Schotland op de bonnefooi
Hoewel het weer er niet altijd even goed is, is Schotland een geweldige vakantie bestemming. Zeker nu op dit moment het Engelse pond zo laag staat. Er is voor ieder wat wils: prachtige natuurgebieden, maar ook veel cultuur. Dus ook met slecht weer is er altijd wel wat te doen. Als voorbeeld van wat er allemaal te doen is, en daarin ook een aantal praktische tips, hier een aantal hoogtepunten uit onze Schotland reis in 2009.
Vervoer en verblijf
Vanwege de toch vaak afgelegen gebieden in de Schotse Hooglanden hadden we al vlug besloten dat we in ieder geval met een auto wilden gaan. Dus de keuze die overbleef was nog vliegen + auto huren of een overtocht met de boot. Wat betreft kosten bleek dit allemaal niet zoveel uit te maken voor de 2 weken die wij wilden gaan. Vandaar dat we vanwege het gemak toch met onze eigen auto op de boot zijn gegaan: hoefden we in ieder geval de bagage niet over het vliegveld te slepen.
Om in te kunnen spelen op het vaak wisselvallige weer hadden we verder geen boekingen voor de overnachtingen gedaan. Op deze manier konden we ons programma ter plekke nog aanpassen. Om natgeregende kampeerspullen te voorkomen (daar kan ik behoorlijk chagrijnig van worden, dus dat is niet zo'n gezellig idee op vakantie) kozen we ervoor om te overnachten via 'Bed and Breakfast'. Het was goed te doen om op deze manier zonder vooraf te boeken toch nog altijd iets te vinden. Het was een kwestie van een dorp binnen rijden en gewoon ergens aanbellen waar een bordje 'Bed and Breakfast' buitenhangt. Dit werkte nog beter dan via de Tourist office omdat lang niet alle gelegenheden zich daarbij hebben aangesloten. Het verdient wel aanbeveling om niet te laat te beginnen met zoeken (rond drie uur). Om te voorkomen dat we iedere dag weer opnieuw moesten zoeken en daar veel tijd mee kwijt waren, bleven we meestal 2 of 3 nachten op één plek. Dat beviel erg goed, want dan had je ook ruim de tijd om de omgeving te verkennen. Wat wel verstandig is om rekening mee te houden is dat wij in begin juni zijn geweest. Het zou wel eens kunnen zijn dat het in het echte hoogseizoen lastiger is om overal nog een plekje te kunnen vinden.
De 'Bed and Breakfast' gelegenheden waren overal goed verzorgd, met heel vriendelijke mensen. Men was ook altijd bereid om je met wat goede tips op weg te helpen zodat je zeker de hoogtepunten van de omgeving kon zien.
Aberfoyle
Dit was onze eerste stop. Het dorp ligt aan de zuidrand van de 'Trossachs': een bosrijk gebied, met glooiende heuvels en prachtige meren. Het gebied is vooral ook bekend geworden doordat de bekende Engelse schrijver Sir Walter Scott er een boek over heeft geschreven (Lady of the Lake). Er kan geweldig gewandeld worden, zonder dat de bergen meteen te hoog worden. Dus goed geschikt om even te acclimatiseren voor de echte Hooglanden in te trekken. Ook leuk was onze boot tocht over Lake Katrine, waarbij we een fiets hadden meegenomen om de terugweg op de fiets langs de oevers van het meer terug te rijden. Dit is ook het gebied waar de beruchte Rob Roy geleefd heeft
Vanuit Aberfoyle zit je ook zo aan Loch Lomond: het grootste Loch van Schotland. Zelf hebben wij er hier voor gekozen om de wandeling naar de top van Ben Lomond te maken. Gezien het geluk dat we hadden met het weer leverde dit een prachtig uitzicht over de wijde omgeving op. En het was onze eerste beklimming van een Munro (berg van meer dan 3000 voet in Schotland).
Andere opties vanuit Aberfoyle zijn ook onder ander een bezoek brengen aan de stadjes Stirling of Callander, of het kasteel van Doune bezoeken. Dit laatste is nog in behoorlijk goede staat. Dit is ook het decor geweest van een van de Monty Python films (The search for the Holy Grail) en Ivanhoe de TV serie.
Glencoe
De autorit vanuit Aberfoyle naar Glencoe alleen al leverde geweldige uitzichten op vooral bij het passeren van 'The three Sisters of Glencoe': drie indrukwekkende naast elkaar liggende bergruggen. Ook hier kan weer prachtig gewandeld worden. Wat voor ons Nederlanders vaak vreemd aandoet is dat het in Schotland niet nodig is om op de paden te blijven lopen. Ze kennen daar het zogenoemde 'Right of passage' wat in principe inhoudt dat je overal mag lopen zolang je je maar verantwoordelijk gedraagd. Dat kan uiteraard nog wel eens voor meerdere uitleg vatbaar zijn.
In Glencoe hebben we ook voor het eerst mogen ervaren hoe vreselijk Schotland eruit kan zien als h
t weer een keertje niet meewerkt. Toch is er ook dan nog wel genoeg leuks te doen: een autorit via Fort William, en Glenfinnan (Monument voor Jacobite uprising, en brug uit Harry Potter films) naar het kustplaatsje Mallaig leverde toch weer een hoop mooie foto's op.
En om aan te tonen hoe veranderlijk het weer is: op de terug weg hadden we bij Neptune's staircase (serie van wel 8 sluizen achter elkaar) een geweldig uitzicht met een wolkenloze hemel op de hoogste berg van Groot Brittanië: de Ben Nevis (1344 meter hoog).
Voor de sportievelingen onder ons is dit echt een aanrader bij goed weer. Het is een hele klim omdat je vanaf zeeniveau begint, maar de uitzichten van de top zijn geweldig. Wel van te voren goed op de weersvoorspellingen letten en bij de ranger informeren, want als het weer omslaat zijn er weinig plekken om beschutting te zoeken.
Inverness
Vanuit Glencoe reden we via de oevers van Loch Ness met het bekende kasteel Urquhart (viel een beetje tegen) door richting Inverness. Dit is een iets groter plaatsje en het is zeker leuk om hier een middagje rond te lopen en de gebouwen te bekijken. Echt de moeite waard was ook Victoria's Market. Vanuit Inverness zijn er talloze excursies en boottochten om dolfijnen te spotten. Naar onze ervaring was echter de beste manier om dolfijnen te zien, om niet met zo'n boottocht mee te gaan maar om Fort George te bezoeken. Dit fort uit de achttiende eeuw is nog steeds in gebruik en dus in een goede staat. Toch is het gedeeltelijk open voor het publiek. Zeker de moeite waard, en vanaf de wallen van het fort kan men goed over zee uitkijken en er zwemmen hier vaak dolfijnen vlak voor de kust. Het fort is gebouwd naar aanleiding van de laatste veldslag op Engelse bodem: de veldslag bij Culloden. Dit slagveld is nog te bezichtigen, hoewel de bijbehorende tentoonstelling een beter beeld geeft dan het slagveld zelf.
Een andere aanrader in de buurt van Inverness is een bezoek aan het kasteel van Cawdor (uitstekend te combineren met het bezoek aan fort George en Culloden). Dit kasteel en de bijbehorende tuinen staan een groot deel van het jaar open voor publiek, ondanks dat het kasteel nog bewoond wordt.
Aviemore
Dit dorp zelf is niet zo interessant. Het is erg toeristisch en heeft niet zoveel sfeer. Maar dit is een van de belangrijkste centra voor outdoor activiteiten. Er zitten dan ook een groot aantal bedrijven die deze activiteiten verzorgen. Zoals kanoën, boogschieten, quadrijden, canyoning etc. Probleem is wel dat buiten het echte vakantie seizoen veel activiteiten maar beperkt doorgang vinden vanwege gebrek aan deelnemers. Zelf hebben we hier gekozen voor een wild water raft op de Findhorn. Ook hier hadden we geluk dat men een gids met ons alleen er op uit wilde sturen, want eigenlijk waren er geen verdere deelnemers. Dit maakte het eigenlijk alleen maar leuker. Deze excursie was erg aan te bevelen. Zeker omdat het de dagen ervoor flink had geregeld stond het water erg hoog wat de ervaring ten goede kwam. Het water was behoorlijk wild (klasse 3), wat voor ons als onervaren rafters in een 2 persoons raft precies goed was om er een enerverende dag van te maken.
Een andere onverwacht leuke excursie was een avond in een observatie hut om de lokale fauna te bestuderen. Hoewel er bijgevoerd wordt, blijft het altijd afwachten of je ook wat ziet (als er geen dieren komen opdagen mag je nog een tweede avond proberen). Maar de kans is redelijk groot dat je minstens een aantal herten ziet en ook nog wel marters en dassen.
Daarnaast is Aviemore ook een uitstekende uitvalsbasis om de whisky distilleerderij van Glenlivet te bezoeken. Zo'n bezoek mag natuurlijk niet ontbreken bij een bezoek aan het land van de whisky. En het leuke van de distilleerderij van Glenlivet is dat het tenminste om een whisky gaat die ook nog enigszins bekend is en onder zijn eigen merknaam wordt verkocht als single malt in plaats van alleen gebruikt in blended whiskies.
Helaas zat hierna onze tijd in Schotland er weer op en met het gevoel dat er nog zoveel meer te zien is dat we er zeker nog eens terug gaan, namen we weer de boot richting IJmuiden.
Lees verder