De Citadel van Namen (Namur) in België

Wanneer je een bezoek aan de stad Namen (Namur) brengt, kan de Citadel je bijna niet ontgaan. Op een honderd meter hoge heuvel kijkt ze over de stad uit. Je hebt hier een prachtig uitzicht over de stad. Het behoort tot de groep van grootste burchten van Europa. Je vindt de Citadel waar de rivier Samber uitmondt in de Maas.

Geschiedenis Citadel van Namen

Waar de rivieren de Samber en de Maas samenvloeien, vind je de Belgische stad Namen (Namur). In de tiende en elfde eeuw groeide het dorp Namen uit tot een belangrijke stad. Het werd de hoofdstad van het Graafschap Namen en inwoners bouwden in 1640 de Citadel op een grote berg. Vanuit deze strategisch geplaatste fort had je goed zicht over de omgeving. Het was voorbestemd om als militaire basis te dienen. Vanwege de hoogte was de Citadel gemakkelijk te verdedigen en bood het de nodige bescherming tegen vijanden. In de loop der tijd werd het steeds verder uitgebreid en kreeg de Citadel steeds meer muren.
De Citadel is meerdere keren ingenomen. Frankrijk, Oostenrijk, Nederland en Spanje hebben het allemaal wel eens in handen gehad. Zo belegerde koning Lodewijk XIV het fort in 1692, om het vervolgens drie jaar later kwijt te raken aan Willem III van Oranje. In 1817 restaureerde Nederland de Citadel, toen België nog tot het Koninkrijk der Nederlanden behoorde. Toen België vervolgens in 1830 onafhankelijk werd, kwam de Citadel in bezit van de Belgische staat. Na 1978 heeft het enkel nog een recreatieve functie en staat het vooral bekend als toeristische bezienswaardigheid.

Bereikbaarheid Citadel

De Citadel is per voet lastiger te bereiken. Zeker voor mensen die mindervalide of slecht ter been zijn. Je kunt een flink steil stuk omhoog wandelen of kiezen voor vele traptreden. Trek hier wel stevige schoenen voor aan, de wegen zijn oud en niet stabiel. Je struikelt gemakkelijk over stenen. Gelukkig zijn er ook genoeg alternatieven. Je kunt vanaf Hotel de Ville een pendelbus nemen, met de lokale bus gaan of simpelweg met je eigen auto rijden. Houd er wel rekening mee dat de paden soms smal en behoorlijk steil zijn. Tot slot rijdt er een treintje tussen de verschillende niveaus van de Citadel. Je kunt het fort het hele jaar door bezoeken.

Ondergrondse stelsels

Vanwege het indrukwekkende ondergrondse netwerk van tunnels werd de Citadel ook wel het mierennest van Europa genoemd door Napoleon. Deze tunnels kun je als bezoeker bewonderen. Kies voor een gids of wandel er op eigen houtje doorheen. Je kunt verschillende routes volgen, met een duur variërend van één tot drie uur. Elke route laat andere overblijfselen zien. De routes bevatten verschillende videoprojecties en tentoonstellingen. Je leert niet alleen over de geschiedenis, maar ook over het belang van het werk dat verricht is om zo’n indrukwekkend netwerk te creëren. In een deel van het gangenstelsel is Parfumerie-Atelier Guy Delforge gevestigd. Hier worden parfums ontworpen en gerijpt.

Bezoekerscentrum Terra Nova

Naast een bezoek aan de ondergrondse stelsels, is er ook nog genoeg te bewonderen in het bezoekerscentrum Terra Nova. In de oude kazerne van Terra Nova komt 2000 jaar aan militaire en geschiedenis van Namen voorbij. Met behulp van video’s, schaalmodellen, panelen en foto’s krijgen bezoekers een goed beeld van de samenlevingen van vroeger en vandaag. Er zijn Nederlandse, Engelse, Franse, Spaanse, Duitse en Chinese audiogidsen beschikbaar. Je kunt het centrum vrij bezoeken.

Searching for Utopia: een grote, gouden schildpad

Tijdens een bezoek aan de Citadel kom je een grote, gouden schildpad tegen, die een ruiter draagt. Dit opvallende kunstwerk is maar liefst drie meter hoog, vijf meter breed en zeven meter lang. Het beeld werd in 2003 gemaakt door Jan Fabre ter gelegenheid van het kunstevenement Beaufort. Het enorme kunstwerk heeft als titel “Searching for Utopia”. De kunstenaar geeft aan dat de ruiter een zelfportret is. Schildpadden staan symbool voor het fundament van de aarde. Ze komen vaak voor in verhalen over het ontstaan van de aarde. In Azië zie je het terug als het dier dat de aarde draagt. De platte onderkant van de schil is de aarde, en de gebogen bovenkant is het hemelgewelf. Jan Fabre geeft aan dat het kunstwerk de zoektocht naar Utopia uitbeeldt, iedereen is immers op zoek naar de ideale plaats. Het is een ode aan de verbeelding.

Het indrukwekkende kunstwerk heeft tien jaar op de zeedijk van Nieuwpoort gestaan. Helaas werd het aangetast door zout, wind, zand en vooral kinderen en toeristen die erop klommen. De letterlijk schitterende schildpad heeft een buitenlaag van bladgoud. Deze buitenlaag is gerestaureerd en het beeld is vervolgens verplaatst naar een veiligere plek: de Citadel. Hier kan het niet meer beklommen worden. Aangezien het kunstwerk maar liefst 5,5 ton weegt, moest er een behoorlijke kraan aan te pas komen om de verhuizing te verwezenlijken. Sinds 2015 kijkt de gouden schildpad vanaf de Citadel uit over het water.