Wandelen in het Zoniënwoud - Een aanrader

Wat dacht je van een dagje wandelen en kruiden, bomen en reeën spotten in dit prachtige woud. Het Zoniënwoud is niet alleen goed om doorheen te racen met de fiets, maar smeekt om wandelschoenen. 4000 Hectare waarin je vrolijk mag verdwalen.

Winter 2011

Het Zoniën woud is een van de mooiste stukken natuur dat België heeft te bieden. Gelegen ten zuidoosten van Brussel. Dit woud is ideaal als wandelbestemming. Mijn favoriete stuk is de buurt van de Konngsvijvers, daarom volgden we de bordjes naar Hoeilaart en parkeren we bij het station van Groenendaal.

Uitgesproken winters

Een groep wandelaars met stokken staat voor het gebouw te keuvelen, strak in het lycra zittende mannen worstelen met hun mountainbikes en fietsrekken. Ik ben duidelijk niet de enige die dit stukje Zoniënwoud op prijs stelt. We kiezen voor de hazendalwandeling, een korte trip die slechts 3,5 kilometer duurt, maar wel heel mooi is. Onze wandeling is volgens ons boekje ideaal om de kruidenvegetatie van het Zoniënwoud te herkennen, en als je hier in de lente komt, kun je genieten van de bloesems, de wilde kamperfoelie of de bosanemonen. Maar doe mij toch maar een bos in de winter. Ontdaan van alle versiering laten de bomen zich in alle grillige glorie zien en ik heb mijn natuur liever uitgesproken dan lieflijk. Wat niet wil zeggen dat deze route geen mooie plaatjes oplevert. Als we het hazendal inlopen, kleurt de rijm de oevers van de vijver nog wit, en in combinatie met de roestig gekleurde grond en het zwakke winterzonnetje lijkt het beeld dat voor ons opdoemt perfect voor een melige kalender. In a good way, natuurlijk.

A hill with a view

We worden intussen ingehaald door een paar hijgende mountainbikers, die de helling tackelen. Hoofd omlaag, rug gebogen, pedalen rondduwend, je moet er maar zin in hebben. Wij hebben gelukkig geen chronometer die ons voortdrijft en genieten van de omgeving. Wat deze wandeling zo fijn maakt, is de afwisseling van bos, heuvels en open plekken. De Koningsvijvers worden zo genoemd omdat Leopold II ze heeft laten aanleggen. Tafeltjes en banken zijn in de zomer perfecte locaties voor een picknick, maar daar is het nu iets te koud voor. We volgen de stijgende blokveldgatweg. Het nadeel van heuvels is dat ze in je kuiten bijten, het voordeel is dat ze voor een mooi uitzicht zorgen, dus zeuren we niet.

Kwetsbare kathedraal

Het volgende stuk van de wandeling stappen we door Zoniënwoud pur sang. Denk hoge elegante bomen. Een beukenbos als een kathedraal. Geen enkele gids of brochure over dit woud neemt de moeite om een andere omschrijving te geven, en om eerlijk te zijn, ik kan ook niets mooiers bedenken. De oudste bomen in dit woud zijn ondertussen zo'n tweehonderd jaar oud. Zij leveren het zo bewonderde kathedraaleffect, maar hoe mooi het ook is, het maakt dit woud heel kwetsbaar. Een beetje stevige storm richt elke keer weer een ravage aan en omdat op sommige plekken alle bomen op hetzelfde moment zijn geplant, worden ze ook samen oud. In dit vergrijzende woud zijn groene vingers daarom druk bezig met het te vernieuwen en diversifiëren. Naast beuken planten ze nu ook eiken, esdoorns, olmen en essen, het liefst van verschillende leeftijden.

Bambi en een welriekende dreef?

We dalen terug af naar de vallei van de vijvers, en nemen de konijnenholweg. In mei kleuren de vijvers geel, als de bloemen van de moerasirissen in bloei staan. Maar nu weerspiegelen ze witte wattenwolken. Het laatste stuk van de wandeling klimmen we weer uit het dal. Omhoog wandelen is normaal niet zo'n probleem maar het heeft de laatste dagen veel geregend en het pad is wat modderig. Laarzen zijn dus absoluut een goed idee na een paar regenbuien.
We maken na deze wandeling nog een laatste omweg richting Welriekende dreef en de bijhorende kapel. Als we wegwandelen, zien we op een bospad plots een ree. Of liever een reetje, want het is verrassend klein. Mijn adem hapert. Dat dit kan, zo vlak bij een drukke weg! Het diertje blijft stokstijf staan en kijkt onze richting uit. Opgeschrikt door een mountainbiker verdwijnt het een paar seconden later met grote sprongen het pad over tussen de bomen. Als je net als wij ook wel eens vragen hebt bij de verkeersborden type 'overvliegend hert', dan ontdek je in het Zoniënwoud dat ze wel degelijk nodig zijn.

Lekker eten doe je hier

• Nero café, in het oude station van Hoeilaart, is een mooie locatie voor een kop koffie of een lekker streekbiertje. Albert Biesmanslaan1.
• De Huyskamer serveert in steil de klassieke Franse keuken. Lunch vanaf €16. Groenendaalsesteenweg 94.
• Victoria-Chez Victorine Staat garant voor stevige en vooral lekkere Belgische keuken. Marcel Felicéstraat 17
• La Rotonda heeft een klassieke Italiaanse keuken. Groenendaalsesteenweg 96.