Tepuis in Canaima - de moeder van alle landschappen

Het Nationale Park Canaima, lijkt een ongelofelijke opwelling van de natuur te zijn vol met rivieren, regenwouden en 115 Tepuis, hoge rotsachtige plateaus met bijna geometrische grenzen, gebeeldhouwd door erosie gedurende miljoenen jaren. Deze Tepuis presenteren zich majestueus in de skyline, en hebben een aantal echt unieke ecosystemen. Het Nationale Park Canaima is een unieke magische plek in Venezuela, bekend door de grootste waterval van de wereld, met een val van 1.000 meter.

Inhoud

• Het Nationale Park Canaima
• De Gran Sabana
• De Tepuis
• Roraima Tepuy
• Het klimaat
• De flora en fauna
• De Auyantepui en de waterval Salto del Angel
• Auyantepui - Berg van de Hel
• Stroom opwaarts avontuur
• Verdere bezienswaardigheden
• Hoe kom je tot het park?

Het Nationale Park Canaima

Het Nationale Park Canaima is een nationaal park gelegen ten zuidoosten van de rivier de Orinoco in de staat Bolivar, Venezuela. Het werd opgericht op 12 juni 1962 en uitgeroepen tot werelderfgoed van de Unesco in 1994. Het bestrijkt 30.000 vierkante kilometer en het wordt beschouwd als het zesde grootste nationale park in de wereld. Het nationale Park Een groot deel van ongeveer 65% van het park wordt ingenomen door rotsplateaus genaamd Tepuis. De steile kliffen en watervallen (waaronder Salto Angel, dat is de hoogste waterval ter wereld, met 979 m) vormen spectaculaire landschappen. De overige 35% van het park zijn savannes, jungles, meren en riviertjes met veel oeverbossen.

De Gran Sabana

Wordt door velen als de verloren wereld (Lost world) gezien. De Gran Sabana is een streek gelegen ten zuidoosten van Venezuela, in het massief van de Guyana's, en ook ten zuid-oosten van de staat van Bolivar, en strekt zich uit tot de grens met Brazilië en Guyana. De Gran Sabana heeft 10.820 vierkante km, en is onderdeel van een van de grootste nationale parken in Venezuela, het Nationaal Park Canaima. De gemiddelde temperatuur ligt rond de 20 ° C, maar 's nachts kan het dalen tot 13 ° C, en op de hoogste plaatsen, afhankelijk van het weer, kan het nog iets kouder worden. Het gebied biedt unieke landschappen met rivieren, watervallen, kloven, diepe en lange valleien, Tepuis, ondoordringbare jungles, savannes, die de thuisbasis zijn van een groot aantal en verschillende soorten van planten en diverse wilde dieren.

In de Gran Sabana zijn er circa 115 Tepuis en de meeste hebben hoogtes van meer dan 1000 meter ten opzichte van de omringende jungle. Op de top van deze structuren zijn door erosie bizarre labyrintische formaties gecreëerd.

De Tepuis

De Tepuis zijn bijzonder steile plateau’s met verticale wanden en zeer platte toppen (hoewel niet in alle gevallen) kenmerkend van het Guyana Schild, en bevinden zich voornamelijk op het gebied van de Gran Sabana. De Tepuis zijn meestal samengesteld uit kwartsite en zandsteen met soms een aantal dunne bedden van leisteen.

Deze bergen zijn de oudste blootgestelde formaties op de planeet. Hun oorsprong gaat terug tot het Precambrium. In de loop van de geschiedenis van de aarde, zijn deze formaties door erosie uitgehold, en zo hebben zich de Tepuis gevormd. Deze structuren zijn ongeveer tussen de 4 en 1,5 miljard jaar oud en er zijn geen fossiele resten van dieren of planten gevonden.

Het woord tepuis en tepui (kan ook Tepuys - tepuy) is afkomstig van de inheemse taal Pemón en betekent berg of woonplaats van de goden. De Tepuis liggen meestal geïsoleerd in plaats van deel uit te maken van een gemeenschappelijke bergketen. Deze eigenschap maakt een omgeving mogelijk waar nieuwe unieke levensvormen kunnen evolueren van zowel planten als dieren. Het kenmerk van de Gran Sabana (savanne) is niet het klimaat (ondanks dat er voldoende regen valt om een jungle vegetatie "te onderhouden"), maar de rotsachtige en zanderige bodems.

Roraima Tepuy

Met iets meer dan 2.800 meter is het de hoogste en meest bezochte van alle tepuys in de Gran Sabana. Boven de top bevindt zich het drie landen punt. En grenspost waar de grenzen van Venezuela, Brazilië en Guyana samenkomen.

Roraima is de meest beklommen tepuis van het Canaima Nationale Park en is van een bijzonder architectonische schoonheid. De oppervlakte van het plateau is circa 90 km² en op het hoogste punt bevindt zich de rotsformatie genaamd de Maverick truck. (Door de vorm van dat merk van het voertuig). Het plateau is volledig vlak met verticale wanden vanaf waar verschillende mooie watervallen neerslaan. Door de vele regen zijn er op de top vele meren zoals “Gladys” en ook indrukwekkende rotsformaties, als gevolg van erosie door de eeuwen heen.

Deze Tepuy wordt door de inheemse bevolking die rond deze berg wonen ‘moeder van alle wateren’ genoemd. Ze geloven dat wolken zich samenpakken rond de top wanneer blanken de Roraima willen beklimmen. Bij de Roraima (aan de kant van het nationale park) is er een uitgesneden pad die je als wandelaar kunt volgen. Hier moet je tegen de elementen “vechten” maar het is zeker en van de meest interessante en energieke ervaringen die een wandelaar kan ervaren. Deze tocht duurt circa vijf dagen. Toestemming dient hiervoor aangevraagd te worden en het veiligste is dit met een gids te doen.

Het klimaat

De top van het plateau’s zijn bijna volledig geïsoleerd van de omringende jungle. Door de hoogtes van de plateau's worden aanzienlijke klimatologische verschillen met de lagere vlaktes veroorzaakt. Op de lagere vlaktes is het klimaat typisch inter-tropical, met een hoge temperatuur en vochtigheid, terwijl op de bovenste vlaktes het nog meer kan regenen en veel koeler is. De migratie van planten en dieren van de lagere vlaktes naar de boven vlaktes en vice versa wordt onder andere bemoeilijkt door de uiterst verticale hellingen en de aanwezigheid van vocht in de onoverkomelijke richels van rotsen. Deze factoren hebben het uiterlijk van de inheemse flora en fauna bepaald.

De flora en fauna

Inderdaad, het evolutionaire proces heeft hier geresulteerd in vele unieke planten-en diersoorten, zodat de Tepuis meestal bekend staan als de "de Galapagos van het vasteland." De strakke wind en het ruige terrein maken het bijna onmogelijk dat hummus zich hier accumuleert. De bodems van de plateaus zijn daardoor arm aan voedingsstoffen, en genereren een bijzonder scherpe variëteit aan vleesetende planten.

De vegetatie van de Tepuis wordt blootgesteld aan zware klimatologische omstandigheden, variërend van zware regenval tot hoge zonnestraling op heldere dagen, in combinatie met harde wind, lage voedingsstoffen en lage temperaturen. Zodat de inheemse flora van de Tepuis opmerkelijke wijzigingen of aanpassingen hebben aangenomen om te overleven. Een beroemde vleesetende plant is de Heliamphora die insecten aantrekt met haar kleurrijke bladeren.

De Auyantepui en de waterval Salto del Angel

Een andere bekende is de Auyantepui, een reus onder de grote plateaus. Het beslaat 650 vierkante kilometer en heeft een piek van bijna 2.600 meter. Dit plateau heeft een oppervlakte van 700 km ². Vanaf de top valt de hoogste waterval ter wereld neer.

Een enorme kolom met water gutst woedend uit de imposante muur van de gruizige rots Auyantepui om met een oorverdovend gebrul te vallen en te verdwijnen in een dichte mist van gepulveriseerd water voordat het de rivier Churun bereikt. De“ Salto del Angel”, de hoogste waterval ter wereld met zijn 979 meter hoogte, waarvan 807 meter een continue daling vertonen, terwijl de rest in even zo indrukwekkende watersprongen breekt.
Bij geologen is er overeenstemming dat deze plek al bestond voordat er leven op de planeet ontstond. Aan de andere kant is er weinig eensgezindheid over wie de "Angel Falls" ontdekt hebben. Venezolanen schrijven dit de ontdekkingsreiziger Ernesto Sánchez toe, die in 1910 deze vondst rapporteerde aan het Ministerie van Mijnbouw en Koolwaterstoffen in Caracas. Het verhaal, echter, wilde dat zijn ontdekker de Amerikaanse piloot Jimmy Angel zou zijn, die in 1937 een noodlanding moest maken bovenop de Tepui. Hiermee was hij officieel de eerste mens die voet zette op de Auyantepui, waardoor deze waterval gedoopt werd Salto del angel in zijn eer.

Auyantepui - Berg van de Hel

Deze enorme waterval is altijd gehuld geweest in een mysterie van magie. De Pemon Indianen, inboorlingen van het land, die vandaag de dag oude tradities combineren met hun taken als gidsen, kenden deze waterval natuurlijk al lang voor de vliegtuigramp van Jimmy Angel. Ze noemden haar Kerepakupai verá of Kerepakupai merú, wat betekent "sprong vanaf de diepste plaats", maar deden dit vanuit een diepe angst. De Auyantepui, was voor de Pemon Indianen de Berg van de Hel, en huisvestigde de mawariton of "boze geesten", en in het bijzonder Tramán-Chita, het opperwezen van het kwaad. Vandaag weten we dat de woede van deze waterval niet te wijten is aan de duivel, maar aan de kracht van het water door de zware tropische regens die zich concentreren en alleen ontladen langs dit punt op de Tepui. De regen die deze waterval leven geeft, kan ook een last zijn voor reizigers, die door de hogere regenval, meer kans hebben op wolken die volledig het uitzicht belemmeren. Aan de andere kant, in het droge seizoen (december tot maart), is de hemel helemaal helder, maar de waterval daalt ook niet zo enorm als in het regenseizoen.

Stroom opwaarts avontuur

Een kennismaking van de Salto del Angel is een heel avontuur. Er zijn verschillende opties om de waterval Salto de Angel te bezoeken:

• In Canaima kunt je een vlucht van ongeveer 45 minuten huren om per per vliegtuig over de Duivel’s Canyon, gevormd door de wateren van Churun rivier, te vliegen tot de waterval.
• een avontuurlijk optie is om de rivier stroomopwaarts af te leggen aan boord van een kano (een soort Indiase kano met buitenboordmotor) en de reis te voltooien met een wandeling van een uur naar het uitzichtpunt tegenover de waterval.
• een “bijna” onmogelijke optie is om gedurende enkele dagen een expeditie te voet door de jungle te doorkruisen tot het bereiken van de waterval.

In het regenseizoen, wanneer de rivieren stromen met veel water is de excursie relatief eenvoudig, en kan men deze in 1 dag (heen en terug) voltooien vanuit Canaima. In het droge seizoen is het spannender, tot het punt dat het niet haalbaar is. Bij te weinig regen kun je overnachten in een van de kampen die de Pemon-indianen in het gebied hebben geïnstalleerd. Als je geluk hebt kun je in de cascade van de waterval zwemmen waar water vanaf een hoogte van bijna 1000 meter naar beneden dendert.

Verdere bezienswaardigheden

Er zijn verschillende mooie plekken met watervallen (zoal de Salto Kawi, de Kawi Merú) die een diep meertje vormen. Koud maar heerlijk om in te baden. Een duik in het koude water van het meer van Canaima, omgeven door dichte tropische vegetatie en palmbomen, en haar stroomversnellingen is een interessante ervaring. Ook zijn er witte zandstranden die contrasteren met het roodachtige water dat met schuim is opgevuld. Er is niets te vrezen: het is geen vervuiling, maar het effect van tannines en de saponin van de vegetatie. Ook is toegestaan om onder de waterval te zitten en van de rotsen af te glijden. Voorzichtigheid met kinderen is wel geboden. Hier kun je ook kamperen en in de omgeving zijn diverse eetgelegenheden en kun je souvenirs kopen bij de inheemse bevolking.

Hoe kom je tot het park?

De afgelegen ligging en de uitgestrektheid van het landschap (grotendeels jungle, zoals deze duizenden jaren geleden was) zorgen ervoor dat bezoekers grote problemen hebben om toegang te krijgen tot het park. Om naar het Park te komen kun je:

• de verharde weg van El Dorado naar Brazilië nemen
• met een vliegtuig naar Santa Elena de Uairen vliegen
• een zeer avontuurlijke rit met de autobus ondernemen vanaf Caracas, Puerto La Cruz of Ciudad Bolivar.

De verkenning op het park kan langs verschillende manieren, namelijk via kleine vliegtuigen, helikopters, kanoën met buitenboordmotoren, 4x4 aangedreven jeeps.