Argentinië; Uspallata en omgeving

In het uiterste westen van Argentinië op tachtig kilometer afstand van Mendoza ligt het kleine plaatsje Uspallata. Het is een klein dorpje op 1751 meter hoogte in het Andesgebergte. Voor veel avontuurlijke toeristen is dit de laatste stop voor zij aan de voet van de berg Aconcagua aantreden. De berg is met een hoogte van 6962 meter de hoogste van het zuidelijk halfrond. Voor de iets minder avontuurlijk ingestelde reizigers is er in en rond Uspallata genoeg te zien om van dit deel van Argentinië te genieten.

Van Mendoza naar Uspallata

Ruta nacional 7 loopt vanaf Buenos Aires naar de grens met Chili en doet onder andere de steden San Luis en Mendoza aan. Vanaf Mendoza is het ruim 100 kilometer naar Uspallata. De grens met Chili is dan nog 60 kilometer door het hooggebergte van de Andes.

De rit van Mendoza naar Uspallata heb ik in 2012 met de bus afgelegd. Ik had liever met een huurauto gereden om onderweg mooie plaatjes te schieten en te genieten van de mooie omgeving. Het is namelijk een adembenemende rit, die je door een ruig rotslandschap voert met vergezichten. Soms lijkt het wel een maanlandschap en kun je heel ver kijken. Een kilometer of tien onderweg van Mendoza kom je langs enkele zeer grote wijnboomgaarden. Op de achtergrond zie je dan het Andesgebergte al opdoemen. Naarmate de kilometers vorderen moet de bus steeds meer klimmen en soms rijdt de bus langs steile, angstaanjagende afgronden. De Ruta nacional 7 begint steeds meer bochten ter maken en ik word een beetje misselijk van het slingeren en de hoogteverschillen. Als de weg weer wat meer rechtuit gaat probeer ik weer te genieten van het uitzicht. Er zijn uitgestrekte vlaktes te zien en soms lopen er paardenkuddes.

Potrerillos

Halverwege de busrit naar Uspallata is er een stop in het kleine plaatsje Potrerillos op een hoogte van 1351 meter. In dit plaatsje zijn vooral vakantiehuisjes en resorts gevestigd. De plaats doet vooral dienst als rustplaats. Het ligt aan een prachtig groot meer, wat kunstmatig is gecreëerd door middel van een dam aan de Mendoza rivier. Het water van het meer wordt gebruikt als reservoir voor drinkwater. Het meer ziet er heel natuurlijk uit en het water is azuur blauw. Potrerillos is populair onder toeristen en wordt vaak bezocht voor een dagje raften of kajakken op de Mendoza rivier. Aan het meer is een camping (Camping del ACA) waar je de tent op kan zetten onder de bomen.

Uspallata

Na een busrit van ongeveer twee en een half uur kom ik aan in Uspallata. Het dorp is omgeven door bergen en er groeien populieren (Populus alba) die meestal geconcentreerd bij elkaar groeien. Even buiten het dorp langs de Ruta nacional 7 is een mooie vlakte te zien bedekt met pampasgras (Cortaderia selloana). Deze plant wordt in de Nederlandse tuinen vooral als solitair siergras aangeplant. Het is prachtig om dit siergras in het wild te zien groeien. Het landschap lijkt zo echt op een oase. Vooral als er mooie paarden rondlopen in combinatie met het ruige berglandschap en de groene contrasten zijn dit schilderachtige plaatjes.

Voor zover er van een centrum gesproken kan worden in dit kleine dorpje, ligt er aan het kruispunt van Ruta nacional 7 en de provinciale weg 39 een leuk cafeetje, geheel in Tibetaanse stijl ingericht. De stijl is gebaseerd op de film Seven Years in Tibet die in deze regio is opgenomen. Hoewel het eten niet echt bijzonder schijnt te zijn, vond ik het wel de moeite waard om hier even een kop koffie te drinken.

Overnachten

Er zijn niet zo veel hotels in Uspallata, verwacht geen luxe. Ik heb overnacht in hotel Viena, een klein familiehotel in het dorp. De kamers zijn niet zo groot en er is geen ontbijt. Het hotelletje heeft wel een warme sfeer door de tapijten in de kamers en de houten meubels. De eigenaars zijn erg vriendelijk.
Op één kilometer ten westen van het dorp is Gran Hotel Uspallata gevestigd, dit hotel schijnt meer iets weg te hebben van een resort.

Muurschilderingen
Een avondwandeling door het dorp deed mij op enkele leuke details stuitten. Zo vind je op verschillende huisjes en muren langs de weg wandschilderingen. Wat de tekeningen precies betekenen kon ik niet ontdekken, maar het is in ieder geval wel kunstzinnig. De straatjes van Uspallata doen heel relax aan, de buurt is heel rustig. Er is een klein katholiek kerkje, een paar kleine winkeltjes die voorzien in de basisbehoeften en een paar restaurantjes. Niet zoveel bijzonders dus in Uspallata, maar daarom geen reden om niet van dit dorpje te kunnen genieten.

Het landschap rondom Uspallata is zeer de moeite waard om te verkennen. Ik heb hiervoor een mountainbike gehuurd bij een klein toeristenhokje in het dorp, vlakbij cafe Tibet. Wanneer je met de fiets de Ruta nacional 7 vervolgd richting het westen passeer je eerst groene vlaktes met pampasgras en populieren bomen. Een paar kilometer buiten Uspallata wordt het landschap rotsachtiger en ruiger. Ik kwam langs een verzamelplaats van vrachtwagens die op weg zijn naar Chili en er was een klein verlaten tankstation. Het deed mij denken aan een tankstation in de Australische outback. Het is met de fiets wel uitkijken geblazen, want het kan redelijk druk zijn met vrachtverkeer.

Als je liever wat meer rust om je heen hebt kun je beter de provinciale weg 39 blijven volgen en nog in het dorp de rechtse afslag nemen naar weg 52. Net buiten het dorp kom je op het onverharde gedeelte. Het woestijnachtige landschap is schitterend en even verderop heb je een mooi overzicht van het oase dorpje Uspallata. Ik ben hier even gaan zitten langs de weg om te genieten. Dat kan prima hier, er komt sporadisch een auto voorbij. Je ziet hier echte woestijnplantjes zoals kleine cactussen en Sophora met hele kleine blaadjes.

Uspallata is een prima plaatsje waar je even tot rust kan komen van een lange busreis, of even je voorbereidingen wil treffen voor een bezoek aan de berg Aconcagua. Ik heb zelfs Aconcagua overgeslagen en ik vond het zeer de moeite waard om hier van Argentinië te genieten.