„Kom binnen en wees welkom’’ - Ontmoeting met Tamils
,,Please come in. Please join us.’ Honderden vrouwen, mannen en kinderen met een rode of witte stip op hun voorhoofd schreeuwen dat we vooral binnen moeten komen om een Hindoeïstische tempelceremonie mee te maken die normaal gesproken eens in de 12 jaar wordt gehouden, maar nu zelfs eens in de 16 jaar.Het plan was om een wandeling te maken vanaf de theefabriek in het hooggelegen Bandarawela naar plaatsen waar de thee wordt geplukt. Al lopende stuiten we onderweg echter op wat op een groot feest lijkt en mogen we met een groep van zeker 25 man gewoon meedoen aan de festiviteiten. Ook wij krijgen een stip op ons voorhoofd en er geldt geen enkel voorbehoud. ,,Look around, enjoy what you are seeing.’’
Bij de Hindoe tempel hebben zich honderden Tamils verzameld om hun goden te vereren, offers te brengen en om samen te vieren dat de tempel volledig is gerenoveerd. Vrouwen met baby’s op de arm, groepjes stoere jongens van een jaar of 12 die brutaal de camera inkijken, meisjes in prachtige gewaden die wat verlegen naar ons toekomen, maar ook opa’s met hun kleinkinderen, oma’s met hun schoondochters en hele gezinnen verdringen zich om de tempel. Heilig water besprenkelt de aanwezigen, en voor de godsbeelden van Shiva (de vernietiger), Bhrama (heeft 4 gezichten en veel macht) en de beschermer Vishnoe worden voortdurend manden met fruit en bloemen neergezet. Overal brandt wierook en het wachten is op de priesters die een aantal rituelen zullen verrichten om de tempel te zegenen en de goden gunstig te stemmen . Op verzoek bidden de aanwezigen massaal mee met de vele oproepen en weerklinken vreemdsoortige klanken als uit één mond. De devote aanwezigen vouwen daarbij hun handen afwisselend voor de borst en voor het voorhoofd. Er heerst opwinding als de priesters vanuit de tempel naar buiten treden. Iedereen probeert zo dicht mogelijk bij ze te komen. De mannen in hun speciale kledij nemen plaats op een apart podium en dan volgen een aantal rituelen waarvan wij de betekenis niet kennen. Steeds wordt gebeden. Jong en oud prevelen de woorden die hen worden voorgezegd door de pandirs.
Theeplukkers
Om ons heen honderden Tamils die niet anders willen dan het ons naar de zin maken. Dit lijkt een contradictie, want wie Tamil zegt, lijkt het over een groep mensen te hebben die alleen moord en doodslag predikt. Vergeten wordt alleen dat de militante Tamil Tijgers slechts een heel klein deel uitmaken van deze omvangrijke bevolkingsgroep. Dit deel woont bovendien in het noorden en een uitstapje naar dat deel van het land is dan ook niet aan te raden. Het is echter een wijdverbreid misverstand dat deze ongelofelijk vriendelijke en gastvrije mensen die hier voor ons staan, ook maar iets te maken hebben met aanslagen en moordpartijen. De Tamils in dit deel van Sri Lanka zijn allemaal theeplukkers of theeverwerkers die hun kost verdienen met het vergaren en verwerken van de bladeren van de plant. Ze wonen samen in dorpen die alles hebben waar de mensen behoefte aan hebben. Huizen, winkeltjes, kinderopvang, een school en een klein tempeltje, alles gebouwd en betaald door de theefabrieken. En niet in het dorp, maar even daarbuiten deze grote tempel, waar ze dagelijks of wekelijks hun goden eren. En wie dat alles wil bekijken is van harte welkom, zelfs op een ceremonie die voor de aanwezigen van heel groot belang is.Het geschil dat een deel van de militante Tamils heeft met de regering over een eigen gebied kent de hele wereld. De ongelofelijk warme en aardige mensen die het land rijk is, worden daarmee echter geweld aangedaan, want Sri Lanka is als een warm bad voor wie zich daarin wil onderdompelen. De ,,wees welkom’’ mentaliteit heerst namelijk nog overal. Bij een plotseling opkomende bui mogen we zomaar naar binnen bij een familie om daar te schuilen. In de haast wordt snel thee gezet en mag iedereen gewoon plaatsnemen in de kleine woning. Onderweg naar een plaats in de wat minder gangbare gebieden wordt een sanitaire stop gewoon ingelast bij een familielid. De chauffeur, de busboy, de gids of de lokale gids kent altijd wel iemand op de route, er wordt even snel gebeld en een woning wordt opnieuw zomaar opengesteld voor totale vreemden. En in tegenstelling tot veel andere landen hoeft daar niets tegenover te staan. Hoewel de mensen niet rijk zijn, is het vanzelfsprekend dat je je naaste helpt.
