs een gedeelte van de zware, donkerrode stadsmuur die nog over is van de oude ommuring, naar het Colosseum.
Het Colosseum van Verona
Als we de donkere stadsmuur voorbij zijn, zien we al meteen het bijna 2000 jaar oude Colosseum staan, dat nog door de Romeinen gebouwd is. Deze arena ziet er overigens minder deprimerend uit dan het Colosseum van Rome. Alleen al het creatieve gebruik van de lokale roze zandsteen geeft het gebouw een positieve indruk, hoewel zich ook hier in de Romeinse tijd vreselijke taferelen moeten hebben afgespeeld. Vanaf de 15e eeuw hebben de burgervaders het bouwwerk goed laten onderhouden door conservators, waardoor het nu nog steeds in tact is en ook nog steeds gebruikt wordt voor opera uitvoeringen.
Prachtige uitvoeringen hier in het Colosseum van Verona
Ook vanavond is er weer een uitvoering. De decorstukken daarvoor worden al met grote wagens aangeleverd en staan voor de “bedrijfsingang”. Deze keer wordt de opera van Romeo en Julia opgevoerd. We hebben er best zin in dus gaan we even kijken wat de kaartjes kosten en hoe lang de voorstelling duurt. Dat valt tegen. De goedkoopste kaartjes kosten negentien euro voor een plaatsje op de hoogste tribune.
Wie dat wil meemaken moet dichtbij een kamer zoeken
Dat zou nog wel gaan, maar de uitvoering begint om negen uur en duurt tot een uur nachts. Wij moeten echter nog zeker dik twee uur naar ons vakantieadres terug rijden. We zijn dan pas na drie uur ’s nachts thuis en dat willen we onze gastheer en onszelf toch niet aandoen. Wie hier een uitvoering bij wil wonen, moet eigenlijk in, of in de buurt van Verona, een onderkomen hebben. We besluiten daarom maar geen kaartjes te nemen, maar hier ooit nog eens voor terug te komen. In plaats daarvan willen we vanavond op ons gemak langs het Gardameer terugrijden.
Een wandeling door de stad Verona
Verona wordt doorsneden door de hier sterk slingerende rivier de Adige. Eeuwenlang zorgden aan- en afvoer van handelsgoederen via deze rivier voor de welvaart van de stad en niet alleen dat! Ze diende ook ter verdediging van de stad, want ze vormde een natuurlijk obstakel om het Castelvecchio, de oude burcht van de Scaligeri uit de 14e eeuw, te kunnen veroveren. We beginnen onze bezichtiging vanaf het onregelmatige, maar gezellig grote plein voor de arena (de “Piazza Brà”). Hier maken we wat foto’s en wandelen dan door de mooie winkelstraat Via Giuseppe Mazinni en langs het “Palazzo della Regione” (het Paleis van de Rede) naar de Piazza dei Signori (het Herenplein).
Een belangrijke, Italiaanse familie
Het vierkante plein is omgeven door paleizen van de Scaligeri, een familie die rond de 14e eeuw meer dan honderd jaar over de stad geregeerd heeft. Midden op het plein staat een beeld van de grote Italiaanse dichter Dante, die in diezelfde tijd geleefd heeft en waarvan de beeltenis door de aanwezige toeristen druk gefotografeerd wordt.
De graven van de Scaligeri's zijn hier echt prominent aanwezig
Als we onder een boog het plein verlaten zien we boven ons al meteen de opmerkelijke Scaligeri graven. Deze in Gotische stijl gebouwde graven zijn uniek in hun vormgeving. We hebben nog nooit iets dergelijks midden in een stad gezien. De pronkgraven zijn een eerbetoon aan de familie die de stad zo lang geregeerd en tot welvaart gebracht heeft. Onder het graf van een van hen, Cangrande de eerste, vinden we de ingang van een romaans kerkje uit de 7e eeuw, dat jammer genoeg dicht is vanwege restauratiewerkzaamheden. Het kerkje was ooit de familiekerk van de Scaligeri’s.
De prachtige, oude kerken van Verona
Alle kerken in Verona zijn het bekijken waard, maar bijna overal wordt ook entree geheven. Aan de ene kant kan ik me wel iets voorstellen van de enorme kosten die er verbonden zijn aan het in stand houden van zoveel monumenten, maar aan de andere kant vraag ik me af hoe Christus hierover zou beslissen als hij terug op aarde kwam. In de Bijbel staat de uitspraak van Jezus: “Komt allen tot mij” en hij zei daar niet bij dat er voor een bezoek aan zijn huis ook betaald moest worden. Het is een beetje dubbel, maar tegenwoordig moet er al in veel belangrijke kerken entree betaald worden en ik stoor me daar dus maar niet aan.
De kathedraal
Veel middeleeuwse huizen, kerken en paleizen hier zijn gebouwd van de prachtige, roze zandsteen uit de omliggende streken, zoals we ook bij het Colosseum gezien hebben. Door smalle straten wandelen we door het centrum. De Dom van Verona, de “Duomo Santa Maria Matricolare”, is voornamelijk romaans van bouw, maar heeft tevens gotische trekjes. Het is een prachtige kathedraal, maar ook hiervoor moet wat entree betaald worden. De kathedraal is beslist een bezoek waard en heeft een prachtige, marmeren doopvont uit 1200 met Bijbelse taferelen. De Dom staat op een plaats, waar al meer kerken gestaan hebben. Vandaar dat er in de kerk ook opgravingen te zien zijn. De vrijstaande “Campanile” (toren) dateert uit de 16e eeuw. In Italië staan de kerktorens wel vaker los van de kerk.
De oevers van de Adige
Vanuit de Dom lopen we naar de oevers van de Adige en fotograferen de kerk op de heuvel aan de overkant. Het is de Signora di Lourdes. We hadden haar graag bezocht, maar in een dag tijd kunnen we nu eenmaal niet alles bekijken. Ook het bastion aan de overkant komt op de foto. Het is echter erg warm en we zijn dorstig. Bij de eerste de beste brug die we tegenkomen (bij de Via Giuseppe Garibaldi) verlaten we de oevers van de Adige en duiken een heerlijk koel overdekt terrasje in, waar we van een aardige waardin een ijskoud drankje krijgen. Het toilet hier blijft echter onbenut, want het is weer zo’n gevalletje van een gat in de grond met twee plaatsen om de voeten op te zetten. We zoeken wel even iets anders.
Piazza Erbe
In rustig tempo wandelen we naar de Piazza Erbe, een plein dat al 2000 jaar gebruikt wordt als marktplein en waar we nog een prachtig beschilderde gevel ontdekken. Ook staat hier de Venetiaanse leeuw van San Marco op een enorme zuil als herinnering aan de jarenlange Venetiaanse overheersing. De mooie fontein in het midden dateert uit de 14e eeuw.
Leuk winkelen
Via de mooie, lange winkelstraat met vaak sublieme modewinkels in schoenen, kleding en sieraden, wandelen we terug naar Piazza Brà, waar we, uitgeput door de warmte, neervallen op een terrasje. We nemen een lekkere koude drank, een flink stuk pizza en een lekker, dik Italiaans ijsje. Hierna zijn we weer wat opgeknapt en staan op om nog even de beroemde, oude “Ponte Scaligero” over de Adige te gaan bekijken, want die moeten we toch wel gezien hebben, voordat we terugrijden.
We gaan vast nog eens terug naar Verona
Een dag heeft maar een bepaald aantal uren en we wilden eigenlijk nog de prachtige, oude barokke tuin zien die in een van de buitenwijken ligt en die, te oordelen naar onze informatie, door de burgerij van Verona graag gebruikt wordt om er te pauzeren en ’s middags te lunchen. Als we daar echter aankomen is het al tien voor zes. De tuin sluit om zes uur en er moet blijkbaar toch zes euro entree voor betaald worden, dus we laten de tuin maar voor gezien. Ook het balkonnetje van Romeo en Julia zijn we misgelopen. Het archeologisch museum hadden we eveneens graag nog bekeken. Zo zijn er nog een aantal belangrijke punten. Verona ziet ons dus beslist een keertje terug, alleen doen we dat dan beter in het voorjaar of in het najaar als het niet zo verschrikkelijk heet is.
Lees verder