Buggala Island Eiland in het Victoriameer
Buggala Island is het een na grootste eiland in het Victoriameer: Ukerewe Island is het grootste. De eilanden behoren tot de Ssese Islands, 84 in totaal, en zijn Oegandas grondgebied. Buggala is onderdeel van de archipel in het meer. De helft van de eilanden zijn bewoond en het lijkt een paradijselijke archipel. Er zijn prachtige witte stranden en wuivende palmbomen. Het is een fantastische locatie voor een fijne vakantie, al is het wel oppassen voor nijlpaarden en krokodillen en voor een bilharzia-besmetting. De lokale bevolking kampt door overbevissing van het meer en roof van hun land op het eiland met grote problemen.
Paradijselijke archipel in het Victoriameer
Buggala Island
Het eiland Buggala is een deel van de Ssese Islands in het Kalanga District. Hoofdstad is Kalangala. De archipel bestaat uit 84 eilanden, die liggen in het noordwestelijke deel van het meer. Van alle eilanden zijn 43 bewoond. De eilanden variëren in grootte van 10.000 m² tot een lengte van 40 kilometer en oppervlakte van 275 km².
Vakantie op Buggala
Buggala Island is een prachtig gebied. Er is voldoende accommodaties voor reizigers om er een mooie vakantie door te kunnen brengen. Buggala is het meest populaire eiland onder toeristen en het heeft een goede infrastructuur voor bezoekers. In en rondom hoofdstad Kalangala zijn hotels en resorts te vinden. Buggala is een van de minst door toeristen bezochte gebieden van Oeganda en het is het enige eiland in het Victoriameer dat met een veerboot bereikbaar is. De tocht duurt een uur of drie vanaf Entebbe.
Vissen op het Victoriameer
Het eiland is bekend vanwege de visstekjes. Voor het vissen is een tocht met een lokale visserman te regelen, zodat je niet alleen een visje kunt vangen, maar tegelijkertijd leert over de lokale bevolking en hun manieren van doen. Het is niet ondenkbaar dat er tijdens zo'n vistocht een nijlbaars aan de haak wordt geslagen.
Bilharzia
Pas wel op voor een bilharzia-besmetting. Die worminfectie kun je oplopen in besmette wateren, bij het zwemmen maar ook van opspattend water. Larven van zoetwaterslakken kunnen de besmetting overbrengen. Ze dringen de huid binnen en ontwikkelen zich in het lichaam tot wormen. De parasieten leven verder in bloedvaten van darm of blaas. Het beste is om in besmette gebieden niet te zwemmen. Raadpleeg bij vermoeden van een besmetting altijd een arts; er zijn afdoende medicijnen tegen bilharzia.
Vervet aap
Het eiland is ook beroemd om zijn vervet aap, een kleine aapsoort die ook wel Zuid-Afrikaanse groene meerkat of blauwaap wordt genoemd.
BIDCO en palmolie
Sinds 2005 loopt er een project op Buggala, waarbij het bedrijf BIDCO het land exploiteert vanwege de palmolie. Het eiland krijgt in ruil wegen, leidingwater en elektriciteit, maar moet heel wat inleveren. De regering ondertekende in 2003 de overeenkomst met BIDCO. Het project moet de bevolking en het eiland helpen bij de ontwikkeling, maar de kosten wegen bij lange na niet op tegen de baten.
Landgrabbing op het eiland
Het project van BIDCO heeft zich ontpopt ls een probleem voor het eiland. Er vindt
landgrabbing plaats, landroof. De bewoners worden door grote bedrijven van hun land gedreven met hulp van overheden en de Wereldbank. Land betekent een toekomst voor de eilanders en juist dat land wordt hen afgepakt. Buitenlanders kwamen naar het eiland om de bewoners te vertellen dat hun land verkocht was en met bulldozers walsten ze alles plat. Heel veel mensen op Buggala zijn hun bestaan kwijtgeraakt aan grote oliepalmbedrijven.
Landgrapping is een probleem in heel Afrika, ook in Oeganda. De regering verkoopt land aan grote bedrijven onder het mom van ontwikkeling, maar laat mensen die het voorheen prima voor elkaar hadden onder het bestaansminimum terechtkomen.
Friends of the Earth
Ook op het eiland Buggala houdt BIDCO huis.
Friends of the Earth voert actie om de ontwikkeling van de palmolieplantages en landroof onder de aandacht te brengen en te stoppen.
Victoriameer
Het Victoriameer is het grootste tropische zoetwatermeer ter wereld en ook daar ontpopt zich een probleem. Het was een visrijk meer, waar de bevolking prima van kon leven. Eeuwenlang voorzag het in de dagelijkse levensbehoefte van de plaatselijk bevolking. Lokale vissers haalden een rijke buit uit het meer van verschillende furu, lokale vissoorten. Sinds het midden van de jaren 50 wordt het meer echter geteisterd door een opeenvolging van negatieve invloeden, waar de mens schuld aan heeft. Een van de slechte dingen is de introductie van de nijlbaars en de waterhyacint. Ander kwalijke ontwikkelingen, naast de hierboven genoemde
landgrabbing, zijn:
- ontbossing;
- erosie;
- vernietiging van de moerasgebieden;
- verdwijning van inheemse soorten;
- verstoring van het evenwicht;
- explosie van muggen;
- explosie van algengroei.
Furu
Tussen 1950 en 1960 geeft de Keniaanse ministerie van Veeteelt en Visserij de goedkeuring om de nijlbaars in het Victoriameer uit te zetten. Het zou de plaatselijke visvangst doeltreffender te maken. De nijlbaars is groter en makkelijker te vangen en bovendien lekkerder dan de furu. De nijlbaars groeit goed in het meer en haalt niet zelden een lengte van twee meter en een gewicht van 150 kilo. De furu is een kleine vis. De nijlbaars heeft inmiddels de furu verdrongen en het ecosysteem schade toegebracht. De nijlbaarspopulatie explodeerde en van meer dan 120 vissoorten die in het meer voorkwamen overleefde slechts een stuk of vijf. De furu is voor de millenniumwisseling om en nabij uitgeroeid.
Nijlbaars
De visserij op de grote vissen blijkt winstgevend, maar dat is voor de lokale bevolking geen zegen gebleken. De eilandbewoners werken voor de grote visbedrijven, maar verdienen er te weinig geld om voor zichzelf vis te kopen. Ze leven van de visrestanten waar de visfabrieken niets mee kunnen.
Intussen gaat de overbevissing op de nijlbaars door. Sommige biologen denken dat de furu nog terug kunnen keren, maar over het algemeen is de verwachting dat de Nijlbaars net zo min uit het Victoriameer kan worden verwijderd als de konijnen uit Australië.
Water
Alsof dat nog niet genoeg is dreigt er ook gevaar voor het Victoriameer zelf. Het Afrikaanse meer is ongeveer anderhalf keer zo groot als Nederland. Tientallen miljoenen mensen zijn afhankelijk van het meer, voor hun bron van inkomsten, voor het drinkwater en voor irrigatiewater. Het meer wordt bedreigd door verschillende factoren. Naast de overbevissing zijn dat de bouw van stuwdammen, vervuiling en het broeikaseffect. Het waterniveau daalt en de visstand gaat achteruit.
Lees verder