Wandelroute Lauwersoog - Pieterburen langs de Waddendijk

Wandelen van Lauwersoog naar Pieterburen is wandelen van de ene naar de andere topattractie in de regio, en dat via de dijk langs nóg een attractie van formaat: de Waddenzee. De afstand bedraagt plm. 20 km. De beschrijving betreft een enkele reis. Voor wie de route werkelijk wil lopen dient er natuurlijk een vervolg te zijn – tenzij een permanent verblijf in Pieterburen gewenst wordt. Voor dat vervolg zijn vele mogelijkheden. Op de betreffende toeristische websites is de gewenste informatie te vinden.

Beginpunt: Lauwersoog, centrum van de Lauwersmeer

Als u begint in lauwersoog, begint u op het voormalige werkeiland dat aangelegd werd ten behoeve van de afsluiting, door een dijk, van de (voormalige) lauwerszee. In 1969 was de dijk klaar en werd de lauwerszee de Lauwersmeer(polder).

Het beginpunt van de 'wad’ndiekwandeling' zou het visrestaurant van Sterkenburg kunnen zijn (Haven 9/10) of restaurette Schierzicht (Haven 8). Wat verder het haventerrein op vindt u visrestaurant Visser-Vis, Haven 22. Of, nog verder: restaurant Pierenend, Haven 50. Bij de afslag naar het vertrekpunt van de boot naar Schiermonnikoog, hoog op de Zeedijk, is restaurant Villa Zeezicht. Natuurlijk is restaurant Het Booze Wijf (Strandweg 1), onderdeel van camping/recreatiecentrum Lauwersoog, ook een uitstekend startpunt – te meer daar er een groot parkeerterrein is.

Loopt u vanaf Lauwersoog oostwaarts, dan hebt u links de Waddenzee - in de verte ziet u bij helder weer, heel mooi Schiermonnikoog liggen - en rechts doemt al spoedig het defensieterrein op. Dit terrein is grotendeels en de meeste tijd van het jaar vrij te betreden. Een wandeling of fietstocht daar is aantrekkelijk, want de natuur is ook daar bijzonder fraai. Uniek van deze zeedijk is, dat je er, van Lauwersoog tot de Westpolder, onbelemmerd aan de zeekant kunt fietsen (lopen kan in principe langs de héle dijk aan de zeekant, maar dat valt niet mee, omdat het enigszins een helling is).

Westpolder – kapitale boerderijen en eendenkooien

Na een tiental kilometers komt u in de Westpolder. (Op de dijk staat een werktuigenschuur van het waterschap). Deze polder dateert uit 1875. De inpoldering geschiedde gezamenlijk door de betreffende kustboeren. Op 30 januari 1877 sloeg een zware storm gaten in de toen nog nieuwe dijk, 14 mensen verdronken. Uiteindelijk is het nog goed gekomen met de boeren aldaar, getuige de kapitale boerderijen die men aantreft in de Westpolder. Het is het thuisland van bekende Groninger boerengeslachten waarvan leden onder meer actief waren in de landspolitiek, zoals Mansholt en Louwes. Een aantal van die boeren legde eendenkooien aan, want het houden van eenden bracht een aardige bijverdienste met zich mee. U ziet (rechts) twee kooien, omgeven door struik- en boomgewas. Ze worden tegenwoordig beheerd door de Stichting 'Het Groninger landschap'. Links van u strekt zich het kwelderland uit. De laaggelegen gedeeltes komen bij vloed onder water te staan. De hoger gelegen stukken zijn begroeid. Qua flora en fauna zijn de kwelders een uniek gebied. De rijsdammen zijn aangelegd om het slib beter vast te houden; desgewenst kan er dan een stuk gepolderd worden.

Via de zeedijk naar Pieterburen

Ter hoogte van Wierhuizen-Pieterburen kunt u op twee plaatsen de zeedijk rechtsaf verlaten om naar het dorp Pieterburen te gaan. Het eerste punt is, in de 'Negenboerenpolder', bij fietsknooppunt 37. De volgende is, 1 à 2 km verder, via het fietspad "Dijksterpad".

Afslag bij fietsknooppunt 37

Via die afslag komt u bij Wierhuizen op de weg van Kloosterburen naar Pieterburen; u moet daar links af om in het dorp Pieterburen terecht te komen. U passeert dan boerderij Nieuw Deikum (met camping 'Klein Deikum').
Van het voormalige kerkdorp Wierhuizen waar u nu bent, is heden ten dage niet veel meer over dan een kerkhof en wat boerderijen. Eens werd hier de noordelijke tak van de Hunze afgesloten van z'n uitweg naar zee. Rechts ziet u het kleine haventje wat toen ontstond ('t 'Houweel'). Vroeger was hier de grens van het ambt de "Marne'. Bij de gemeentelijke herindeling van 1990 vormde de voormalige gemeente Eenrum (waar u zich nu bevindt) een nieuwe gemeente samen met Kloosterburen, Leens en Ulrum. De nieuwe gemeente kreeg de naam De Marne.

Via het Dijksterpad

Vervolgt u de zeedijk nog een eind dan kunt u dus rechtsaf via het Dijksterpad naar het dorp Peterburen. U komt dan achter de "Buitenplaats Noordkust" uit, dat is de vestiging van het Groninger Landschap in Pieterburen midden in het dorp.

Eindpunt: Pieterburen

Als er één dorp is in de gemeente De Marne dat landelijke bekendheid kreeg, dan is het Pieterburen wel. De zeehondencrèche en het wadlopen zetten al sinds de jaren '60 het dorp op de kaart. Sindsdien is er heel wat bijgekomen, aan toeristen en attracties. De ‘Wad’ndiek’wandeling eindigen we bij het Groningerlandschap (Hoofdstraat 83).
Natuurlijk brengt u in het dorp ook een bezoek aan de zeehondencréche (Hoofdstraat 94a). Maar er is veel meer. Bijvoorbeeld tegenover ‘de Buitenplaats’: Domies Toen en de mooie gotische kerk. En niet te vergeten de horeca, een eindje verder langs de Hoofdstraat (nr. 82, 93 en andere)

En dan?

Er zijn wat mogelijkheden (raadpleegt u een goede toeristische kaart ):
1. Dezelfde dag weer terugwandelen naar Lauwersoog

• a. Langs dezelfde weg
• b. Een route binnendoor, via de dorpen: via kloosterburen en Hornhuizen. Vandaar door de Westpolder en de Lauwersmeer naar Lauwersoog.

2. Overnachten in Pieterburen en de volgende dag terug

• a. Langs dezelfde weg
• b. Een route binnendoor, via de dorpen: via kloosterburen en Hornhuizen. Vandaar door de Westpolder en de Lauwersmeer naar Lauwersoog.

3. Na Pieterburen verder wandelen langs de zeedijk in oostelijke richting, via Westernieland en Noordpolderzijl

• a. Dezelfde dag
• b. Eerst overnachten in Pieterburen en de volgende dag verder

Dan kunt u in Pieterburen (komend vanaf de ‘Buitenplaats’) de Hoofdstraat verder volgen in oostelijke richting en linksaf de Frederiksoordweg in slaan en vervolgens langs de boerderijen aan de Oude Dijk via Kaakhorn naar de zeedijk wandelen. (De ‘oude dijk’ werd met de berucht kerstvloed van 1717 gedeeltelijk weggespoeld. De nieuwe dijk van toen kwam een stuk noordelijker te liggen (Alard Kwastweg)).

Bij het monument op de dijk gaat u rechtdoor de polders in die afgesloten zijn van het kweldergebied/de Waddenzee met de nieuwste dijk: de zeedijk. Links is de Linthorst-Homan polder, rechts de Noordpolder (die in 1811 gereed kwam). U gaat rechtsaf langs de dijk of door de Noordpolder naar Noordpolderzijl. Daar vindt u aan de zeekant van de dijk een haventje en aan de landkant het Zielhoes. Het Zielhoes is een geliefde pleisterplaats waar menig recreant al een kopje koffie dronk en genoot van de weidse vergezichten over dijk, wad en polderland.

En natuurlijk kunt u na Noordpolderzijl de dijk verder oostwaarts volgen. Uiteindelijk kunt u dan via de Eemshaven en Delfzijl de Duitse grens bereiken (zie ook de kustroute).