Alentejo, de grootste regio van Portugal

De landelijke en zonovergoten Alentejo, tussen de Taag en de Algarve, beslaat bijna een derde van Portugal. De uitgestrekte golvende vlakten worden gekenmerkt door megalieten, witte dorpjes, bijzondere kastelen, kurkeiken en olijfbomen. Het klimaat, de architectuur en de keuken hebben een onmiskenbaar mediterraan karakter. Alentejo is de snelst groeiende wijnregio in Portugal, die uitstekende rode wijnen voortbrengt. Veel steden en dorpen zijn door de Romeinen gesticht, maar herinneren ook aan de bezetting door de Moren. Vooral bij de Spaanse grens zijn de steden omgeven door middeleeuwse vestingwerken.

Alentejo

• Algemeen
• Geschiedenis
• Toplocaties
• Tophotel in Alentejo
• Klimaat
• Eten en drinken
• Feest en evenement
• Sportactiviteiten
• Reizen naar Alentejo
• Reizen in Alentejo

Algemeen

Alentejo is de grootste regio van Portugal. Het is ook één van de dunst bevolkte regio's van het land. Alentejo heeft een oppervlakte van 26.000 km² en heeft ongeveer 750.000 inwoners (2013). De hoofdstad is Évora met 45.000 inwoners (2013). Het gebied wordt in het noorden begrensd door de regio Centro, in het oosten door Spanje en in het zuiden door de regio Algarve. Het westen grenst aan de regio Lissabon, de Atlantische Oceaan en een stukje van de regio Centro.

Het vasteland van Portugal is onderverdeeld in vijf zogeheten NUTS II-regio's en Alentejo is één van deze regio's. Een NUTS II-regio is geen bestuurlijke eenheid, het is een regionale indeling en heeft voornamelijk een functie in het verzamelen van statistische informatie.

Het vasteland van Portugal is bestuurlijk ingedeeld in 18 districten. Alentejo bestaat in ieder geval uit de districten Beja, Évora en Portalegre. Ook een deel van Santarém en een deel van Setúbal horen bij Alentejo.

Vooral rond Évora, in het hart van de streek, is de vlakte bezaaid met overblijfselen uit het stenen tijdperk. Veel plaatsten herinneren aan de bezetting door de Romeinen en de Moren. Middeleeuwse stadjes liggen op toppen van heuvels, vaak rondom een kasteel. Het landschap van Alentejo bestaat uit lage golvende heuvels met kurkeiken, olijfbomen en tarwevelden. Alentejo heeft een verrassend rijk culinair erfgoed en produceert enkele van de beste rode wijnen van Portugal.

Geschiedenis

Zeker 30.000 jaar geleden woonden er al mensen in Alentejo. De eerste door de mens gemaakte constructies-dolmens, megalieten en menhirs-dateren van circa 6.000 jaar geleden. Vanaf ongeveer 2.000 v.Chr. werden de prehistorische gemeenschappen verdrongen door de Iberiërs en de Kelten. In 218 v.Chr. veroverden de Romeinen Oost-Spanje, maar in het westen bleven de Keltiberische stammen zich verzetten. Vooral de Lusitaniërs boden veel weerstand. Na hun nederlaag in 139 v.Chr. bleef hun naam bewaard in Lusitania, de Romeinse provincie waartoe grofweg ook het huidige Portugal behoorde.

De romanisering bracht Alentejo stabiliteit en welvaart, en er verschenen overal latifúndios (grote landgoederen). In de 4de eeuw n.Chr. begon het christendom zich over het Romeinse Rijk te verspreiden. Évora, de hoofdstad van Alentejo, kreeg een bisschopszetel. Toen het Romeinse Rijk in de 5de eeuw instortte, werd het binnengevallen door de Sueven en later de Visigoten.

In 711 werden de Visigoten verslagen door de Moren. Portugal zou meer dan 500 jaar nodig hebben om zich van deze nieuwe heersers te bevrijden. In de 11de eeuw kwam de herovering vanuit het noorden van het huidige Portugal op gang. Dit gebied, Portucale, werd in 1139 onafhankelijk verklaard en breidde zich uit naar het zuiden. In Alentejo werd aan het begin van de 13de eeuw de reconquista voltooid. De Portugese reconquista werd voltooid in 1249. De soevereiniteitsclaim werd echter door Spanje betwist. Omdat een deel van Alentejo langs de Spaanse grens ligt, werden daar in de 13de en 14de eeuw ommuurde steden en kastelen gebouwd. Vanaf het begin van de 15de eeuw tot begin 16de eeuw beleefde Portugal zijn Gouden Eeuw. De overzeese ontdekkingen brachten grote rijkdom en Portugal werd een handelsgrootmacht. Aan het begin van de 16de eeuw kwam aan deze rijkdom een einde. De aantrekkingskracht van overzees avontuur verzwakte het Portugese vasteland, dat leed onder de ontvolking.

In 1580 viel Spanje binnen en heerste 60 jaar over Portugal. In 1640 kwam men in opstand tegen de Spanjaarden en begon de onafhankelijkheidsoorlog die tot 1668 zou duren. Deze oorlog werd voornamelijk in Alentejo uitgevochten. Bij Elvas werd een Portugees leger belegerd door de Spanjaarden en bevrijd door troepen uit Estremoz. Portugal was weer onafhankelijk, maar economisch tot stilstand gekomen.

De 18de eeuw was een periode van wisselend succes. De ontdekking van goud en edelstenen in Brazilië bracht nieuwe voorspoed. Ondanks deze voorspoed bracht de koninklijke familie met zijn extravagante levensstijl het land aan de rand van de afgrond. Dit leidde tot grote hervormingen in het bestuur, onderwijs en handel. In 1807 vielen Franse troepen Portugal binnen en in 1822 werd Brazilië onafhankelijk. Dit liet Portugal arm en verdeeld achter. De machtsstrijd tussen liberalen en de conservatieven verzwakte het land nog verder.

In 1910 maakte een revolutie een einde aan het koninkrijk en werd Portugal een republiek. De eerste jaren van de republiek werden gekenmerkt door politieke en economische crises. Dit leidde in 1926 tot een militaire coup en de dictatuur van Salazar, die van 1928 tot 1968 aan de macht was. Met de Anjerrevolutie kwam in 1974 een einde aan de dictatuur en in 1976 werd de democratie hersteld. De terugkeer naar de democratie werd in 1986 gevolgd door toetreding tot de Europese Unie.

Toplocaties

Serra de São Mamede

De Serra de São Mamede heeft een gevarieerde geologie en een veranderlijk klimaat. Hierdoor heeft dit gebied tussen de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee een rijke flora en fauna. Een groot deel van de Serra bestaat uit een 318 km² groot natuurpark. Er groeien ruim 800 plantensoorten, waaronder eiken, kastanjebomen, olijfbomen, kurkeiken, mossen en korstmossen. In het park leeft de helft van de Portugese vogelsoorten, zoals de oehoe, havikarend en de vale gier. Tussen de kastanjebomen en eiken leven wilde zwijnen, edelherten, civetkatten en Iberische smaragdhagedissen. De stroompjes worden bevolkt door otters, Spaanse watersalamanders en Iberische vroedmeesterpadden. Het park herbergt ook één van de grootste vleermuizenkolonies van Europa. Het uitgestrekte gebied lijkt zo leeg, maar megalieten en rotsschilderingen duiden erop dat het al in de prehistorie bewoond was. Van Portalegre, ten zuiden van het park, klimt de weg naar de Pico de São Mamede (hoogste punt 1027 km).

Marvão
Hoog in de São Mamede, vlakbij de Spaanse grens, ligt Marvão. De 13de-eeuwse muren en de 17de-eeuwse contreforts, die naadloos overgaan in het graniet van de bergen, maken het bergdorp onneembaar. Na de Romeinen kwamen de Moren, en pas in 1166 slaagden de christenen erin de Moren te verdrijven. De muren van de citadel omringen een aantal huizen, een kerk en het kasteel. Het pad naar het kasteel loopt langs de voormalige gouverneurswoning met een 17de-eeuws ijzeren balkon en barokke fontein. In het kasteel, gebouwd rond 1299, liggen twee cisternen, een wapenmuseum en een donjon. Naast het kasteel staat de gotische Igreja de Santa Maria. Deze kerk huisvest het Museu Municipal dat beschikt over een mengeling van beelden, een 14de-eeuws fresco, en archeologische vondsten uit de paleolithische en Romeinse tijd.

Portalegre
Portalegre ligt strategisch op een plateau van de São Mamede en is door de Romeinen gesticht. De textiel- en wandkledenindustrie zorgden in de 16de en 17de eeuw voor welvaart; hiervan getuigen de herenhuizen en barokke huizen binnen de oude stadsmuren. In de oude stad staat de Sé. Deze 16de-eeuwse kathedraal kreeg in de 18de eeuw een barokke façade en twee identieke pinakels. Binnen bevinden zich schilderijen van anonieme Portugese kunstenaars. Bijzonder zijn de azulejo-tableaus uit de 17de eeuw met taferelen uit het leven van Maria en de vlucht van de Heilige Familie naar Egypte. Nabij de kathedraal bevindt zich het Museu Municipal. De collectie varieert van religieuze kunst tot kunstnijverheid. Topstukken zijn een 17de-eeuws ebbenhouten tabernakel en prachtige Arraiolos-tapijten. Ook vlakbij de kathedraal ligt het Museu da Tapeçaria, gewijd aan de wandtapijten van de stad. Een gids leidt u langs weefgetouwen, een muur met meer dan 1000 verschillende kleuren wol en een chronologische expositie van wandtapijten. Ten noorden van het Praça da República ligt het kasteel, hier is weinig van over, ondanks een renovatie. Portalegre had zijn welvaart ook te danken aan de kurkverwerkingsindustrie. Een kurkfabriek uit de 19de eeuw staat nu op een industrieel terrein in het nieuwe stadsdeel. De oude fabriek kan op afspraak worden bezocht.

Elvas
Elvas ligt slechts 12 km van de Spaanse grens en heeft één van de best bewaard gebleven vestingwerken van Europa. Binnen de muren herinneren de architectuur, keienstraten, versierde gevels en trappen aan 500 jaar Moorse heerschappij. In 1230 werden de Moren uit de stad verdreven. In de 600 volgende jaren kreeg de plaats regelmatig aanvallen vanuit Spanje te verduren, zoals tijdens de onafhankelijkheidsoorlog. De vestingwerken bestaan uit vijfhoekige bastions en vrijstaande hoekige ravelijnen die samen een ster vormen. De bewaard gebleven delen dateren uit de 17de eeuw. Midden in de ommuurde stad ligt het Praça da República. Hier staat de Nossa Senhora da Assunçao. Deze 16de-eeuwse kathedraal is vaak verbouwd en heeft nu een origineel 18de-eeuws manuelijns ontwerp. De azulejos (beschilderde tegels) dateren uit de 17de eeuw. In de Arabische wijk ligt het prachtige Largo de Santa Clara met de fraai bewerkte marmeren schandpaal. Aan de noordkant van Elvas staat het Castelo. Dit kasteel is gebouwd in de 13de eeuw en herbouwd in de 15de eeuw. Nu huisvest het een klein militair museum. Tussen Elvas en Amoreira ligt het Aqueduto da Amoreira. Dit aquaduct is gebouwd tussen 1529 en 1622, heeft 843 bogen en is 30 m hoog.

Estremoz
Estremoz kijkt vanaf de heuveltop uit over boomgaarden en vruchtbare landbouwgronden. Het is misschien wel de meest indrukwekkende versterkte stad van Alentejo. De middeleeuwse ommuurde bovenstad wordt gedomineerd door de 13de-eeuwse Torre das Três Coroas. Deze toren is het enige dat rest van een kasteel dat in 1698 werd opgeblazen. Het herbouwde aangrenzende kasteel is nu een pousada (landelijke herberg). Op het plein naast het kasteel staat een standbeeld van koningin Isabella, de weduwe van Dom Dinis I. Achter de toren staat de Capela da Rainha Santa. Hier beelden azulejos het leven van de koningin uit. Aan de overkant van het plein bevindt zich het Museu Municipal. De museum bezit een collectie die bestaat uit oude wapens, gerestaureerde woonkamers, sculpturen van kurk en aardewerken figuurtjes. Op een hoek van het plein zit de Galeria Municipal D. Dinis. Dit gebouw, met een marmeren interieur, was ooit de audiëntiezaal van Dom Dinis.

De benedenstad bestaat hoofdzakelijk uit het Rossio Marquês de Pombal. Dit hoofdplein is het commerciële centrum van de stad en is omgeven met bomen, kerken en 17de- en 18de-eeuwse architectuur. Op de weekmarkt wordt van alles verkocht, van de lokale kaas, schapenvlees en geitenleer tot groente en keramiek. De Igreja dos Congregados torent boven het plein uit. Deze 17de-eeuwse kerk heeft een wit marmeren interieur en is toegankelijk via het eenvoudige Museu de Arte Sacra. Aan de overkant van het plein staat de Igreja de São Francisco. Deze barokke kerk heeft een interieur bestaande uit lokaal marmer.

Vila Viçosa
In 1226 werden de Moren uit Vila Viçosa verdreven. In de 15de eeuw werd de stad gekozen als zetel voor de hertogen van Bragança. De straten met sinaasappelbomen, en kerken en huizen van wit marmer weerspiegelen een welvarend verleden. Veel in de stad herinnert aan de Bragança's, een invloedrijk vorstenhuis. Het hertogelijk paleis Paço Ducal lijkt wel een miniatuurversie van Versailles. De vierde hertog van Bragança gaf in 1501 opdracht tot de bouw van het paleis, de bouw duurde ruim een eeuw. Nadat de Bragança's in 1640 de Portugese troon hadden bestegen werd het Paço Ducal uitgebreid. In de Sala dos Duques (Kamer der Hertogen) worden de hertogen van Bragança geëerd met achttien portretten op het plafond. De nieuwe vleugel heeft vertrekken die als laatste in 1762 werden toegevoegd. Deze vertrekken zijn vrijwel onveranderd gebleven en geven een goede indruk van de huiselijke omstandigheden van de vorsten. In de grote keuken, waar voor honderden mensen werd gekookt, kunt u meer dan 600 potten en pannen bewonderen.

Heuvelopwaarts ligt het kasteel. Van 1461 tot de voltooiing van het Paço Ducal was dit kasteel de residentie van de Bragança's. Binnen de kasteelmuren staat de 14de-eeuwse Nossa Senhora da Conceiçâo. In deze gerestaureerde kerk staat een Mariabeeld en er zijn mooie azulejo-panelen te zien. In het kasteel vindt u ook het Museu de Caça e Arqueologia. Hier is een tentoonstelling te zien over archeologie en de geschiedenis van de jacht.

Évora

In het centrum van Alentejo ligt de fascinerende ommuurde stad Évora. De stad werd bekend onder de Romeinen en beleefde in de middeleeuwen een bloeiperiode als centrum voor onderwijs en kunst. De straten van Évora vormen een architectonische en culturele schatkamer.

In het centrum van Évora staat de Sé. De bouw van de vestingachtige kathedraal duurde van 1186 tot 1250. De romaans-gotische kathedraal heeft twee ongelijke torens. Tussen de torens, bij de ingang, ziet u prachtig gebeeldhouwde 14de-eeuwse apostelen. Het interieur bestaat uit een 18de-eeuws altaar en een marmeren koor. Op elke hoek van de kruisgang staat een apostelbeeld. In de schatkamer is religieuze kunst te zien, zoals beelden, zilverwerk en schilderijen. Topstuk is een 13de-eeuws ivoren Mariabeeld. Om de hoek van de Sé staat de Templo Romano. De tempel, die naar verluidt is gewijd aan de godin Diana, dateert uit de 2e eeuw n.Chr. Het is één van de weinige resten van de eens zo belangrijke stad. De tempel wordt omgeven door gebouwen die ongeveer 1400 jaar jonger zijn. De granieten Korinthische zuilen en de kapitelen van marmer uit Estremoz verkeren in een verrassend goede staat. De tempel werd pas aan het eind van de 19de eeuw ontdekt en was daarvoor een fort, theater en slachthuis. Tegenover de tempel bevindt zich het Museu de Évora. Dit 16de-eeuwse voormalige bisschoppelijk paleis is nu het streekmuseum. De collectie bestaat uit Romeinse zuilen, een Moors raam afkomstig uit het oude stadhuis en een stenen fries, waarschijnlijk afkomstig uit een Romeinse tempel. Er is ook werk te zien van kunstenaars uit Évora, zoals marmeren grafbeelden uit de 15de eeuw. Bijzondere schilderijen zijn het Passie-drieluik van Jean Pénicaud (16de eeuw) en de De verlossing van de kuise Susanne door de profeet Daniël van Francisco Henriques (16de eeuw).

Omgeving
Het westen van Évora is bezaaid met neolithische monumenten uit 4000-2000 v.Chr. Er zijn hier op minstens 150 plaatsen megalieten gevonden. Eén van de vele prehistorische plekken is de Cromeleque dos Almendres, 16 km ten westen van Évora. De cromlechs hadden waarschijnlijk een religieuze betekenis. Dit ovaal, bestaande uit 95 menhirs (verticale stenen), was vermoedelijk een zonnetempel. Ongeveer 2 km ten oosten van de steenkring staat de Menhir van Almendres. Deze eenzame 2,5 m hoge steen dient als wegwijzer op de weg omhoog naar de cromlech. Grote fallische menhirs doen denken aan vruchtbaareidsrituelen. De Dolmen van Zambujeiro, nabij het dorp Valverde, is bijna 6 m lang. Het is het grootse neolithische graf van Portugal. Enkele kilometers westelijk van de dolmen ligt het gehucht São Brissos. Hier is een dolmen ingericht als kapel. Iets ten noorden hiervan liggen de Grutas do Escoural. De grotschilderingen van dieren dateren van circa 18.000-13.000 v.Chr.

Monsaraz
Aan de Spaanse grens ligt het middeleeuwse en ommuurde Monsaraz. In 1167 werden de Moren verdreven door de christenen en in de eeuwen daarna kreeg Monsaraz herhaaldelijk Spaanse aanvallen te verduren. Het rustige plaatsje bestaat uit keienstraatjes, talrijke kunstwinkeltjes, een kasteel, een kerk en een museum. De hoofdweg leidt naar het 14de-eeuwse kasteel. Het maakte deel uit van de grensbeveiliging en werd in de 17de eeuw verder versterkt. Vanaf de toren heeft u een prachtig uitzicht in alle richtingen. Aan de voet van de toren ligt het garnizoensplein, waar regelmatig stierengevechten worden gehouden. Aan de hoofdweg staat de Igreja Matriz de Santa Maria do Castelo. Deze 16de-eeuwse kerk heeft vergulde altaren en beschilderde zuilen. Naast de kerk bevindt zich het Museu de Arte Sacra. In dit kleine museum ziet u religieuze boeken, beelden en een 14de-eeuws fresco.

Beja
Beja is de hoofdstad van Zuid-Alentejo en werd bekend onder de Romeinen. Het Praça da República, het historische hart van Beja, was vroeger het Romeinse forum. In 711 kwam de stad in handen van de Moren. Zij brachten een levendige cultuur met zich meer, maar werden in 1162 verdreven. In het hart van de oude stad bevindt zich het Museu Regional. Het is gevestigd in een voormalig klooster uit 1459. Er worden vooral schilderijen en familiewapens tentoongesteld. Bijzonder mooi zijn de muurtegels. De kapittelzaal wordt gesierd door Iberisch-Arabische tegels. De kloostergang is bekleed met Iberisch-Arabische ontwerpen uit de 16de eeuw. In het noordwesten van de oude stad staat het 13de-eeuwse castelo. Het gerestaureerde kasteel heeft een 42 m hoge toren, de hoogste van het Iberisch schiereiland. De toren kan beklommen worden voor een panoramische uitzicht. Bij het kasteel staat de oudste kerk van Beja, de Santo Amaro. In de kerk (6de eeuw) is nu het Núcleo Visigótico gevestigd. In dit museum wordt een collectie voorwerpen getoond uit de Visigotische periode van Portugal.

Sines
Sines ligt aan de kust van Alentejo en de stad is een belangrijke industriehaven. Sines heeft een strand en een aantal bezienswaardigheden, zoals het middeleeuwse kasteel dat in de 16de eeuw door koning Manuel is gerestaureerd. In de kasteeltoren bevindt zich een museum dat in het teken staat van de grote zeevaarder Vasco da Gama. Vlakbij het kasteel ligt het Museu Arqueológico. Dit museum toont bijzondere sieraden van de Feniciërs die in de buurt zijn gevonden.

Omgeving

Ongeveer 20 km ten noorden van Sines liggen de lagunes Lagoa de Santo André en Lagoa de Melides. Ze zijn beide gelegen aan een langgerekte, zanderige kust. Op de vlakte tussen de lagune en de zee kunt u mooie wandelingen maken. De lagunes tellen veel vogelsoorten en goede surf- en vismogelijkheden. Ten zuiden van Sines bestaat de kust uit spectaculaire kliffen en inhammen. Ruim 20 km ten zuiden van Sines ligt Vila Nova de Milfontes, één van de mooiste plaatsjes van de Portugese westkust. Het badplaatsje is mooi gelegen aan de monding van de Mira en biedt tal van overnachtingsmogelijkheden. Het kasteel, dat uitkijkt op de baai, is nu een luxehotel. Ongeveer 20 km verder naar het zuiden ligt Zambujeira do Mar. Dit afgelegen dorpje heeft een mooi, halvemaanvormig wit strand.

Tophotel in Alentejo

Pousada dos Lóios in Évora

Deze elegante pousada is gelegen naast de Templo Romano, in het centrum van Évora. Het omgebouwde 15de-eeuwse klooster heeft een neoclassicistische façade uit het midden van de 18de eeuw. Het klooster heeft sierlijke publieke ruimten met betegelde vloeren, beschilderde muren en smaakvol antiek. Gasten kunnen dineren in de fraaie kloostergang, die als eetzaal is ingericht. De eenvoudige maar karaktervolle kamers zijn gebouwd in de cellen van de monniken. De pousada heeft een sfeervolle kloostertuin, het zwembad ligt op de binnenplaats.

Klimaat

In Alentejo krijgt landinwaarts een landklimaat de overhand. De zomers zijn hier heet en de winters koud. De gemiddelde maximumtemperatuur is in de winter 13 graden en in de zomer 33 graden. Door de wind uit het noorden kan het in de winter bitter koud aanvoelen. In het binnenland van Alentejo stijgen de zomertemperaturen soms tot boven 40 graden. De aantrekkelijke kust van Alentejo is wat minder toeristisch dan de Algarve. Het water is er het hele jaar door koud, er waait altijd een Atlantische wind en de voorzieningen zijn beperkt.

Eten en drinken

Alentejo heeft de meest mediterrane keuken van Portugal, die grotendeels gebaseerd is op olijfolie, knoflook en koriander. Er wordt veel gebruik gemaakt van lam, varken, geit, kip en wild. Langs de westkust wordt de lekkerste vis van het land gevangen. De meeste restaurants in Alentejo serveren de traditionele keuken.

De heerlijke açordas (soepen) worden gemaakt van lamsvlees en vis. Een bekende soep is bacalhau-soep (van gezouten kabeljauw). Typische kost uit Alentejo is ensopada de borrega (gestoofd lam, gemarineerd met komijn en kruidnagel). Een andere plaatselijke specialiteit is carne de porco a Alentejana (in wijn gemarineerd varkensvlees met schelpdieren). Populair is ook het varkensgerecht pézinhos de coentrada (varkenspoot met koriander).

Port is ongetwijfeld de bekendste wijn van Portugal. Deze drank neigt echter andere heerlijke wijnen te overschaduwen, zoals de zachte en krachtige rode wijnen uit Alentejo. De regio produceert enkele van de beste rode wijnen van het land. Ook worden er een aantal kwalitatieve witte wijnen geproduceerd.

Bij het eten wordt meestal wijn of bier gedronken. Er zijn drie merken Portugees bier: Sagres, Kristal en Super Bock. Bij de wijn wordt meestal mineraalwater gedronken, zowel koolzuurhoudend als plat. Na de maaltijd wordt er koffie gedronken.

Feest en evenement

Portugal is een religieus land. Het geloof zorgt, ook in Alentejo, voor veel festas (festivals) en romarias (pelgrimstochten). De kalender van Alentejo staat vol met vurige festiviteiten, die vaak verbonden zijn met de landbouwseizoenen, eten en wijn.

Feira de São Mateus

Dit feest wordt gehouden in Elvas, in de laatste week van september. Het is onderdeel van het feest van de Here Jezus van Barmhartigheid. De Feira de São Mateus (Fair St. Matthew) trekt elk jaar duizenden bezoekers en wordt gehouden in het Piedad Park. In het park bestaan de festiviteiten uit muziek, shows en andere culturele activiteiten. Het feest van de Here Jezus van Barmhartigheid is één van de grootste religieuze evenementen van het land. Hoogtepunt van de ceremonies is de processie van banners, voorgezeten door de aartsbisschop van Évora. De stoet loopt naar het heiligdom van de Here Jezus van Barmhartigheid, dat vervolgens wordt bezocht door duizenden gelovigen.

Flower Festival Campo Maior

Dit zomerfestival vindt plaats in Campo Maior, 20 km ten noorden van Elvas. Tijdens het Flower Festival, in augustus of september, zijn de straten versierd met papieren bloemen. Het festival wordt ook wel het Festival van het Volk genoemd, vanwege de gezamenlijke inspanning om dit evenement te organiseren. Meer dan 100 straten zijn versierd met duizenden papieren bloemen. Tulpen, rozen, orchideeën enz., versieren de straten met hun vrolijke en felgekleurde composities.

Sportactiviteiten

Alentejo is de ideale regio voor actieve vakantiegangers. Wandelingen en fietstochten kunnen individueel of onder begeleiding gemaakt worden. Het natuurpark Serra de São Mamede is vanwege zijn fascinerende flora en fauna een heerlijk wandelgebied. Mooie wandelingen kunnen ook gemaakt worden op de stranden bij de lagunes ten noorden van Sines. Op de uitgestrekte vlakten rond plaatsen als Évora en Elvas is de fiets een ideaal vervoermiddel. Mountainbikes kunt u op veel plaatsen in de regio huren om de mooiste natuurpaden mee te verkennen. Portugal staat bekend als een golfland. De enige golfbaan in Alentejo ligt bij Marvão, vlakbij de Spaanse grens. De Ammaia Golf Club heeft een 18 holes, par 72 baan. Watersporters kunnen terecht in de badplaats Vila Nova de Milfontes. De stranden zijn hier 's zomers zeer geliefd bij surfers. Goede surfmogelijkheden zijn er ook op de stranden bij de lagunes van Sines.

Reizen naar Alentejo

Aankomst per vliegtuig

Per vliegtuig is Alentejo het snelst te bereiken via de luchthaven van Lissabon. Diverse luchtvaartmaatschappijen verzorgen dagelijks lijnvluchten van Schiphol naar Lissabon. De vliegtijd bedraagt ruim 2,5 uur. Vanaf Lissabon kunt u verder reizen per trein, bus of met een huurauto.

De directos intercidades (IC) zijn tamelijk snelle lokale treinen die de meest belangrijke plaatsen met elkaar verbindt, zoals Évora en Beja. Op een aantal trajecten, zoals van Lissabon naar Évora, reist u het beste met de bus. De comfortabelste en snelste bussen zijn de espressos en de rápidos. Voor een huurauto kunt u terecht bij autoverhuurbedrijven op de luchthaven van Lissabon.

Met de auto

Rijd vanuit Nederland of België via Antwerpen en Lille naar Parijs. Neem de A10, A63 en N10 naar Biarritz. Ga dan via de A8 naar Bilbao en de A68 en A1 naar Burgos. Neem na Burgos de A1 (E5) naar Madrid en daar de A5 (E90) naar Badajoz vlakbij de grens met Portugal. Daar kunt u de A6 (IP7/E90) naar Évora nemen. De afstand vanaf Utrecht naar Évora bedraagt ongeveer 2325 km.

Reizen in Alentejo

Évora ligt in het hart van Alentejo en is daarmee het ideale uitgangspunt voor een verkenning van deze regio. Een aantal steden in Alentejo zijn via het spoor bereikbaar. Met de directos intercidades (IC), snelle lokale treinen, bereikt u Évora en Beja. Kleine steden en dorpen zijn veelal bereikbaar met de semi-directos en semi-regionais.

Het busnetwerk verbindt de meeste steden en dorpen met elkaar. Bussen zijn soms sneller dan de trein en zijn praktisch om afgelegen gebieden te bereiken. De comfortabelste en snelste zijn de espressos en de rápidos. Vermijd de uiterst langzame carreiras.

Om de meer afgelegen gebieden te bereiken is een huurauto onmisbaar. Autoverhuurbedrijven vindt u in alle belangrijke plaatsen. Alentejo heeft verrassend goede wegen. De IP2 (E802) loopt in noord-zuidrichting door de regio. De A6 (E90) doorkruist Alentejo in oost-westrichting. Automobilisten bereiken hierdoor vanuit Lissabon snel de Spaanse grens.

Lees verder

• De kust van Lissabon, het authentieke Portugal
• Estremadura en Ribatejo, het religieuze gebied van Portugal
• Centro, de afwisselende regio van Portugal
• Entre Douro e Minho, de groenste streek van Portugal
• Trás-os-Montes, de meest afgelegen streek van Portugal