Pitcairn Eilanden – eilanden in de Stille Zuidzee
De legendarische Pitcairn Eilanden bestaan uit het bewoonde eiland Pitcairn en enkele onbewoonde koraaleinden. Het zijn speldenprikken in het midden van de oceaan, duizenden kilometers verwijderd van de naaste buren. Pitcairn is het eiland waar Fletcher Christian terechtkwam, na de muiterij op de Bounty en na een lange tocht op de Stille Oceaan. De bodem voor de legendarische status van het eiland werd door hem en zijn mannen gelegd, het verhaal van de bewoning was de basis voor diverse boeken en enkele speelfilms. De Pitcairn Eilanden horen staatkundig bij Groot Brittannië.
De Bounty en de muiterij /
Bron: Robert Dodd, Wikimedia Commons (Publiek domein)Britse overzeese gebiedsdelen
Fletcher Christian en Muiterij op de Bounty
Pitcairn is een vulkanische rots in de oceaan, waar tegenwoordig zo’n vijftig mensen wonen. Dat zijn allemaal afstammelingen van de Europese zeevaarders en hun metgezellen die van Tahiti waren meegenomen. Zij settelden zich daar na hun muiterij op de Bounty. Via Norfolk hadden zij een duizenden kilometers lange tocht gemaakt om op Pitcairn te landen en er nooit meer te vertrekken. De eerste Fletcher Christian arriveerde er op 15 januari 1790. Hij en zijn mannen hadden Tahitiaanse vrouwen getrouwd en Christian wilde op Pitcairn een ‘ideale maatschappij’ stichten. “De ‘Bounty’ werd in brand gestoken en de nieuwe bewoners maakten ruzie, kinderen en simpele gebruiksvoorwerpen” schrijft Boudewijn Büch in zijn boek Eilanden. Bijna een ideale samenleving dus.
Subtropische Pitcairn Eilanden in Stille Zuidzee
Pitcairn is een subtropisch eiland in de Stille Zuidzee van 4,6 vierkante kilometer.
De eilandjes die bij de Pitcairn Eilanden horen zijn de onbewoonde koraaleilanden Henderson, Ducie en Oeno, die bijlkaar zo’n 37 vierkante kilometer groot zijn. Pas in 1808 werd ontdekt dat de muiters op Pitcairn zaten. Het was daar niet zo ideaal als Christian voor ogen had. De Polynesische mannen die waren meegenomen werden behandeld als slaven en niet alle vrouwen waren uit vrije wil meegegaan.
Kapitein Cook en Norfolk
In 1831 was de toestand wegens onder meer watergebrek zo ernstig, dat alle 83 inwoners naar Tahiti werden overgebracht. Heimwee naar ‘hun’ eiland deed de groep opnieuw verhuizen naar Pitcairn. In 1856 verhuisden ze naar Norfolk, het eiland dat
kapitein Cook voor het eerst zag liggen in 1774, met het idee dat ze er konden wonen op dezelfde voorwaarde als op Pitcairn, als ‘hun’ eiland. Er woonden echter meer mensen op Norfolk en de mannen en vrouwen verlangden spoedig weer naar Pitcairn.
Bron: Nasa Inteelt en eenzaamheid
De bewoners van Pitcairn keerden andermaal naar hun eiland terug maar het leven was niet idyllisch. De mensen kregen last van inteelt en eenzaamheid. Er kwam slechts zelden een schip voorbij, want er was op het eiland toch niets te halen.
Tahiti en Nieuw Zeeland
Tot nog niet lang geleden waren de Pitcairners de laatste eenzame eilanders op de aardbol, maar nu wordt het eiland genoemd in reisgidsen en worden er reizen naar georganiseerd. Het heeft wonderschone flora en fauna met vele bijzondere soorten planten en dieren en de reis per schip er naartoe is al even onvergetelijk. Het eiland met een subtropisch klimaat is alleen per schip bereikbaar. Het Britse overzeese gebied ligt 2170 kilometer oost zuidoostelijk van Tahiti, een paar dagen zeilen, en het administratieve hoofdkwartier zit in Auckland Nieuw Zeeland, 5310 kilometer verderop.
Bounty Bay /
Bron: Makemake_WikipediaAdamstown en Bounty Bay
Pitcairn is 3.2 km lang en 1.6 km breed. Hoofdplaats Adamstown ligt boven de Bounty Bay. De weg naar de stad wordt
"The Hill of Difficulty" genoemd. De bewoners moeten allemaal vanaf hun 16e tot 60ste jaar klussen voor de gemeenschap doen. De eilanders voorzien in hun eigen behoefte. Geld wordt er verdiend met houtsnijwerk en postzegels, nog altijd objecten met verzamelaarswaarde. De postzegels worden in Engeland gedrukt en op Pitcairn gestempeld. Daarna worden ze uitgevoerd naar filatelisten over de hele wereld.
Postzegels van Pitcairn
Een belangrijke bron van inkomsten voor het eiland vormen de postzegels. Ze worden uitgegeven sinds 15 oktober 1940 en zijn sindsdien zeer gewild bij postzegelliefhebbers en verzamelaars. Het eiland kent een eigen filatelistisch bureau, The Pitcairn Islands Philatelic Bureau, die de zaken regelt rond de post van Pitcairn. Het kantoor staat in Nieuw Zeeland. Er worden gelimiteerde series zegels uitgegeven en niet meer dan 6 per jaar. Je kunt je erop abonneren.
Lees verder