Motorvakantie in Italiaanse Valle d'Aosta
De streek Valle d'Aosta ligt in de Noord-Italiaanse Alpen en grenst aan Zwitserland en Frankrijk. Vanaf Amsterdam is het ongeveer 1050 kilometer rijden hier naartoe. De aan de zonnige zijde van de Alpen gelegen streek is het snelst te bereiken via de Mont Blanctunnel of de Grote Sint-Bernardtunnel. De belangrijkste plaats Aosta wordt wel het Rome van de Alpen genoemd. Ook Breuil-Cervinia dat op de flanken van de Monte Cervino en de Monte Rosa ligt is zeker de moeite van het bezoeken waard.
De aanleiding
Ik werk nu al weer meer dan 20 jaar helemaal voor mezelf. Eind augustus 2010 was ik mijn werk behoorlijk zat en ben in mijn eentje 7 dagen wegggeweest. Het einddoel was Valle d'Aosta in Italië. Mijn vrouw ging vanwege nekklachten niet mee en mijn zoons van 16 en 17 hadden geen zin om met pa weg te gaan. Dus toen maar alleen op pad gegaan. Ik wilde wel eens zien of ik lange afstanden en mijn grote passie het in de bergen rijden nog wel aan kon op 55-jarige leeftijd. De laatste verre motorvakantie met bergritten was per slot van rekening al weer meer dan 18 jaar geleden. Met mijn huidige motorfiets een Honda ST1100 Pan European zou dit toch moeten kunnen lukken. Van te voren had ik al de routes voor de heen- en terugweg en de toertochten in de Valle d'Aosta samengesteld op de computer en overgezet op het Garmin Zumo 660 navigatiesysteem.
Dag 1
Zaterdag 21 augustus mooi op tijd vertrokken vanuit Hoogeveen. Het eerste stuk van de reis ging via de A28/E232 richting Zwolle, A50 richting Arnhem en A12/E35 richting Duitse grens. In Duitsland ging het verder via de A3/E35 richting Oberhausen, Keulen en Frankfurt en hierna via de A67 en A5/E35 richting Basel. Naarmate ik verder naar het zuiden kwam werd het steeds warmer. Intussen was het tijd om op zoek te gaan naar een hotel. Thuis had ik me voorgenomen niet al te veel op de prijs te letten en er moest een stalling voor de motor bij zijn. Ook had ik al van tevoren een aantal hotels in het navigatiesysteem gezet. Na wat dubben werd het na 710 km rijden Landhotel Krone in Heitersheim. Het is te bereiken via de afslag 64A op de A5/E35 en verder via de B31, de K4939 en de B3. De kamer was een hele mooie Komfort-Doppelzimmer voor € 85,00 inclusief ontbijt. Meteen de motor veilig in de parkeergarage gestald en me lekker gedoucht. Hierna uitgebreid gegeten ergens in de buurt. Daarna nog wat gewandeld in de zwoele avondlucht om niet te vroeg op de zeer warme kamer te zijn. Voor het slapen gaan heb ik alle 6 de deuren wagenwijd opgezet om maar zoveel mogelijk verkoeling te hebben. Het was hier in Zuid-Duitsland al dagen heel erg warm.
Dag 2
Zondag op tijd opgestaan om via de 2469 m hoge Grote Sint-Bernhardpas op tijd in de stad Aosta te zijn. Eerst heerlijk ontbeten en water warm gemaakt met mijn dompelaar voor een thermosflesje koffie voor onderweg. Daarna mijn tassen weer ingepakt en opgeborgen in de motorkoffers. In Heitersheim heb ik nog even lekkere broodjes gehaald voor onderweg. Daarna via de B378 weer de A5/E35 opgegaan richting Basel en verder via de A2 en A1 richting Bern. Hierna via de A12/E27 richting Fribourg en Montreux gereden. In Zwitserland rijdt je zo een plaatjesboek binnen met aan weerszijden van de snelweg de bergen in de verte. Vlak voor Fribourg heb je een heel mooi uitzicht op het Schiffenenmeer en een eind verder op het meer van Gruyère en het meer van Genève. Ter hoogte van het meer van Genève ben ik via de A9/E27 verder gereden voor het betere werk, namelijk de Grote Sint-Bernhardpas. De wegen daar had ik helemaal alleen voor mezelf. Hierdoor kon ik de prachtige bochten omhoog en omlaag heerlijk met eigen snelheid en via de ideale lijn nemen. Op de top zag het zwart van de motorrijders. Een verderop ben ik even lekker gaan zitten met de broodjes en de koffie. Ook toen heb ik maar enkele auto's en motorfietsen langs zien komen. Ik denk dat de motorrijders al vroeg in de morgen op de top zijn en daar het grootste deel van de dag blijven voor een soort treffen. Ik was er om ongeveer 12:00 uur. In Valle d'Aosta ben ik via Saint-Oyen, Etroubles en Allein naar Aosta gereden. Deze route ging door totaal uitgestorven dorpjes en over stille smalle weggetjes. De bochten hier waren ook het betere werk.
Om 15:00 uur kwam ik in Aosta aan. Na het verkennen van enkele in het navigatiesysteem voorgeprogrammeerde hotels heb ik gekozen voor hotel Milleluci. Dit hotel compleet met sauna, zwembad, parkeergarage en nog veel meer luxe kostte me € 125,00 inclusief ontbijt. Meteen op mijn mooie kamer mijn motorspullen uitgetrokken en zwembroek aan. In het zwembad werd er op de ligweide zelfs nog een stretcher helemaal naar me toegebracht. Hier heb ik lekker een paar uurtjes heerlijk gezwommen en geluierd in de zon. Daarna lopend naar het centrum van Aosta gegaan en daar snel wat gegeten bij een klein pizza tentje. Vervolgens de stad verkend, niet zo uitgebreid, want ik was meer voor het toeren naar de Valle d'Aosta gegaan. Ik heb er de Ponte Romano een oude Romeinse brug bekeken. Verder nog de Arco d'Augusto een triomf poort. Ook mooi waren het Teatro Romano een Romeins theater en enkele Romeinse stadsmuren, torens en poorten. Verder zijn er allerlei leuke winkeltjes en terrasjes.
Dag 3
Maandag goed ontbeten in het hotel en weer bijtijds vertrokken met koffie voor onderweg. Dit keer ging de reis eerst over gigantisch bochtige weggetjes naar Villeneuve via Saint-Pieirre en Saint-Nicolas. Hierna verder naar het Nationaal Park Gran Paradiso. Dit is één van Europa’s mooiste natuurgebieden. Het eerst ben ik via Introd naar Valsvarenche gereden en dezelfde weg weer terug. Daarna door Val de Rhêmes. De dorpen zijn er rustig en hebben nog veel van de traditionele stenen huizen zoals in het aardige Rhêmes-Saint-Georges. Hierna ben ik verder gereden naar Rhemes-Notre-Dam. Hier vandaan ook weer dezelfde weg terug gereden. De laatste rit in het nationale park was naar Cogne. Ook hier naartoe wordt je net als op zoveel andere plaatsen in Valle d’Aosta overweldigd door het prachtige panorama. Cogne met zijn interessante kerk en typische huizen, is een goede uitvalsbasis voor wandelingen langs tientallen bewegwijzerde paden. Je kunt bijvoorbeeld kiezen voor een korte wandeling naar de waterval van Lillaz of een dagwandeling naar het bergmeer van Loie op 2396 meter. Vanuit Cogne kun je nog naar het schitterende Valnontey dat uitloopt op het bergmassief van de Gran Paradiso. In een zijdal ligt de beroemde tuin Paradisia met meer dan 1000 plantensoorten. Vanuit Cogne ook weer dezelfde weg terug gereden naar Aymaville. Het steeds dezelfde weg terug moeten rijden is wel een nadeel. De 3 routes in het park zijn namelijk niet met elkaar verbonden, maar lopen allemaal dood.
Tijdens deze zware toertocht heb ik geen ander leuk hotel kunnen vinden. Zodoende weer naar het hotel Milleluci terug gegaan, waar ik pas om 19:00 uur aankwam. Hier een andere kamer geboekt, omdat die van de vorige nacht bezet was. Deze kamer kostte me € 113,00 voor 1 nacht inclusief ontbijt. Veel zin om weer te voet naar het centrum van Aosta te gaan had ik niet na deze zware dag, dus maar op de motor gestapt. Voor het gemak heb ik weer gegeten bij het kleine pizza tentje, deze keer de overheerlijke patat. Verder nog mensen zitten kijken op het pleintje en nog wat rond gelopen. Omdat ik wel zin had om rustig wat te lezen op mijn e-reader, ben ik op tijd terug gegaan naar het hotel. Op de kamer heb ik met mijn meegenomen notebook nog even met mijn vrouw en zoons gemaild. Het hotel had op alle kamers draadloos internet. Wel vreemd was dat je in dit hotel niet kon eten.
Dag 4
Dinsdag heb ik me bij het ontbijt tegoed gedaan aan de overheerlijke yoghurt en gedroogde pruimen. Ook weer koffie klaar gemaakt voor onderweg, spulletjes ingepakt en op pad naar Breuil- Cervina op 2006 m hoogte. Op weg hier naartoe over prachtige bochtige wegen passeerde ik Antey-St-André. In dit dorp vindt je een Romaanse kerk, de resten van een oud fort en een aquaduct uit de 16de eeuw. Ook kwam ik door La Magdaleine dat op 1600 m hoogte ligt en waar tussen de houten huizen 8 eeuwenoude watermolens staan. Bij het plaatsje Torgnon begon de lucht te betrekken en kwam er een dikke nevel op. Bij aankomst in Breuil-Cervinia begon het hard te regenen. Ik ben toen gaan schuilen bij het Sertorelli Sport Hotel. Het interieur ervan stond me wel aan, dus maar naar binnen gegaan om te informeren. Een zeer behulpzame man heeft me 3 verschillende kamers laten zien. Uiteindelijk heb ik voor de meest luxe gekozen met zelfs een jakoezie bad voor € 85,00 inclusief ontbijt. Mijn bagage werd naar mijn kamer gebracht en de motor kon ik parkeren in een naastgelegen opslagruimte. Wat een service en wat een mooie grote kamer compleet met internet, relaxstoel, bankstel en het bad voor die prijs. Op de bovenste verdieping was zelfs nog een zwembad. Ik ben meteen lekker in bad gaan zitten en heb daarna even lekker een tukje gedaan. Toen ben ik het plaatsje ingegaan en heb daar heerlijk gegeten in een klein restaurantje. Ik was de enige gast om 18:30 uur. Vaak kun je niet eens terecht voor 20:00 of 21:00 uur omdat de Italianen pas heel laat eten. Breuil-Cervina heeft vooral veel wintersport winkels en een aantal leuke terrasjes. Je ziet er voornamelijk Italiaanse toeristen. Op tijd was ik weer terug in het hotel, waar ik me vermaakt heb met internetten, e-mailen en lezen. Na deze vermoeiende dag ben ik op tijd naar bed gegaan.
Dag 5
Woensdag na een heerlijke nachtrust goed ontbeten met heerlijke koffie. Aan het ontbijt zaten ook veel skiërs, want je kunt hier het hele jaar door skiën tot wel 3800 m hoog. Meteen na het ontbijt nog een nachtje bijgeboekt. In een klein winkeltje vervolgens brood, ham en wat drinken gekocht. Daarna ben ik een heel eind de berg opgelopen. Het landschap was hier prachtig met allemaal hele grote stenen en waterstroompjes. Om je heen zie je verder de hoge bergtoppen, waaronder die van de 4478 m hoge Monte Cervino en die van het bergmassief Monte Rosa. In Zwitserland wordt de Monte Cervino de Matterhorn genoemd. Ik had een hele uitgebreide wandelkaart in het hotel mee gekregen. Ervaring met wandelen in de bergen heb ik echter niet. Als je dat wel hebt, dan kun je hier echt je hart helemaal ophalen met de mooiste wandelingen. Ik heb me net zoals veel anderen lekker in het zonnetje neergevleid op een van de grote stenen. Na de lunch ben ik naar een schaduwrijk plekje langs een beekje verhuisd, want ik was inmiddels al behoorlijk verbrand. Hier heerlijk rustig enkele uren mijn spannende e-book zitten lezen op mijn e-reader. Het gebied hier is een paradijs voor wandelaars, natuurliefhebbers en iedereen die van rust houdt. Hierna ben ik weer naar het dorpje gelopen en heb hier nog wat rondgekeken en op een terrasje gezeten. Op tijd weer naar het hotel gegaan om te douchen en hierna weer naar het dorpje. Na het eten van een paar kleine pizza's ben ik naar het hotel terug gegaan om wat te internetten en te e-mailen. Het plan was om morgen naar Annecy te rijden en daar een nachtje over te blijven. De Nederlandse en Italiaanse weersites gaven echter vanaf vrijdag slecht weer aan. Daarom maar besloten om niet in Annecy te overnachten, maar zover mogelijk tot in Duitsland door te rijden. Vrijdag het laatste stuk in de regen rijden op de snelweg is dan niet zo erg.
Dag 6
De donderdag weer begonnen met een heerlijk ontbijt in het hotel. Hierna het bekende ritueel van heet water met koffie in het thermosflesje en de motor bepakken. Na nog even met de vriendelijke receptionist gekletst te hebben ben ik goed gemutst op pad gegaan richting Annecy. De eerste hobbel die genomen moest worden was de 2188 m hoge Kleine Sint-Bernhardpas naar Frankrijk. Eerst weer de mooie bochtige weg naar beneden gepakt en via de A5/E25, SR39 en SS26 naar de Kleine Sint-Bernhardpas gereden. De bochten hier naartoe zijn niet zo heel spectaculair. Hierna de D1090 genomen en de D84 met prachtige bochten. De weg vervolgd via de D1090 en D902 en D925 waaraan het prachtige meer van Roselend ligt. Hier rijdt je via mooie bochtige wegen door prachtige dalen en over mooie bergen. In het landschap liggen een heleboel grote stenen, zoals je die ook ziet in de strips van Asterix en Obelix. Grote wegen en steden zoals Albertville heb ik links laten liggen en heb mijn weg vervolgd via de D67 naar Ugine. Deze smalle weg was een genot om te rijden, vanwege de bochten, de mooie plekjes, de rust en het avontuur vanwege het vaak slechte wegdek. In Ugine heb ik lekker een grote Cola gedronken in een cafeetje waar werklui zich tegoed deden aan wijn en andere sterke drank.
Hier de D1508 genomen richting Annecy. Via deze erg drukke weg rijdt je helemaal langs het meer van Annecy. Het stuk door Annecy viel niet mee vanwege de hitte. Vooral het vele wachten voor stoplichten deed het zweet van mijn lijf lopen in de motorkleding. Hierna ben ik via de A41 en de A1/E25 richting Genève gereden. Dit is een minder interessante weg dan de heenweg. Je rijdt dan wel helemaal langs het meer van Genève, maar ziet daar niets van vanwege de verre ligging. Hetzelfde geldt voor het meer van Neuchâtel, het meer van Morat en de Wohlensee. Ook zie je hier weinig heuvels en verre berggezichten zoals op de heenweg. De A1/E25 verder gevolgd richting Bern en daarna via de A1/E25 en de A2 richting Basel. Hierna verder gereden via de A5/E35 richting Karlsruhe. Aan de Duitse grens heb ik me bij de Burgerking tegoed gedaan aan een hamburger, frites en een grote hoeveelheid sinas. Drinken had ik zeker nodig want het was bloedheet weer. Hierna nog een heel eind doorgereden en om ongeveer 19:30 uur afslag 54 genomen en via de B3 naar Appenweiher gereden. Daar zag ik, met 655 km op de teller, bij hotel Hanauer Hof een mooi plekje voor de motor op een binnenplein. Er was gelukkig nog net 1 kamer vrij voor € 60,00 inclusief ontbijt. Op de kamer gauw gedoucht en weer naar buiten gevlucht vanwege de bloedhitte op de kamer. Tot het slapen gaan vervolgens de tijd doorgebracht op een terrasje in de buurt. In de nacht brak er vervolgens een gigantisch onweer los met heel veel regen.
Dag 7
Vrijdag heerlijk ontbeten in het hotel, koffie klaargemaakt, motor bepakt en broodjes gekocht voor onderweg. Gelukkig stond de motor onder een afdak want het regende behoorlijk. Meteen het regenjack, overlaarzen en overhandschoenen aangetrokken en op tijd op pad gegaan. Via de B28 vervolgens weer de A5/E35 vervolgt richting Karlsruhe en Frankfurt en daarna de A3/E35 richting Keulen en Oberhausen richting Nederlandse grens. Hierna ben ik vervolgens weer via dezelfde weg als de heenweg terug naar Hoogeveen gereden. Het overgrote deel van de terugreis heb ik harde regen gehad. Bij de Nederlandse grens heb ik zelfs nog extra kleding en warmere handschoenen aangetrokken vanwege de kou. Ik kijk terug op een leuke vakantie en weet nu dat ik het maken van lange ritten en het in de bergen rijden nog steeds goed aankan. Alles bij elkaar zeker voor herhaling vatbaar. Mijn betrouwbare Honda ST1100 Pan European heeft met deze rit van 2765 km geen enkel probleem gehad.
© 2011 - 2024 Harm-derk, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Per 2021 gaat InfoNu verder als archief, artikelen worden nog maar beperkt geactualiseerd.
Gerelateerde artikelen
Herfst in Valle d'AostaEr zijn toeristische bestemmingen die door hun ligging of door een microklimaat een heerlijk najaar kennen, waar de zome…
Rondreis door AndalusiëDe mooiste plaatsen in Andalusië zijn Granada, Cordoba, Sevilla en Ronda. In één week kun je de allermooiste tuinen en p…
Bronnen en referenties
- http://www.alpentourer.nl/toerisme/77-region-aosta100730.html
http://www.visitaosta.nl/nl-nl/
Eigen ervaring