Tortuguero Nationaal Park

Elke dag kunt U in dit park regen verwachten, per jaar meer dan 6000 mm en dat maakt dit park tot het natste park van Costa Rica. Reden genoeg om er niet heen te gaan zou je denken maar niets is minder waard. Tortuguero Nationaal Park is één van de indrukwekkendste parken van het land en ook al is het lastig te bereiken, geloof me, het park is een MUST. De naam Tortuguero ( Spaans voor schildpad ) heeft het park te danken aan de vele schildpadden, die hier aan land komen om hun eieren te leggen. Al vanaf 1955 probeert men de dieren te beschermen, vanaf 1963 werden de schildpadden daadwerkelijk beschermd en vanaf 1970 is het gebied van ongeveer 19000 hectare uitgeroepen tot nationaal park.

Het gaat voornamelijk om de groene zeeschildpad, die de naam meer dankt aan de kleur van zijn vlees dan aan de kleur van zijn uiterlijk. Deze schildpad werd met uitsterven bedreigd omdat zeelieden ontdekten dat deze grote schildpad bijzonder lang in leven blijft en derhalve altijd vers vlees opleverde. Dat was bijzonder waardevol op lange zeereizen. Ook de plaatselijke bevolking was dol op schildpaddenvlees en hun eieren dus bescherming was en is noodzakelijk. Tegenwoordig kunt U op het strand getuige zijn van duizenden schildpadden die hun eieren leggen, althans in de legperiode van juli tot september. Overdag kan U in het park over de stranden wandelen maar dat is na 16.00 uur niet meer toegestaan. Als U ’s nachts het aan land komen van de schildpadden wilt zien dan zult U dat moeten doen met een gids. Dit is te boeken aan het park zelf of in meerdere hotels direct buiten het park.

Naast de groene zeeschildpad, oneerbiedig ook wel soepschildpad genoemd, komen er meerdere schildpaddensoorten voor. Het park heeft U een grote diversiteit aan dieren te bieden want de moerassen, waterwegen en lagunes, alsmede de stranden en jungles ter plaatse bieden bescherming aan vele dieren zoals 52 riviervissoorten, zeekoeien, kaaimannen, rivierotters, leguanen, luiaards, allerlei insecten waaronder indrukwekkend grote kevers en reptielen, de gekleurde gifkikkertjes, prachtig gekleurde vogelsoorten waaronder toekans en ara’s en uiteraard de drie aapsoorten te weten de gibbon, de brulaap en de kapucijneraapjes.

Aan te raden is dat U in Uw eentje, liefst met een gids, een kano huurt en daarmee naar de meer afgelegen waterweggetjes gaat van het park. De met toeristen afgeladen (stille) motorbootjes mogen daar niet komen en U ziet dus op één tochtje met een kano meer dan op drie dagen toeristisch motorboten. Kano’s kunt U overal in het dorpje huren tegen redelijke prijzen. Het voordeel van het meenemen van een gids is dat deze het park op zijn duimpje kent en ook gewend is om wild te spotten. Hij ziet dingen waar wij stadsmensen overheen kijken. Onvergetelijk voor ons was het om te zien hoe een troep Brulapen hoog in de bomen een iets bredere waterweg wilden oversteken door van boomtop naar boomtop te springen. Met de kano lagen we onder de plek waar het gebeurde en we zagen hoe voorzichtig de apen de afstand inschatten alvorens te springen. Pas na enkele malen te doen alsof sprongen ze één voor één naar de overkant. Een wat jonger aapje had de afstand verkeerd ingeschat en viel voor onze ogen 20 meter naar beneden. Met een plons landde de aap in het water om vervolgens zo snel mogelijk naar de kant te zwemmen ( jawel, naar de kant waar hij naar toe wilde, slim toch! ). Hij klauterde naar een iets hoger gelegen plek en rustte daar uit, zienderogen aangeslagen van hetgeen hem gebeurd was. Terecht kon hij uitpuffen want menige aap heeft dit met zijn leven moeten bekopen doordat een kaaiman zich dit uit de lucht gevallen hapje niet liet ontnemen. Wij waanden ons in een natuurreportage.

U kunt ook wandelingen maken in en buiten het park.
Buiten het park is de wandeling naar het 100 meter hoge uitkijkpunt Cerro del Tortuguero bekend. Het is een hele zware wandeling, steil tegen een altijd glibberige en erg moeilijk begaanbare helling omhoog door junglegebied. De luchtvochtigheid en de modderige ondergrond slopen U maar ok, het uitzicht mag er wel zijn. Bent U echter enigszins slecht ter been dan kunt U beter een extra kanotochtje nemen, dat biedt U meer dan deze in natte periodes zelfs niet ongevaarlijke klauterpartij. De wandeling langs de stranden is een andere optie.

In Tortuguero village, het kleine plaatsje bij de ingang van het nationale park vindt U campingmogelijkheden en meerdere backpackersplekken om goedkoop te vernachten. Ook kunt U natuurlijk overnachten in één van de luxere resorts en de Mawamba Lodge, de Samoalodge en de Laguna lodge zijn wel de grootste. Vanaf Tortuguero Village varen kleine watertaxi’s, die U voor 5 US Dollars overal heen brengen waar U in de directe omgeving heen wilt dus is de luchtvochtigheid U de baas en is lopen geen optie, een watertaxi brengt U met hoge snelheid over het water waar U hen wilt.

Zoals gezegd is het park moeilijk te bereiken en het is dus niet mogelijk om er met een huurauto te komen. Het park ligt in het Noord-Oosten van het land aan de Caribische kust, 87 kilometer ten noorden van de stad Limon. Vanuit Limon kunt U met een boot in een 4 uur durende prachtige vaart in het park komen. Daarnaast wordt een trip naar dit prachtige park aangeboden vanuit San José, zowel per vliegtuigje ( vogelvlucht 83 km ) als per bus(je), gevolgd door een nog anderhalf tot twee uur durende boottocht door bochtige waterwegen door een prachtig groene jungle. U volgt dan eerst de Guapiles highway richting Limon, slaat daarvoor naar links af en bereikt dan de baai van Moin waar U overstapt in een boot, die U naar Uw lodge brengt. Als U kiest voor het busje, gevolgd door de boot dan wordt er nog een tussenstop gemaakt bij een bananenfabriek waar je kan zien hoe de bananen vanaf de plant via railsystemen ( die vaak over de weg lopen ) naar de fabriek vervoerd worden. Daar worden ze van de trossen gesneden, gewassen en verpakt.
TIP:
Mocht U met een huurauto door Costa Rica willen rijden dan is het met de meeste verhuurbureaus te regelen dat U Uw huurauto in de baai van Moin pas in ontvangst neemt. Dat is bijzonder handig want U kunt dan na Uw tochtje naar het Tortugueropark direct aan Uw eigen reis beginnen, bijvoorbeeld van hier direct rijden naar Manzanillo in het zuiden aan de Caribische kust of bijvoorbeeld naar de La Paz watervallen, El Arenal of de Poasvulkaan. U hoeft dan niet mee terug met het busje naar San José en bespaart dan al vele kilometers zelf rijden.

Het Tortuguero park is dagelijks geopend van 08.00 – 16.00 uur en de toegangsprijs bedroeg 7 US Dollars in 2008 en U mag dan op de dag waarop U het kaartje koopt zo vaak in en uit het park gaan als U wilt.

De beste tijd om er heen te gaan, tja, dat is moeilijk want U moet er ernstig rekening mee houden dat U altijd weer overvallen kan worden door regen dus een (groene) poncho of regencape is een noodzakelijk kledingstuk. ( SVP geen rode of gele poncho’s want dan zie je dus echt geen dieren omdat die alert zijn want die gekke felgekleurde toeristen vallen heus wel op ) De maanden Februari, Maart en September zijn het droogst en de maanden December, Juni en Juli het natst maar zoals gezegd, reken gewoon altijd op regen. Afgezien van de natte maanden gaat het vaak om kortstondige buien.

U zult het met mij eens zijn, het Tortuguero Nationale Park is een park om nooit meer te vergeten.