Salar de Uyuni, de grootste zoutvlakte ter wereld

Salar de Uyuni is een gigantische zoutvlakte in het zuidwesten van Bolivia. De zoutvlakte heeft een oppervlakte van bijna 10.600 vierkante kilometer. De zoutvlakte is een populaire toeristische trekpleister. Veel mensen rijden, fietsen of wandelen graag over de enorme witte vlakte. Een bijzonder verhaal vertelt over het ontstaan van dit indrukwekkende gebied.

Salar de Uyuni

Deze prachtige zoutvlakte is het grootste ter wereld en maakt dan ook op veel toeristen een grote indruk. Salar de Uyuni is niet alleen erg mooi, maar is ook een grote bron van inkomsten voor Bolivia. Allereerst is het natuurlijk een toeristische attractie waar het land veel voordelen mee doet. Daarnaast bevat de vlakte maar liefst de helft van de gehele wereldvoorraad lithium.

Lithium

Lithium, lithiumcarbonaat en lithiumcitaat, worden wereldwijd ontzettend veel gebruikt. Zo wordt het onder meer gebruikt in medicijnen, in oplossingen voor de uitwisseling van warmte, in (groene) batterijen, als droogmiddel en in smeermiddel bij hoge temperaturen, in vele glassoorten en als energiebron, bijvoorbeeld voor het aandrijven van torpedo’s. Bolivia mag zich daarom ontzettend rijk noemen met het bezit van de Salar de Uyuni.

Het verhaal van Salar de Uyuni

Er bestaat een indrukwekkend verhaal over het ontstaan van Salar de Uyuni dat alles te maken heeft met drie enorme bergen en een groot menselijk drama. In de directe omgeving van de grote zoutvlakte bevonden zich drie grote Andesbergen. Deze reuzen, genaamd Kusku, Kusina en Tunupa, zouden de zoutvlakte veroorzaakt hebben door een groot verdriet van één van de bergen.

Tranen van verdriet

Er ontstond een mooie liefdesrelatie tussen Kusku en Tunupa. Tunupa, de man, trouwde met Kusku en maakte haar zwanger. Aan het einde van deze zwangerschap besloot Tunupa dat hij beter bij Kusina paste en besloot zijn leven met haar voort te zetten. Toen Kusku dit te horen kreeg was zij net bevallen van zijn kind en toen zij haar reuzentranen liet vallen werden deze vermengd met de druppels moedermelk. De gigantische druppels zoute tranen en moedermelk uit haar borsten vormden een grote witte rivier welke opdroogde en zo de zoutvlakte werd. Ruim tien vierkante kilometer tranen en moedermelk werden Salar de Uyuni. De plaatselijke bevolking noemt de vlakte dan ook vaak Salar de Tunupa, vernoemd naar de ongelukkige vrouw.

Het echte ontstaan van Salar de Uyuni

Het verhaal van de ongelukkige vrouw, haar reuzentranen en de moedermelk is natuurlijk erg aandoenlijk en het heeft iets weg van een drama dat overal af zou kunnen spelen. Maar het is ook een verhaal dat onmogelijk waar kan zijn en er is een veel logischer verklaring voor het ontstaan van Salar de Uyuni. Enkele tienduizenden jaren geleden maakte de Salar deel uit van het Minchinmeer. Dit meer was reusachtig groot en bestond uit kalm water dat op veel punten redelijk ondiep was. Door de jaren heen werd het meer steeds kleiner en uiteindelijk droogde het voor het grootste deel op. Er ontstonden twee kleinere meren die bleven bestaan en het opgedroogde land brak en viel uiteen. Zo ontstonden er twee zoutvlaktes. Salar de Uyuni is het grootste van de twee. De andere zoutvlakte heet Salar de Coipasa.