Boeddhisme en een wasbeurt aan de Klongs van Thailand

Het boeddhisme in Thailand is overal te zien. Boeddhabeelden zo groot als torenflats sieren het straatbeeld. De klongs van Bangkok leveren een prachtig beeld van de stad. Ook daar veel boeddhabeelden langs het water. En mensen die bidden tot de boeddhabeelden vanzelfsprekend.

Vliegreis van Bangkok naar Amsterdam verloopt dramatisch

Het angstzweet loopt van mijn nek in mijn boord. Mijn handen knijpen, nee stompen in die van mijn nieuwbakken reisgenoot, die ik 3 weken geleden nog nooit van mijn leven gezien had. Ik zie mijn leven aan me voorbij trekken. Nogmaals probeert de piloot de kist aan de grond te zetten, maar dan voel ik hem opnieuw optrekken en gaan we weer de lucht in. Een krakende stem laat mijn bijna doorboorde oren weten dat we uitwijken naar Duitsland om daar te landen. Godzij dank, mompel ik voor me uit.

Mantra herhalen

En probeer ondertussen het mantra van de herinnering op te roepen. Sterven? Nee, liever niet. Maar Thailand heb ik gezien. In al zijn schoonheid. Bovendien waaide het niet in Thailand. Was het weer daar altijd goed, de mensen aardig, het eten overheerlijk. Daar, op 11 uur vliegen afstand konden we niet bevroeden dat we uitgerekend op de dag dat in Nederland de noodtoestand is afgekondigd, we weer voet aan land zouden zetten. Het wordt dus Duitsland. Waar de wind blijkbaar iets minder hard is en het vliegtuig veilig en wel aan de grond wordt gezet. Bangkok waar alles begon is opeens zo ontzettend ver weg als we ’s avonds laat op Schiphol uit de bus worden gezet. De wind rukt aan mijn jas en de regen klettert met veel lawaai op mijn koffer waar de bloemenketting van de eerste dag nog aan hangt.

Bloemenketting als ontvangst in Thailand

Die bloemenketting is de eerste ontmoeting met de Aziatische vriendelijkheid. Een prachtige Thaise in traditionele kledij begroet ons met het zo mooie samenvouwen van de handen voor het gezicht, waarna we de ketting krijgen. Bovendien worden we opgewacht door Dick onze Nederlandse reisleider en Mister Sam, die alleraardigste Thaise meneer die steevast in zijn pak zijn opwachting maakt. Nooit in korte broek of shirt met korte mouwen, maar altijd in kostuum. Met zijn kleine korte pootjes dribbelt hij de hele reis voor ons uit, terwijl hij omstandig uitleg geeft over de prachtige boeddha beelden die het land rijk is, al die fantastische tempels en de fundamenten van de levenswijze die Boeddhisme heet.Ook de aard van de bevolking komt ruimschoots aan bod en vaak zit ik nog even met Mr. Sam op een bankje om uitleg te vragen over hoe in het Boeddhisme hierover of daarover gedacht wordt.

Hoogste punt Bangkok

Om de jetlag te weerstaan bezoeken we het hoogste gebouw van Bangkok. De smog in de stad is heftig, maar de geuren van eten, parfums, lichamen en dieren maken het echt tot het buitenland. Via een hotel en een glazen lift komen we op de hoogste toren van de stad en dit biedt uitzicht over de hele omgeving. Het platform waar we op staan draait, waardoor de stad meerdere keren voorbij komt. Na de nodige fotoshoots, gaan we met dezelfde lift naar beneden voor onze eerste Thaise lunch. Vanzelfsprekend is die uitgebreid. Met warme en koude gerechten, desserts en spijzen die we niet kennen. Ik kies de traditionele papaya salade die door een vriendelijke vrouw a la minuut wordt bereid. Als ze de pepers in de vijzel wil gooien, vraagt ze voor de zekerheid of ik spicy of minder spicy wil. Ik zeg dat ik voor de ietwat milde variant ga, maar als ik de eerste happen neem, blijkt hij voor Nederlandse begrippen toch redelijk pikant. Pikant, maar overheerlijk.

Massages in Thailand

Na de bezichtiging rijden we terug naar het hotel, waar ik meteen een afspraak maak voor een massage. Eerder reizen naar Aziatische landen hebben me geleerd zoveel mogelijk massages te genieten. Ik kies voor de variant met olie, want de traditionele Thaise is pittig, zo heb ik al gehoord. Een half uur later word ik stevig, maar goed gemasseerd en vloeit de vermoeidheid uit me weg. Ik geef fooi wat me op eeuwige dankbaarheid komt te staan, iets wat ik later vaker zal ervaren. De Thai hebben het niet zo breed, zo blijkt wel en een extraatje wordt enorm gewaardeerd. Een dochter die naar school moet, een ouder die elders op een cheque zit te wachten, gewoon ergens een mond die gevoed moet worden. Soms word ik innig omhelst, anderen laten me met hun ogen zien dat ze de extra baths goed kunnen gebruiken. Later terug in Nederland merk ik ook een omslag in mijn denken. Ik winkel minder, zie het nut niet in van al die rotzooi die wij steeds maar willen aanschaffen. Het leven van de Thai is zoveel eenvoudiger en draait vooral om geestelijk welbevinden.

Koninklijk Paleis, Gouden Boeddha, Emerald Boeddha

Na een gezamenlijk ontbijt de volgende ochtend staat de eerste echte ontmoeting met Thailand op het programma. Het Koninklijk Paleis met al zijn pracht en praal, maar vooral met zijn geschiedenis die uitvoerig door Mr. Sam wordt uitgelegd. Het ritueel van de lotusbloem, de offeringen van het bladgoud op de boeddha’s, de verschillende vertrekken van het paleis dat op een enorme oppervlakte is gelegen. Indrukken ten over, maar wat me het meest treft is de devotie waarmee de mensen offeren, bidden en ,,hun’’ erfgoed behandelen. Op blote voeten betreden we de tempels om al die prachtige beelden te bekijken. Wachters (niet te verwarren met de prachtige poortwachterbeelden) houden ons goed in de gaten, want dit zijn heilige plaatsen waar bijvoorbeeld niet gefotografeerd mag worden. Ook het storen van de mensen die hun levensovertuiging beoefenen, wordt niet op prijs gesteld. Vervolgens gaan we naar de Gouden Boeddha en de Emerald Boeddha. Indrukwekkende staaltjes van bouwkunst, maar vooral van verering van Siddhartha Gautama. Met open mond aanschouw ik al die uitingen waar ik al zoveel jaren benieuwd naar ben.

Chao Praya rivier

Na die indrukwekkende bezichtigingen is het tijd voor wat aardser vertier en klimmen we op een boot die ons over de Chao Praya rivier vaart. We zien het leven aan ons voorbij trekken en de combinatie van imposante moderne gebouwen met geestenhuisjes en zomaar opdoemende boeddhabeelden maakt bijna dat je het gevoel hebt dat je geest een spelletje met je speelt. Traditie en spiritualiteit gaan hier hand in hand met moderne ontwikkelingen en hypermoderne gebouwen voorzien van de nieuwste snufjes. Na een heerlijke boottocht worden we afgezet bij een restaurant. We huppen van het water zo op de wal en worden daar vergast op alweer een set diner, een buffet met allerlei warme en koude gerechten. We schuiven aan onder een tafel waar de kerstverlichting nog heerlijk brandt en het Merry Christmas ons verwelkomt. Na het heerlijke eten, stappen we op een snelle boot die ons over de klongs vaart. Nog meer dan daarvoor krijgen we een kijkje in het leven van alledag. Er wordt gewassen aan de oevers van het water, gevist, gewoon wat over het water gestaard en gegeten. De houten huizen op palen variëren in prijsklasse, zoveel is duidelijk. Maar hier geen Nimby (not in my backyard syndromen) want dat is slecht voor je karma. Rijke mensen vinden het hier niet erg dat armeren naast hen komen wonen en dus doemen paleizen op naast krotten. Later blijkt dat we gewoon een verkeerde klong genomen hebben en dat de rest van de groep vooral de mooie stukken van Bangkok heeft gezien. Ik ben blij met dit ,,foutje’’ want het heeft ons een uniek zicht op het dagelijkse leven gegeven.