Libanon; Tripoli, de bezienswaardigheden

Ondanks het vermoeden dat Tripoli in vroeger tijden niet echt belangrijk was, heeft de stad een enorme schat aan historische gebouwen en monumenten. Gebouwd door de Kruisvaarders, Mammelukken en Ottomanen. Er zijn zowel moskees als kerken, madrassen en de souk, en nog veel meer. Natuurlijk niet de Citadel te vergeten.

Algemeen

Op afstand van nog geen 90 km van Beiroet ligt de stad Tripoli. Ondanks het feit dat over deze stad weinig van de geschiedenis bekend is, is de stad al heel erg oud. Waarschijnlijk was er op deze plek al bewoning zo’n 1400 voor Chr.. Het vermoeden bestaat dat Tripoli in vroeger tijden niet belangrijk genoeg was.

Het vreemde echter is dat Tripoli in de huidige tijd een stad vol historische gebouwen is. Zoals de Citadel die boven de stad staat is een echte toeristentrekken. In totaal zijn er 45 gebouwen die officieel worden beschouwd als historisch erfgoed. De meeste van deze gebouwen zijn gebouwd in de 14e eeuw. Er is onder andere de hammam, de publieke baden die gebouwd zijn naar voorbeeld van de klassieke Romeins Byzantijnse badhuizen.

Natuurlijk is er ook het souks kwartier dat samen met de khans een typische oosterse binnenstad vormt. Hier zijn kleermakers, juweliers, zeepmakers (de Khan al-Saboun werd in de 17e eeuw vlak naast de Souk gebouwd) en dergelijke te vinden. Hier waren in vroeger tijden de juweliers die de rijkdom van de stad symboliseerden. Er is heden ten dagen nog veel goudsmeedwerk te vinden. Ook het ambt van parfumier is in Libanon nog een echt handwerkvak. Een wandeling door de souk geeft het idee in de Middeleeuwen te zijn beland.

Bezienswaardigheden

Madrassa al Tuwashiyat

Een Madrassa is een koranschool. Deze koranschool is gebouwd in de tweede helft van de 15e eeuw en is met zijn uitgebreide mausoleum gebouwd van zandsteen, in decoratieve zwarte en witte patronen. De ingang is hoger dan de voorgevel van het gebouw. Het is gedecoreerd met schelpmotieven versierd in uitlopende zigzag motieven.

Madrassa al-Burtasiyat

Deze koranschool wordt gezien als het mooiste bouwwerk van de Mammelukse bouwkunst. Het gebouw dateert vanuit de 14e eeuw. De hoge kwaliteit architectuur en de soberheid van het gebouw zijn heel inddrukwekkend. De mihrab (de nis die de richting Mekka aangeeft) is prachtig met stenen ingelegd.

Al-Qartâwiyat Madrassa

Deze madrassa is bekend om zijn fijne arbeiderswerk van de gedecoreerde plafonds. Deze is versierd met honinggraat patronen. De elegante voorgevel is versierd in afwisselend wit en zwart. De moskee is gebouwd in de 14e eeuw en is waarschijnlijk het meest sierlijke gebouw van Tripoli. In ieder geval is de moskee het enige gebouw met een gebedshal die is overdekt door een ovale koepel.

De grote Moskee

Aan de bouw van de moskee is begonnen in 1294, op de ruïnes van Kruisvaarders Kathedraal van Sainte Marie uit de 12e eeuw. De kerk was klaar in 1315 en is opgetrokken volgens de stijl van de Franse architecten. De klokkentoren van de kerk is omgebouwd tot een minaret, maar die lijkt nog steeds op een Lombard Stijl klokkentoren. Toen de moskee klaar was, gaf de emir Qaratay (toen ter tijd gouverneur van Tripoli) in 1316 opdracht om met de bouw van de 2 madrasses in het complex te beginnen. Deze twee zijn de Al-Shamsivat en de Al-Macilhad en waren klaar in 1326.

De vele platen van de funderingen en de graveringen in de grote Moskee en de omgeving van de madrasse vertelt ons niet alleen over het gebouw, maar openbaart ook details over het dagelijks leven uit het tijdperk van de Mammelukken.

Taynal Moskee

Op de citadel na, wordt deze moskee gezien als het interessantste gebouw van de stad. Het ligt in de wijk Abou Samra. De Mammelukse emir Saif ed-Dine gaf in 1336 de opdracht tot de bouw. Ook deze moskee werd gebouwd op de ruïnes van een Karmelieten kerk.

Dit gebouw is één van de best bewaarde die gebouwd zijn door de Mammelukken. Er zijn nog steeds kenmerken van de originele kerk te zien. Het portaal stamt uit de 14e eeuw en is opgetrokken in Arabische stijl. Dit portaal scheidt de voorhof (de gewelven van de voorhof lijkt op een schip van een 13e eeuwse kerk) van de in okerkleurige steen opgetrokken gebedsruimte. De aangrenzende koepel mausoleum bevat de tombe van de stichter van de moskee.

De binnenzijde van de minaret bestaat uit een dubbele trap. Deze voert omhoog naar een terras en naar de vier groenkleurige koepels. Het is mogelijk om deze moskee te bezichtigen, maar correcte kleding is een vereiste.

Kerken

In Tripoli zijn heden ten dage nog meer dan 20 kerken te vinden. Enkele hiervan zijn:

• Bij de Italiaanse school staat de Latijns Italiaanse kerk
• St. George Orthodox kerk. Deze kerk is gebouwd tussen 1862 en 1873 door de visser Karam
• Grieks Romeins Katholieke kerk, opgericht in 2001
• St. Elie Orthodoxe Kathedraal, opgericht in 1860
• Church of St. John of the Pilgrims Mount. Tussen 1946 en 1948 zijn er funderingen gevonden van deze kruisvaarderkerk. Of eigenlijk beter kerken, het waren er namelijk 2 die door een deur met elkaar verbonden waren. De grootste kerk was de noordelijke met een afmeting van 16,5 x 7,9 meter. De zuidelijke kerk is kleiner, bijna 7,5 x 4 meter. De kerk is ooit in gebruik geweest, gezien de letters X en Y die in de kerk zijn terug te vinden. In de manuscripten uit de tijd van de kruisvaders is de naam van de kerk teruggevonden.
• St. Nicolaas Orthodoxe kerk, gebouwd op het terrein waar ook een zeep fabriek stond. De grond is geruild met de moslims. Deze wilde namelijk op het terrein van een oude kruisvaarder begraafplaats hun Ouwahiva Moskee bouwen. Men begon in 1809 met de bouw van het 1e deel van de kerk.

Dan is er nog de patriarchen school. Vermoed wordt dat dit een monument van de Kruisvaarders is. Het is ooit gebruikt door de Kruisvaarders en Ottomanen, er is op de muur nog steeds het kruis van de kruisvaarders zichtbaar. Helaas werd dit gebouw in 1960 zwaar beschadigd.

Eilandenreservaat

Op een afstand van 6 kilometer buiten de Tripoleense kust ligt een eilandenreservaat. Dit is alleen per boot te bereiken vanuit Tripoli. Het grootste eiland heet het eiland van de palmbomen, waar ook overblijfselen vanuit de Romeins en Kruisvaarder tijden te vinden zijn.

De bodem van deze eilanden is van rots en zand en bevatten ongeveer 70 verschillende plantensoorten, is een broedplaats voor 10 soorten trekvogels en er leven groene schildpadden. Er overwinteren ongeveer 24 vogelsoorten en 14 soorten trekvogels vinden hier in de herfst en lente hun rustplaats.

In 1992 plaatste de UNESCO deze eilanden op de lijst met beschermde gebieden.