De Ierse exodus
Tussen 1848 en 1950 emigreerden meer dan 6 miljoen Ieren. Meer dan 2,5 miljoen vertrokken uit de zuid Ierse havenstad Cobh.Het havenstadje Cobh ademt nog steeds de sfeer van weleer. Het heeft een roemrijk, maar ook een berucht verleden. Lange tijd heette het Queenstown of Cove, maar tegenwoordig heeft het weer de oorspronkelijke Ierse naam Cobh. Voor miljoenen Ieren was deze havenstad de laatste plek op vaderlandse bodem.
Hongersnood
De Ierse emigratie werd op gang gezet door gigantische armoede en hongersnoden. De voedselschaarsten werden veroorzaakt door mislukking van aardappeloogsten tussen 1945 en 1850. Aardappelen waren volksvoedsel nummer een. Echter de monocultuur veroorzaakte de aardappelziekte Phytophthora infestans. Meer dan een miljoen Ieren stierven de hongersnood. Deze periode wordt genoemd de Great Famine, Potato Famine en in de Ierse taal: An Gorta. Vluchten naar een ander land werd gezien als de enige kans om te overleven. Tussen 1845 en 1951 emigreerden anderhalf miljoen mensen. Dit was in zes jaar meer dan in de hele vijftig jaar daarvoor.Overtocht
Vaak schraapten families geld bijeen om voor een jong volwassen familielid de overtocht te kunnen betalen. Soms betaalde de adel de reis. Veel hongersnoodemigranten gingen naar het toenmalige Britse deel van Noord-Amerika, wat nu Canada is. De overtocht ging gepaard met veel risico’s. Zo'n tien tot twintig procent van de emigranten overleefden de tocht niet. Waar de bevolking van Ierland in 1840 8 miljoen mensen bedroeg, was deze in het begin van de 20e eeuw geslonken tot rond de 3,5 miljoen door de directe en indirecte gevolgen van de aardappelhongersnood.Gedetineerden
Niet alleen gingen vanuit Cobh veel Ieren naar Amerika, veel gedetineerden werden uit deze haven getransporteerd naar Australië. Tussen 1791 en 1853 waren dat 30.000 mannen en 9.000 vrouwen.Cruiseschepen
Maar ook luxe schepen vertrokken, en vertrekken nog steeds, vanuit Cobh. Op 11 april 1912 was Cobh de laatste havenstad die de Titanic aan deed. Daar gingen 123 mensen aan boord. Dit bracht het totaal aan passagiers plus personeel op 2.206. Het plaatselijke museum Titanic Experience was indertijd het havengebouw en getuigt nog steeds van deze historische reis, waarbij ruim 1500 mensen een zeemansgraf vonden.Drie jaar later vertrok op 7 mei 1915 de Lusitania uit Cobh met 1959 mensen aan boord. Dit schip werd geraakt door een Duitse torpedojager, slechts 761 mensen werden gered. Zo’n 150 lijken dreven naar de Ierse kust en werden begraven in Cobh.
