In de voetsporen van de Romeinen: Stadswandeling in Trier

Trier was in de Romeinse Tijd de grootste stad die ten noorden lag van de Alpen. De stad werd in 16 voor Christus gebouwd en werd omsloten door een stadsmuur van 6480 meter lang. Na de val van het Romeinse Rijk in de vijfde eeuw werd de stad verlaten en vervolgens herhaaldelijk overvallen door de Franken, de Hunnen en de Vikingen. In de twaalfde eeuw werd een nieuwe stadsmuur gebouwd. De nieuwe muur met haar torens en poorten heeft de stad 500 jaar lang beschermt. In de zeventiende eeuw werd de muur grotendeels vernietigd door Franse troepen. In de negentiende eeuw werd begonnen aan de restauratie van de overgebleven delen van de muur. Ook de andere Romeinse en middeleeuwse bouwwerken werden in die periode gerestaureerd. De stad Trier staat vol bijzondere Romeinse bouwwerken die niet voor niets allemaal zijn geplaatst op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Deze prachtige wandeling van zeven kilometer lang leidt u langs al deze Romeinse bezienswaardigheden (en meer!).

De Porta Nigra

De start van de wandeling begint voor de Porta Nigra. Dit bouwwerk dateert uit 180 na Christus en is de best bewaard gebleven Romeinse stadspoort ten noorden van de Alpen. De stadspoort is 30 meter hoog, 36 meter lang en 21,5 meter breed. De poort is opgebouwd uit blokken zandsteen waarvan sommige maar liefst zes ton wegen. De blokken werden niet door middel van specie aan elkaar bevestigd, maar door ijzeren krammen. In de Middeleeuwen werden de krammen geroofd om vervolgens te worden omgesmolten. In 1028 kreeg de stadspoort een bijzondere bewoner: een monnik genaamd Simeon. Ter ere van de monnik liet aartsbisschop Poppo von Badenberg in 1804 - 1809 de St. Simeonkerk inbouwen aan de oostzijde van de Porta Nigra. De apsis van de kerk is de enige aanbouw van de stadspoort die niet door de jaren heen is verwijderd. De lichtgekleurde zandsteenblokken zijn in de loop der tijd zwart verkleurd waardoor de stadspoort de bijnaam ‘Zwarte Poort’ kreeg.

U loopt door de stadspoort en volgt de Simeonstraße. Binnen een aantal minuten vindt u aan uw linkerzijde een wit gebouw met een bonte beschildering rond de ramen: het Driekoningenhuis.

Het Driekoningenhuis

Het Driekoningenhuis is een woontoren uit 1230. De toenmalige bewoners wilden zich beschermen tegen rovers door de toegangsdeur een aantal meter boven de straat te plaatsen. Via een ladder of uitvouwbare houten trap was de toegangsdeur te bereiken. De bonte beschildering is in de negentiende eeuw aangebracht.

U volgt de Simeonstraße naar de Hauptmarkt.

De Hauptmarkt

De Hauptmarkt is aangelegd in 958 en is daarmee het oudste marktkruis van Duitsland. Op het plein bevindt zich onder andere de fontein ‘Petrusbrunnen’ uit 1595 en de kerk ‘St. Gangolf’ uit de veertiende - zestiende eeuw. Het plein wordt gekenmerkt door een aantal zeventiende-eeuwse vakwerkhuizen die zelden voorkomen in de stad. Onder de vakwerkhuizen bevindt zich de poort ‘Jugengasse’ naar de voormalige Joodse wijk. Deze wijk bestaat al sinds de elfde eeuw en werd bewoond totdat de joden werden verdreven uit de stad in 1349.

Vanaf de Hauptmarkt leidt de linker zijstraat de Sternstraße naar de Dom en de Onze-Lieve-Vrouwekerk.

De Dom St. Peter en de Onze-Lieve-Vrouwekerk

De Dom St. Peter dateert uit het jaar 330 en het is de oudste bisschopskerk van Duitsland. Enkele van de originele fragmenten van de Dom zijn de ruim 25 meter hoge muren. In de kerk hangt een bijzonder relikwie: de ‘Heilige Rok’ (de tunica van Jezus Christus). De huidige Dom is vier keer zo klein als het eerste ontwerp vanwege de verbouwingen in de vijfde, negende en twaalfde eeuw. De grootse verandering is de afbraak van het zuidelijke deel in de twaalfde eeuw waardoor de Dom het huidige uiterlijk kreeg. Op de open plek werd de Onze-Lieve-Vrouwekerk gebouwd.

De Onze-Lieve-Vrouwekerk is de oudste gotische kerk van Duitsland. De bouw van de kerk startte rond 1230 en werd in 1243 stilgelegd wegens geldgebrek. Later dat jaar werd een collecte gehouden en kon de bouw worden hervat. Omstreeks 1260 was de kerk voltooid.

Vervolgens loopt u via de Liebfrauenstraße rechts langs de kerk. Hierna slaat u linksaf naar de An der Meerkatz. Bij de splitsing slaat u wederom linksaf naar de Mustorstraße. Vrijwel direct volgt u een scherpe bocht naar rechts, waardoor u uitkomt op de straat Konstantinplatz. Aan uw linkerzijde vindt u de Basilica van Constantijn met daarnaast het Keurvorstelijk Paleis.

De Basilica van Constantijn en het Keurvorstelijk Paleis

De basilica uit 310 is de troonzaal van keizer Constantijn de Grote. De 67 meter lange zaal heeft een hoogte van 33 meter en een breedte van ruim 27 meter. Door de afmetingen van de basilica zijn echo’s gedurende zeven seconden lang te horen. De marmeren vloer en de inventaris zijn verwoest door de Franken in de vijfde eeuw. Vervolgens kreeg de basilica de functie als daklozenopvang. Hierna werd het gebouw gebruikt als bestuurscentrum door de aartsbisschop van Trier.

Aan de rechterzijde van de basilica staat het Keurvorstelijk paleis. De voormalige residentie van verscheidene aartsbisschoppen wordt beschouwd als één van de mooiste rococo-paleizen ter wereld. De rococo is een Europese architectuurstijl rond 1720 - 1775. De paleistuin met haar beeldhouwwerken en fonteinen is aangelegd rond 1756. In de negentiende en twintigste eeuw werd het paleis gebruikt als kazerne voor Franse en Pruisische troepen. Tegenwoordig is het centrale bestuur van Rijnland-Palts, de Aufsichts- und Dienstleistungs-Direktion gevestigd in het gebouw.

Als u via één van de weggetjes door het park loopt, komt u uit op de Weberbach, waaraan de Keizerthermen zich bevinden.

De Keizerthermen

De Keizerlijke thermen zijn in het begin van de vierde eeuw gebouwd. Deze thermen was één van het grootste badencomplex van het Romeinse Rijk. Het water werd tot 40°C verwarmd in zes ketelruimten. Vanuit de ketelruimten werd het water geleid naar één van de drie baden. Vanwege de vloerverwarming in het hele gebouw koelde het water niet af. De koude baden bevinden zich ondergronds en zijn toegankelijk via onderaardse gangen. Dit is het eerste gebouw op de route wat duidelijk tekenen vertoont van beschadigingen. In de Middeleeuwen werden de destijds oude en ongebruikte Romeinse gebouwen gebruikt als steengroeve. Voor de Keizerthermen hield het onder andere in dat twee ketelruimtes werden vernield.

Na het bezoek aan de Keizerthermen vervolgt u uw weg via de Weberbach en slaat u linksaf naar de Kaiserstraße. Bij de rotonde steekt u rechtover (via een ondergrondse fiets- en voetgangerstunnel) en hier verandert de straatnaam in Olewiger Straße. Aan deze straat vindt u aan uw linkerzijde de ingang van het amfitheater.

Het amfitheater

Het theater dateert uit 100 na Christus en werd gebruikt tot in de vijfde eeuw. Het theater werd gebouwd tegen de helling van de Petrisberg, waardoor aan die zijde van het theater geen aarde hoefden te worden gestort. Het 140 meter lange en 120 meter brede theater bood plaats aan 20.000 toeschouwers. De arena heeft een afmeting van 75 bij 50 meter en in de kamers rondom de arena werden mensen en dieren gehuisvest. In de kelder, die te bereiken is via trappen, zijn resten van een zuigerpomp te bezichtigen die voor de afwatering zorgde. Archeologen verwachten dat hier ook een hefplatform heeft gestaan waarmee de dieren naar het oppervlak konden worden gebracht. De oostelijke ingang van het theater diende ook als stadspoort. Dit hield in dat bij het binnenkomen of verlaten van de stad men dwars door de arena liep.

Hierna loopt u via dezelfde route terug richting de Keizerthermen. U loopt via de Kaiserstraße langs het grondgebied van de Keizerthermen en slaat de linker zijstraat, de Weberbach, in. Daarna slaat u rechtsaf zodat u uitkomt op de Südallee. Parallel aan de Südallee loopt een voetpad door een smal park. Als u besluit om door het park te lopen, komt u langs een leuk extraatje: een deel van de middeleeuwse stadsmuur met een toren. Op de kruising met de Friedrich-Wilhelm-Straße (de vierde linker zijweg) staan op de hoek de Barbarathermen.

De Barbarathermen

De thermen werden gebouwd in de tweede eeuw en hadden een omvang van 172 bij 240 meter. Tegenwoordig is het badencomplex niets meer dan een ruïneterrein, omdat men de thermen in de Middeleeuwen als steengroeve gebruikte. Op het terrein staan vele panelen waarop voornamelijk reconstructies weergegeven worden.

Vervolgens loopt u verder op de Südallee totdat u uitkomt bij de Moezel. De brug die over de rivier loopt, is de Römerbrücke.

De Römerbrücke

De brug werd gelijktijdig gebouwd met de stichting van de stad in 16 voor Christus. Dit is een van de eerste bruggen die de Romeinen bouwden ten noorden van de Alpen. De houten brug uit 16 voor Christus was in 152 na Christus volledig vervangen door een stenen variant. Tegenwoordig dateren alleen de pijlers nog uit die periode. De pijlers, die zijn opgebouwd uit blokken basaltlava, zijn duidelijk te herkennen aan hun donkere kleur.

Met de brug achter u, steekt u de straat over naar de Karl-Marx-Straße. Zoals de straatnaam al aangeeft staat aan deze weg het geboortehuis van Karl Marx. Deze weg blijft u volgen totdat de straatnaam verandert in Brückenstraße. Op de overgang van de naamverandering slaat u rechtsaf de Antoniusstraße in. Deze weg verandert in Viehmarktplatz. Als u op de Viehmarktplatz loopt, slaat u linksaf om op deze straat te blijven. Aan uw linkerzijde vindt u de thermen am Viehmarkt.

De thermen am Viehmarkt

Dit thermencomplex uit 100 na Christus was het eerste badencomplex die de Romeinen hebben gebouwd in Trier. Na de val van het Romeinse Rijk raakten de thermen in verval en rond de zeventiende eeuw werd een klooster op het oostelijke deel van het vergeten badencomplex geplaatst. In 1987 zou een ondergrondse parkeergarage worden aangelegd naast het klooster, totdat archeologen op de ruïnes van de thermen stuitten. Deze bijzondere ontdekking resulteerde in de verplaatsing van de ondergrondse parkeergarage en in de uitgraving en restauratie van het badencomplex. Na de restauratiewerkzaamheden zijn de thermen toegankelijk gemaakt voor publiek die onder andere de zuilengalerij, de sauna en het koude bad kunnen bezichtigen.
De thermen waren de laatste stop van de stadswandeling. Via onderstaande omschrijving kunt u via de Hauptmarkt weer uitkomen bij de Porta Nigra. U loopt langs het thermencomplex en u slaat bij het kruispunt linksaf om op de Viehmarktplatz te blijven. Deze straatnaam verandert in Fahrstraße. Hierna neemt u de derde afslag links naar de Brotstraße. Deze straat komt uit bij de Hauptmarkt. Als u recht over het marktplein loopt, verandert de straatnaam in Simeonstraße en door deze weg te volgen komt u uit bij de oudste stadspoort van Trier.

Lees verder

• Luxemburg-Stad: Vervoer, bezienswaardigheden en activiteiten