Dwars door Cuba: provincie Ciego de Avila

Een reis langs alle Cubaanse provincies brengt ons uiteindelijk ook bij Ciego de Avila, een kleine provincie in Centraal-Cuba die bij de staatshervorming van 1975 werd afgesplitst van de provincie Camagüey.

Op de kaart van het massatoerisme

Vanuit bezoekersstandpunt heeft de provincie weinig te bieden. Wie vanuit Santa Clara verder oostwaarts reist om ook dat deel van Cuba te bezoeken komt automatisch door de provincie en de gelijknamige stad Ciego de Avila, maar weinigen houden hier ook maar een korte stop. Toch staat Ciego de Avila sinds de komst van het grootschalige internationale package-toerisme op de toeristische kaart van Cuba. Langs de noordelijke kust van de provincie vinden we immers een archipel kleine en grotere eilandjes die vaak niet meer en niet minder zijn dan kleine tropische paradijsjes.

Tropische paradijsjes

Cuba zelf heeft dit tropische potentieel al vroeg ontdekt en bouwde twee van de grootste eilanden van de archipel van Camagüey (zoals de eilandengroep officieel heet) uit tot internationale strandresorts: Cayo Coco en Cayo Guillermo. Heel wat 4 en 5-sterren-hotels werden op korte tijd uit de grond gestampt om zoveel mogelijk toeristen op de eilanden te kunnen herbergen. Wie houdt van diepzeevissen (vooral Cayo Guillermo), diepzeeduiken, snorkelen, zonnebaden en/of rust is op de beide cayos (eilanden) dan ook zeker op het goede adres. Dankzij internationale vluchten op de stad Ciego de Avila en een 27-km lange damweg die het eiland Cayo Coco met het vasteland verbindt (mooie rit voor wie een eigen (huur)wagen heeft) is het gebied meteen ook heel toegankelijk gemaakt voor bezoekers. Ook aan de zuidkust van de provincie vinden we een paradijs terug voor liefhebbers van de onderwaterwereld: de archipel van Los Jardines de la Reina. Deze archipel bestaat uit een 160 km lange reeks kleine eilandjes die grotendeels met mangroves zijn bedekt en een totaal ongerept onderwaterleven herbergen (voor wie er kan geraken). De archipel loopt verder langs de zuidkust van de buurprovincie Camagüey waar de infrastructuur al iets beter ontwikkeld is. Mooie plaatsen maar zoals gezegd nog heel weinig ontwikkeld voor het toerisme. Bezoekers die erin slagen om wat praktische beslommeringen te overwinnen (en de nodige tijd hebben) zullen hier kunnen genieten van een stuk Caribisch paradijs.

Vissen kan binnen de provincie niet alleen op zee; er kan immers ook in zoet water gevist worden in het grootste meer van Cuba, Laguna La Redonda, aan de noordkust van de provincie, net boven het plaatsje Moron. Liefhebbers van de visserssport weten dus waar naartoe op Cuba.

Ciego de Avila in de geschiedenis

Een “ciego” was vroeger een stuk door bos omzoomde savanne (grasland) en binnen de grenzen van de huidige provincie Ciego de Avila was er een dergelijk stuk savanne terug te vinden binnen het grondgebied van een zekere Jácome de Avila, vandaar de naam “ciego de Avila”. De provincie ligt als het ware halfweg het langgerekte eiland Cuba en tijdens de tweede onafhankelijkheidsoorlog (1895-1898) organiseerden de Spanjaarden er een defensielinie van de noordkust tot aan de zuidkust, later gekend onder de naam “Trocha de Moron a Jucaro”, de “gracht / breuk van Moron tot Jucaro”, de twee plaatsjes die als eind- en beginpunt van de 67 km lange defensielijn dienst deden. De bedoeling was om te verhinderen dat de rebellen hun opstand van het oosten van het land (waar alles begonnen was) zouden kunnen exporteren naar het westen van Cuba. De defensielijn probeerde dus het eiland de facto in tweeën te splitsen en oost en west van elkaar te isoleren. Desondanks slaagden onafhankelijkshelden Maximo Gomez en Antonio Maceo er toch in de linie te doorbreken en het westen van Cuba te bereiken (iets wat 62 jaar later nog eens werd nagedaan door Che Guevara en Camilo Cienfuegos die met hun kolonnes uit het oostelijke Sierra Maestra gebergte tot in Santa Clara marcheerden).

De suiker van Ciego

Het grootste deel van de provincie bestaat verder uit vlak grasland waar veeteelt, suikerriet, citrus en ananas vrij spel hebben. De verwerking van het suikerriet gebeurt in deze provincie hoofdzakelijk in de suikercentrale van Ciro Redondo, ongeveer halfweg tussen de hoofdplaats Ciego de Avila en het plaatsje Moron. Wie wil, kan deze centrale bezoeken en het proces van de suikerproductie volgen van rietstengel tot suiker. Vooral interessant aan deze centrale is wel degelijk het feit dat ze nog actief is. Wie tijdens de suikerrietoogst (de zafra) in de regio komt, wordt dan ook getrakteerd op een enorme bedrijvigheid en kan daadwerkelijk de stukjes rietstengels van de velden zien aangevoerd worden en verwerkt worden tot melasses en suikerbergen. De moeite waard.