De Algarve: een gebied in allegro

Als je de Algarve, het zuiden van Portugal, naar een muziekstuk zou moeten vertalen, dan was het er eentje in allegro. Het is een levendig en vrolijk gebied om in een lekker gezwind tempo te ontdekken. De,Algarve dankt zijn levendigheid aan de heerlijke combinatie van massatoerisme en oergeweld van de natuur en zijn vrolijkheid aan de stralende zon, zijn visrijke blauwe wateren, het lekkere eten en de hartelijke lokale bevolking. De Algarve dankt zijn levendigheid aan de heerlijke combinatie van massatoerisme en oergeweld van de natuur en zijn vrolijkheid aan de stralende zon, zijn visrijke blauwe wateren, het lekkere eten en de hartelijke lokale bevolking. Het gebied is gewoon te mooi om louter in een slakkengangetje in je op te nemen. Vandaar ons reisvoorstel: boek een hotelkamer in het centrum van de Algarve, huur een auto en verken van daaruit alle richtingen op vier wielen. De streek rond Lagoa en Armacao de Pêra bijvoorbeeld is een mooi vertrekpunt, een droomlocatie voor een hotel met spectaculaire panorama’s en glooiende weggetjes die naar verborgen strandjes en nog meer magnifieke uitzichten leiden.

Beroemde rotsen

Het is even wennen aan het gebrek aan wegbewijzering in de regio, maar onthoud vooral dit: door de Algarve lopen twee hoofdroutes ; de snelweg (A22) die van Lagos via Portimao, Albufeira en Faro naar Spanje loopt en een slingerweggetjedat je wat trager op je bestemming brengt maarwel vlakbij de kustlijn en de badplaatsen gedijt. Rij je vanuit Lagoa naar het oosten, dan is Faro een verplichte halte. De hoofdstad van de Algarve is één van de toeristische toppers van de streek. Alles wat de regio biedt, vind je hier in een notendop : in het oosten snijden de beroemde rotsen als een grillige bakvorm de haast verlaten strandjes van elkaar af, in het westen ligt de 170 km lange kuststrook met zijn lagunes en stranden. Neem eens een gedetailleerde landkaart bij de hand, daarop zie je de verschillen heel goed.

Magnifiek vogelperspectief

Wat geeft je een originelere kijk op de wereld dan een zicht vanuit de hoogte ? Serra de Monchique ligt in het heuvelgebied van de Algarve. De hoogste top van het gebied heet Fóia. Het is meteen ook het hoogste punt van de volledige Algarve. Fóia is eigenlijk slechts 902 meter hoog, maar omdat de omgeving zoveel lager ligt, heb je het gevoel dat je op de top van een kanjer van een berg staat. Zit het weer een beetje mee, dan strekt zich een overweldigend vergezicht voor je uit over de naburige dorpjes en verrassend talrijke bossen. Onderweg naar de top voeren de vele haarspeldbochten je langs liefelijke dorpjes met kleine marktjes, een welkome afwisseling van het massatoerisme aan de kust. Zo passeer je het historische stadje Silves dat zich uitstrekt op een heuvel. Een oude Moorse burcht, al van ver zichtbaar, spant de kroon.

De westelijke Algarve

Lagos in het westen was in de middeleeuwen een belangrijke havenstad. Portugese ontdekkingsreizigers vertrokken van daaruit om het Afrikaanse continent te verkennen. Lagos heeft nu nog steeds een vissershaven en een grote jachthaven. De ’levendig verse’ buit van de vissers proef je in eethuisjes rondom de haven. Net als vanuit andere havensteden als Portimao- nog zo’n parel om op je ‘to see’-list te zetten - kan je ook vanuit Lagos leuke boottochten l reserveren, van dolfijnenexcursies en zeiltrips tot een boottocht langs de kustlijn om de grotten van heel dichtbij te bewonderen. Voor shopping en temperamentvol nachtleven moetje dan weer in de kosmopolitische badplaats Praia da Rocha zijn ten zuiden van Portimao. De uitgaansbuurt lokt toeristen met bars, dancings en restaurants langs de strandboulevard.

Het einde van de wereld

Nog in het westen ligt Sagres, een beeldige vissershaven die je met gemak te voet kan ontdekken. Dé climax van deze regio is een trip naar Cabo de Sao Vicente, het meest zuidwestelijke punt van de Algarve (en van Europa). Langs de kronkelende wegen in het binnenland passeer je volkse dorpjes met lieflijke eetcafés, ideaal om ondergedompeld te worden in de lokale cultuur van olijven, kruidenkaas en smakelijke roomsoepjes. Eenmaal aan de Kaap Sint-Vincent eist een imposante vuurtoren alle aandacht op. De lamp in de toren zou tot 100 meter over de zee zichtbaar zijn. Aan beide kanten van de kaap klotsen de golven tegen de reusachtige klippen. Heel even lijkt het alsof je op het einde van de wereld bent gestrand ! Met een beetje geluk merk je een visser op die bovenop de top van een klip geduldig wacht tot hij tientallen meters lager een vis beet heeft. Vanuit Cabo de Sao Vicente neem je dezelfde weg terug naar Sagres, of je slaat een baantje in dat je door het indrukwekkende natuurreservaat leidt langs de westkust. Weinig toeristen wagen zich aan het doolhof van gammele aarden weggetjes, maar wie bij valavond en een klare hemel halt houdt op een rots met zicht op zee, is getuige van een spectaculaire zonsondergang met kilometers rond je geen ander mens te bespeuren.