San Francisco de Quito, Ecuador

San Francisco de Quito, de hoofdstad van Ecuador is één van de mooiste steden van Zuid-Amerika. Het oude centrum van de stad wist zijn karakter te bewaren en geldt als één van de best bewaarde koloniale steden van Zuid-Amerika. Quito, officieel San Francisco de Quito, de hoofdstad van Ecuador, ligt op ca 2800 mr. hoogte in het Andesgebergte. De ligging in een dal aan de voet en op de hellingen van de slapende vulkaan Pichincha (4794 mr.) veroorzaakt de langgerekte vorm van de stad, zo'n 30 km. in lengte en slechts 5 km. in breedte. Er bestaan verschillende theorieën over de oorsprong van de naam Quito, meest geaccepteerd wordt de theorie dat de naam is afgeleid van de woorden quitsa -midden- en to (of tu) -land- samengevoegd wordt dit dan 'Land in het midden van de wereld'.

Geschiedenis

Precolumbiaanse culturen

Het gebied waar nu de stad Quito ligt is al heel lang bewoond, de oudste sporen van menselijke bewoning dateren van ca 10.000 v.o.j. en wijzen op bewoning door nomaden stammen. Later vestigen zich de Cotocallaos in het gebied, zij verbouwden gewassen die men nog steeds veel tegenkomt in de Andes, zoals verschillende mais soorten en quinoa. Ongeveer 500 v.o.j. verdween deze beschaving ten gevolge van een vulkaanuitbarsting. Daarna werd het gebied bewoond door de Quitu cultuur. In de 15de eeuw begint de verovering van het gebied door de Inca's, eerst door Túpac Inca Yupanqui, daarna zijn zoon Huayna Cápac, de eerste op Ecuadoriaans grondgebied geboren Inca. Onder Huayna Cápac wordt Quito een stad van strategisch en economisch belang in het noorden van het rijk. Vanuit Quito wist Huayna Capac de Caranquis te veroveren. Atahualpa, de laatste Inca, zou ca. 1500 in Caranqui geboren zijn.

Spaanse kolonisatie

Juist als de broers Atahualpa en Huáscar verwikkelt zijn in een machtstrijd om de erfenis van vader Huayna Capac komen de Spanjaarden. Nadat Atahualpa in Peru gevangen genomen en gedood is (1533) trekken de Spanjaarden richting Quito, volgens geruchten zouden ze daar meer goud vinden dan in Cajamarca en Cuzco. Sebastián de Benalcázar bereikt met zijn troepen als eerste de stad. Vlak voor de Spanjaarden Quito bereikten stak Inca legerleider Rumiñahui de stad in brand, goud vinden de Spanjaarden niet. Er wordt gezegd dat Rumiñahui al het goud uit de stad heeft meegenomen, in een meer gegooid of begraven. De dragers zouden daarna omgebracht zijn zodat niemand weet waar de schat zich bevindt. Ondanks zware martelingen heeft ook Rumiñahui niets prijs gegeven. Op het as en puin van de Inca stad sticht Sebastián de Benalcázar op 6 december 1534 San Francisco de Quito. In 1536 begint men met de bouw van kerk en klooster San Francisco. In 1545 sticht paus Paulus III het bisdom San Francisco de Quito om zo de bekering tot het christendom van de inheemse bevolking te bevorderen. Verrijkt door mijnbouw en productie van textiel kon men in de loop der tijd de stad verfraaien met kerken in barok en neomudejar stijl, rijk aan schilderkunst en houtsnijwerk.

Republiek Ecuador

Geïnspireerd door de Amerikaanse en Franse revoluties begint ook in Zuid-Amerika een vrijheidsstrijd tegen de Spaanse overheersing. Hoewel in wat nu Ecuador is de strijd vooral begon vanuit Guayaquil wordt nog altijd de eerste opstand, in Quito op 10 aug 1809 herdacht als onafhankelijkheidsdag. Als uiteindelijk in 1830 de republiek Ecuador wordt uitgeroepen wordt Quito hoofdstad. Vooral in de 20e en begin 21e eeuw maakt de stad een enorme groei door, naar het zuiden vooral voor bewoning, het noorden wordt met moderne hoogbouw het economische centrum van de stad.

Twee centra

De stad heeft twee centra, het oude historische centrum werd in 1978 in zijn geheel op de UNESCO werelderfgoed lijst geplaatst. De straten, pleinen, kerken en oude koloniale huizen maken de stad tot één van de mooiste in Zuid-Amerika. Kerken als La Compañia de Jesus, San Francisco en Santo Domingo tonen de barok architectuur van Quito in al zijn pracht.

Het is altijd druk in de straten waar veel straatverkopers proberen hun waar te slijten. In het weekend flaneert heel Quito over het Plaza Grande, maakt een praatje met een bekende of luistert naar de muziek. Op de trappen van de San Francisco kerk verzamelen zich de jonge schoenpoetsertjes. Opmerkelijk genoeg is Quito geen stad waar je over de toeristen struikelt, zeker in het weekend lijkt vooral het historisch centrum voorbehouden aan de quiteños zelf. Aan de zuidkant van stad, op de 200 meter hoge El Panecillo, waar eens een zonnetempel lag, waakt nu een enorm Madonna beeld over de stad.

Ten noorden van het historische centrum liggen de parken La Alameda, met het astronomisch observatorium en waterfietsen, en El Ejido met zijn souvenir- en kunstmarkt. De parken vormen de verbinding naar het nieuwe centrum met veel hoogbouw. In het district Mariscal vind je de meeste hotels, restaurants, internetcafe's, reisburo's en alles wat de moderne toerist zich maar wenst.

Cultuur

De rijke geschiedenis van de stad is terug te vinden in de kerken en musea. Het Museo Banco Central, de Fundación Guayasamín, het nieuwe Museo Casa de Alabado en het archeologisch park Rumipamba tonen de geschiedenis van de verschillende precolumbiaanse culturen.

Koloniale kunst is vooral te zien in de kerken en kloosters, daarnaast is er veel te zien in het Museo de Arte Colonial. ook op dit gebied hebben het Museo Banco Central en de Fundación Guayasamín een mooie collectie. Vooral de werken van de zogenaamde Escuela Quiteña zijn beroemd.

Voor de moderne kunst is Oswaldo Guayasamín de bekendste naam. In zijn voormalig woonhuis en atelier en de daar vlakbij gelegen Capilla del Hombre is veel van zijn werk te zien. Maar moderne kunst is zeker niet alleen maar Guayasamín, o.a. het Centro Cultural Metropolitano en het Cento de Arte Contemporáneo, in het mooi gerenoveerde militair hospitaal, hebben geregeld interessante tentoonstellingen. Voor muziek, theater en dans kan men terecht in de verschillende theaters, maar ook op straat is altijd wel iets te zien of te horen.

Klimaat

Quito heeft het subtropische klimaat van de Andes hoogvlakte met juni-september als droge maanden en een gemiddelde jaartemperatuur van ca.18°C. Er wordt vaak geschreven dat het in Quito het hele jaar lente is, dat klinkt mooier dan het is. Zeker in de maanden januari-maart kan het fris zijn en flink regenen. Maar ook in die periode zijn er echter veel dagen dat de zon een paar uur schijnt, en dat is geen zwak winterzonnetje zoals in Nederland, zo vlak op de evenaar heeft de zon wel degelijk meteen warmte. Vaak is het 's morgens zonnig en later op de middag bewolkt en regenachtig. Op één dag kan de temperatuur dan variëren van 25° als de zon schijnt tot 10°C als het regent.

Vervoer

Ondanks het drukke verkeer in de stad zijn de busverbindingen opvallend snel en makkelijk. Veel bussen doorkruisen de stad. Voor de toerist zijn vooral de Trole en Ecovía van belang. Beide busverbindingen, over afgescheiden buslijnen, gaan van noord naar zuid door de stad en verbinden het historisch en moderne centrum. Sinds kort rijdt de Ecovía helemaal door naar de nieuwe busterminal Quitumbe in het zuiden van de stad. En zoals in veel Zuid Amerikaanse steden hoef je ook in Quito nooit lang op een taxi te wachten.