Waddeneiland Sylt - kuureiland voor badgasten

Het Duitse Waddeneiland Sylt heeft zich meer dan welk Waddeneiland ook op de badgasten gestort en zich geprofileerd als kuureiland. Het eiland is ook bekend om zijn naaktstranden. In de loop van de twintigste eeuw zijn er diverse grote appartementencomplexen gebouwd en in de huidige eeuw hebben de bouwbedrijven hun handen vol aan het metselen en timmeren van grote rietgedekte vakantiehuizen, vaak twee onder een kap. In 1850 had Westerland nog geen 500 bewoners en geen enkel pension. Een dikke honderdvijftig jaar later komen er meer dan anderhalf miljoen toeristen per jaar. Sylt is de duurste vakantiebestemming van Duitsland.

Duits Waddeneiland Sylt

• Waddeneiland Sylt en het heilzame Noordzeebad
• Frei Körper Kultur
• Filmsterren, schrijvers en schilders
• Muur van Miramar
• Betalen voor het strand
• Strandstoelen en Louis Vuitton
• Sansibar en flower power
• Scheepswrak Mariann in het wad bij Sylt

Waddeneiland Sylt en het heilzame Noordzeebad

Sylt heeft een lange badcultuur. Al in 1855 kwamen de eerste badgasten, vooral op aanraden van artsen die een plons in het frisse Noordzeewater als heilzaam voorschreven. De badgasten kwamen per schip en paardenkar en het duurde tot de opening van de Hindenburgdamm in 1927 dat de grote stroom van toeristen op gang kwam. De strandvakantie en badcultuur kwam op.

Twintigste eeuw en de appartementencomplexen

Rond 1900 hadden de eilanders een idee welke kant het op moest met hun eiland. De ontwikkeling van accommodaties voor badgasten zette in en werd in de jaren zestig en zeventig grootschalig aangepakt. Rond 1900 kwamen eerste grote hotels. Wat toen groot leek is naar tegenwoordige maatstaven klein. Sylt kent hoogbouw en appartementencomplexen.

Badkar en Badewärterin

Rond 1900 hielden de badgasten hun kleren op het strand aan en als er gebaad werd, dan waren de mannen en vrouwen strikt van elkaar gescheiden. De strandkorven waren toen al veel op het strand te vinden en die vormen nog steeds een herkenbaar beeld van de Duitse kust. Ook waren er rijen badkarren te vinden, badhuisjes op wielen.
Op het strand werkten Badewärterinnen, badvrouwen. Dat waren jonge vrouwen die blootsvoets de badkarren schoonhielden en de dames hielpen die in de Noordzee wilden gaan baden. Ze konden via de badkar ongezien te water. Deze preutse manier van baden bestond naast het naakt zwemmen.

Frei Körper Kultur

Sylt is bekend om zijn naaktstranden en FKK, de Frei Körper Kultur. Al in het begin van de twintigste eeuw werd er naakt gerecreëerd en de FKK vierde op Sylt zijn hoogtijdagen in de jaren zestig. Er wordt groepsgewijs vreugde beleefd aan de natuur en aan het naakt zijn zelf. Tegenwoordig is de grens tussen textielstrand en naaktstrand vervaagd. De badkleding werd steeds kleiner en niemand kijkt meer op van een blote buik. Er wordt topless gezond en het in badkleding geklede lijf is bijna net zo bloot is als de naaktloper.

Filmsterren, schrijvers en schilders

Het begon met de bouw van één huis die een ontwikkeling in gang zette waarvan het eiland en de eilanders niet konden vermoeden wat het zou gaan betekenen. Voor de Tweede Wereldoorlog liet Ferdinand Avenarius, neef van componist Richard Wagner, een vakantiehuis bouwen bij Kampen. Het huis was zo enorm dat de kleine boerenhuisjes er bij in het niet vielen. Het zette de trend en de huizen die daarna werden neergezet waren groter en duurder dan wat er stond en werden voor de rijken gebouwd. Er kwamen zangeressen, acteurs, filmsterren, schilders en schrijvers naar het eiland, die zich vooral in Kampen verzamelden.

Romy Schneider en Rainer Maria Rilke

Het aantal grote vakantiehuizen groeide gestaag en Kampen werd een kunstenaarskolonie. Romy Schneider had het zand van Sylt tussen haar tenen. Kandinsky, Stefan Zweig, Rainer Maria Rilke en Thomas Mann hebben er allemaal hun voetsporen in het zand gedrukt. Marlene Dietrich en Josephine Baker zongen en dansten op Sylt en ook Herman Göring liet in Wenningstedt een zomerhuis met rieten kap bouwen.

Gubter Sachs en Brigitte Bardot

Gunter Sachs kwam er met Brigitte Bardot en zij zetten het eiland pas echt op de jetsetkaart. Duitse zangers en tv-sterren volgden, met snobs in hun kielzog. Nog altijd rijden ze er met hun Porsche Cayenne, Maserati, Ferrari, Range Rover van noord naar zuid en weer terug om in een van de bistro’s een broodje kaviaar te bestellen.

Muur van Miramar

Er werd geflaneerd op de boulevard en de rijke gasten dineerden in de restaurants aan het strand. De boulevard van Westerland lag er begin 1900 al en de Friedrichstrasse was destijds al een brede winkelstraat met aan weerszijden jugendstil etablissementen. Westerland heeft zichzelf geen dienst bewezen door in de jaren zestig die karakteristieke gebouwen af te breken en in te ruilen voor grote blokken of door de lieflijke architectuur aan te vullen met een buitenproportionele etage. Hotel Miramar, aan het einde van de brede straat, staat er nog en is een erfenis uit die tijd. Al in 1907 moest het hotel ter bescherming tegen de Noordzee een 80 meter lange en 6 meter hoge muur bouwen. Van de nood werd een deugd gemaakt door de promenade daar bovenop te leggen. Een kleine twintig jaar later werd de muur meer dan tien keer zo lang en zo ligt hij er nog. Het is attractie en kustverdediging ineen.

Betalen voor het strand

Wie tegenwoordig het strand van Sylt wil betreden moet langs een toegangshuisje met een beambte die je naar je Strandkarte vraagt. Die kaart krijg je van de verhuurder van je accommodatie en laat zien dat de toeristenbelasting is betaald. Wie slechts een dagje op het eiland is, betaalt een paar euro toegangsprijs. Van de toeristenbelasting worden de reddingszwemmers betaald, de strandschoonmaak, concerten, televisieruimte en andere faciliteiten ten dienste van de toeristen. Verder is Sylt een eiland waar parkeergeld wordt gevraagd en waar verrassend veel verkeerslichten en verkeersborden staan.

Strandstoelen en Louis Vuitton

Op het strand van Sylt staan honderden strandstoelen. Ze zijn te huur en bieden bescherming tegen zon en wind. Ook kan elke beroemdheid rustig in een Strandkorb zitten, afgeschermd voor spiedende ogen, mobieltjes en fototoestellen. Kampen heeft zich ontwikkeld tot dorp met winkels van dure merken. Je vindt er Bulgari, Hermès, Joop!, Jil Sander en Louis Vuitton in de oude pandjes. De goedgevulde beurzen van de rijke bezoekers brachten ook Michelinsterrenrestaurants naar het eiland. Ze gedijen er, want in de zomer komen de rijken, in de herfst de steenrijken. Vakantiehuizen hebben eigenaren met de naam Schwarzkopf, Bayer, Axel Springer of Miele.

Sansibar en flower power

De hipste strandtent van het eiland ligt ter hoogte van Rantum aan de Noordzeekant. Het is Sansibar, beroemd in heel Duitsland en wie op Sylt is geweest moet Sansibar hebben gefrequenteerd. In de jaren zestig was het al een hip ding, waar aanhangers van de flower power graag een hapje en een drankje kwamen doen en strandfeesten hielden. Die reputatie heeft Sansibar hoog weten te houden. De uitspanning is nu vooral bekend om zijn grote collectie wijnen.

Scheepswrak Mariann in het wad bij Sylt

Ter hoogte van Baderup ligt in het wad een wrak dat regelmatig bij laag water zichtbaar is. Het zijn de restanten van de Mariann, een houten driemaster, een transportschip uit de Tweede Wereldoorlog, die door een groep kunstenaars in 1961 naar het eiland was gevaren. Het werd een partyschip waar het regelmatig een dolle boel was. Het was de inwoners van Baderup een doorn in het oog. Inmiddels zijn die feesten allang voorbij, want het schip brandde in 1981 af. Was het brandstichting of onvoorzichtigheid onder invloed van alcohol; dat is nooit duidelijk geworden. Het schip is verworden tot een wrak met een bijzondere geschiedenis en een bezienswaardigheid op het wad waar Sylt trots melding van maakt in haar brochures.

Lees verder

• Waddeneiland Sylt – Bezienswaardigheden
• Waddeneiland Sylt en de Eerste en Tweede Wereldoorlog
• Sylt – Jetset eiland met kustverdediging met tetrapoden
• Sylt – Duits Waddeneiland of Nordseeinsel
• Sylt – Waddeneiland van kliffen en fabelwezens