Langeoog - Waddeneiland van Lale Andersen en Lili Marleen

Langeoog is een van de Duitse Waddeneilanden, dat voor de kust van deelstaat Nedersaksen ligt. Dagelijks vertrekt de veerboot diverse malen vanuit Bensersiel om de Waddenzee over te steken naar het ‘lange eiland’. In het dorp staat een monument voor Lale Andersen, de zangeres die de originele versie van het beroemde lied Lili Marleen zong. Zij had een huis op Langeoog en ze ligt er ook begraven. Het Waddeneiland is een kuureiland met de status van Nordseeheilbad. Langeoog wordt wel ‘Das Insel fürs Leben’ genoemd: wie er eens geweest is, is er voor het leven aan verslingerd.

Eiland van Lili Marleen

• Waddeneiland Langeoog
• Baltrum en Spiekeroog
• Strand en zon
• Thalasso
• Haven en vliegveld
• Lale Andersen en Lili Marleen

Waddeneiland Langeoog

Langeoog is een Duits Waddeneiland, dat tussen Baltrum en Spiekeroog in ligt. Vanaf het westen geteld is dat het vijfde bewoonde Duitse Waddeneiland. Het volgt op Borkum, Juist, Norderney en Baltrum. Borkum is het eerste Duitse eiland na Schiermonnikoog.

Langeoog hoort bij de Oost-Friese Waddeneilanden, in de provincie Wittmund en in de deelstaat Nedersaksen. De naam komt uit het Fries waarbij ‘lange’ staat voor lang en ‘oog’ voor eiland: Langeoog is het lange eiland. Die lengte is 14 km en de oppervlakte van bijna 20 km². In 2017 telt Langeoog 1779 inwoners, zo'n 20 meer dan in 2014. In 2004 telde het eiland nog 2150 inwoners.

Baltrum en Spiekeroog

Westelijk van Langeoog ligt Baltrum, met daartussen het water van de Accumer Ee. In het oosten ligt Spiekeroog met het water Otzumer Balje tussen de beide eilanden. Net als Spiekeroog en Wangerooge is Langeoog een autovrij eiland. De veerboot vertrekt vanaf het vasteland uit Bensersiel, een havenplaats aan de Waddenkust van Duitsland. De veerboot gaat meerdere keren per dag en is niet afhankelijk van het tij. In de zomer gaat hij negen keer heen en weer en in de winter zes keer. Van de haven naar het dorp Langeoog loopt een spoorlijntje.

Strand en zon

Kilometers langs wit strand, veel zonuren, de zeebries of een wilde storm: het zijn de troeven van Langeoog. Het eiland heeft als motto Das Insel fürs Leben, het eiland voor het leven. Wie er eens is geweest raakt er aan verslingerd en komt er steeds weer terug. Het is het eiland waar de zon meestal schijnt als het op het vasteland regent. Het is een eiland voor jong en oud, sporters, natuurliefhebbers, rustzoekers en voor mensen die willen kuren. Het eiland is in de winter een oase van rust. De stille stranden, de rustige duinen, met duintoppen tot wel 20 meter hoog, en de winterzon maken ook in dat koude jaargetijde het eiland tot een genoeglijke bestemming. Aanbevolen wordt een echte Ostfriesentee of een Sanddorngrog, een grog met duindoornsap.

Thalasso

De heilzame werking van een Noordzeebad is op Langeoog al heel lang bekend. Gezondheidstherapieën waar de zee een rol in speelt hebben op het eiland een lange traditie. Ondernemers zijn daar op ingesprongen door zich te specialiseren in de Thalasso-Therapie, een heilzame therapie met zeewater, en sinds 2014 heeft het eiland het keurmerk Thalasso-Nordseeheilbad. Bezoekers kunnen er modder- en algenbaden nemen en zich laten masseren met olie van inheemse planten zoals de duindoorn.

Haven en vliegveld

Aan de zuidoost kant van het dorp ligt een vliegveld met een betonnen start- en landingsbaan. Het is een erfenis uit de Tweede Wereldoorlog, net als de grote haven. Langeoog was destijds een militaire basis en de haven en het vliegveld zijn daar de zichtbare overblijfselen van.

Lale Andersen en Lili Marleen

In het dorp staat een beeld van Lale Anderson. De zangeres ligt op het duinkerkhof van het eiland begraven. Haar graf heeft een steen met alleen haar naam. Het wordt regelmatig bezocht en Lale Andersen wordt herdacht met schelpjes, steentjes en bloemen die de bezoekers bij haar graf achterlaten. De zangeres, die in Bremerhaven is geboren en op Langeoog een huis had, zong vlak voor de Tweede Wereldoorlog het beroemde lied Lili Marleen.

Marlene Dietrich

Lili Marleen werd door Marlene Dietrich gecoverd, maar de originele versie is van Lale Andersen. Het werd een grote hit vanaf 1941, door de populariteit van het lied onder Duitse soldaten. Het verhaalt over een meisje dat buiten de kazerne op haar lief wacht, maar de soldaat is inmiddels naar het front vertrokken. Het was in de oorlog vaak op de radio te horen. Lale Andersen viel in 1942 in ongenade bij de Duitse autoriteiten omdat ze niet meewilde met een rondleiding door het getto van Warschau. Ze mocht daarna niet meer voor soldaten optreden en is ternauwernood ontsnapt aan deportatie naar een concentratiekamp.

Eurovisie Songfestival

In 1961 zong ze Einmal sehen wir uns wieder op het Eurovisie Songfestival, waar ze West-Duitsland vertegenwoordigde. Lale Andersen was de artiestennaam van Liese-Lotte Helene Berta Bunnenberg. Haar autobiografie Der Himmel hat viele Farben: Leben mit einem Lied, uit 1971 werd een bestseller. Rainer Werner Fassbinder baseerde zijn speelfilm Lili Marleen op dat boek.

Lees verder

• Amrum – Duits Waddeneiland verscholen achter Föhr
• Föhr – Duits Waddeneiland dat eens Før was
• Wangerooge – Duits Waddeneiland in Nedersaksen
• Sylt – Duits Waddeneiland of Nordseeinsel
• Mandø – Deens Waddeneiland tussen Rømø en Fanø