Rondreis door Californië

Hollywood Boulevard vergane glorie? Jim Morrison 's geest vergeten in L.A.? Zeehonden en pelikanen in Monterey? San Francisco nog steeds de stad zoals bezongen door Scott McKenzie? Hier een relaas van onze belevenissen tijdens onze rondreis door Californië. September 2007 Rondreis Californië

Amsterdam - Los Angeles

Los Angeles ook wel "City of angels" genoemd is een uitgestrekte stad aan de westkust van de Verenigde Staten. De grootste stad in Californië en de op één na grootste van de Verenigde Staten. inwoneraantal van 4.018.080 (2007).

Onze eerste nacht in L.A., we hebben een kamer met zicht op het vliegveld, het geluid kregen we er ook bij. De volgende dag een kamer met "city view" geregeld. De klant is koning hier in Amerika. Dat valt me ontzettend mee. Ik had een totaal andere mening, dat komt door de Amerikaanse collega's op het werk. Deze mening heb ik nu herzien. Wat is het druk in LA. Elke dag file gereden. Hollywood boulevard is vergane glorie, de tekening van Jim Morrison op het huis in Speedway 118 is er niet meer, er staan nieuwe huizen. Santa Monica pier (geen betonnen dam in zee maar een houten bouwwerk) is geweldig. Wat een sfeer daar.

Los Angeles - Pismo Beach

Pismo Beach is een plaats in de Amerikaanse staat Californië, valt bestuurlijk gezien onder San Luis Obispo County. inwoneraantal van 8394 (2006).

Prachtige rit van L.A. naar Pismo Beach. Onderweg naar Santa Barbara gegaan en de pier bezocht. Mooie plaats, mooie pier met veel kunstenaars en niet te vergeten prachtig zonnig weer. In Pismo Beach was het vreselijk druk en de pier kan niet tippen aan die van Santa Monica of Santa Barbara.

Pismo Beach - San Francisco

San Francisco, liggend aan de westkust van de Verenigde Staten, is de vierde stad van Californië, het inwoneraantal is 739.426 (2005). Kenmerkend aan San Francisco zijn haar heuvels. De stad is gebouwd op niet minder dan 43 heuvels. Bekendste toeristische attracties zijn: Golden Gate Bridge, Alcatraz, Transamerica Pyramid en de kabeltrams.

De rit naar San Francisco was adembenemend. De 17 mile drive hebben we maar niet gedaan, we zagen al zo veel mooie zee vergezichten. Monterey was de volgende stop. Zeehonden en pelikanen daar op de gezellig drukke pier. Door naar San Francisco, one way in deze stad, wat zou je zonder TomTom moeten?! 3 dagen in deze metropool. Met de cable car naar fishermans wharf, union square, met de auto (JEEP LIBERTY 3,7 4wd) naar Twin Peaks en Golden Gate (helder zicht). We maakten ook nog een boottocht naar de Golden Gate Bridge en rond Alcatras. Wat hebben we genoten in het Hard Rock cafe, niet alleen het eten was fantastisch, maar de gitaren, gouden platen en ingelijste posters van mijn idolen doen mij bijna huilen van emotie. De jaren 60 lang geleden maar oh zo aanwezig in mijn leven lijken nu zo dichtbij, tastbaar, alsof je met een tijdmachine terug in tijd bent gegaan.

San Francisco - Lake Tahoe

Lake Tahoe, grootste toeristische trekpleister van Californië en Nevada als skigebied en watersport op het immens grote meer. In het Nevada gedeelte vindt met grote casino's.

Vandaag zijn we naar Lake Tahoe gereden. Het eerste stuk tot aan Sacramento was een saai stuk, daarna kwamen de bossen en dalen. Prachtige natuur! Lake Tahoe, 's winters een skigebied, is ontzettend toeristisch. Het meer is ontzettend groot en helder, maar in een boottocht hebben we geen zin. Dus zijn we maar gaan gokken in het hotel. Het hotel heeft een hele grote lobby met allemaal gokkasten en roulettetafels en een super uitgebreid dinerbuffet voor 12,95 dollar pp (incl. frisdrank). Dit doen ze om gokkers te lokken, we gokken nog niet en dineren uiteraard wel.

Lake Tahoe - Fresno

Fresno, inwoneraantal 505479 (2010). Het financiële, culturele en handelscentrum van San Joaquin Valley.

Door naar Fresno (de weersvoorspelling 35gr celcius ) via Yosemite national park. Een lange rit via Tioga Pass, maar de auto rijdt fantastisch en rijden in Amerika is erg ontspannend. Vandaag naar Yosemite national park geweest. TomTom liet ons vanmorgen in de steek. Hij stuurde ons letterlijk het bos in daar bij Lake Tahoe. Eenmaal op de grote weg ging het weer goed. We vertrokken om 7 uur want het is een heel eind vandaag. Om half tien waren we al bij het park. Ik betrapte mijzelf erop dat ik veelvuldig met mijn mond open naar al dat natuurschoon keek. De ijstijd, maker van al dat schoon, zorgt nu nog voor een warm gevoel. Vervolgens naar ons hotel in Fresno. Eerst 1 uur rijden om het park uit te komen en dan nog 1 uur naar het hotel. Het hotel is gedateerd en ligt aan de higway. De kamers zijn echter aan de achterkant en rustig. We zitten nu in de binnentuin . Mijn vrouw leest en ik kan mailen met mijn pda.

Fresno - Bakersfield

Bakersfield, inwoneraantal 338,952 (2010) maakt het de 11e grootste stad in Californië.

Morgen naar Sequoia en het hotel is in Bakersfield. De weersverwachting is goed 92 graden fahrenheit. Het park met de machtige bomen is werkelijk fantastisch. De bast van de enorm hoge bomen is hittebestendig en bosbranden deren deze reusachtige bomen dan ook niet. Ze laten na een brand hun zaden op de bosgrond vallen, waar het zonlicht ze laat ontkiemen.

Bakersfield - Las Vegas

Las Vegas, inwoneraantal 567,641 (2009), vooral bekend vanwege zijn vele casino's. Er kan ook snel getrouwd worden in een van de kapelletjes.

Vandaag van Bakersfield naar Las Vegas. Tomtom geeft ruim negen uur aan terwijl mijn berekening thuis met google maps amper 7 uur heeft berekend. Mijn vrouw is een beetje huiverig voor deze lange rit door de woestijn. Ze heeft een aantal reisverslagen gelezen en die spreken over wat te doen bij pech in deze desolate omgeving, maar ik wil heel erg graag ervaren hoe het is om te rijden door een omgeving. Toch wel zo'n 300 km,de woestijn meet 7770 vierkante km, waar niets anders is dan zand, bergen, zoutvlakten en duinen. Overigens , je rijdt op een bepaald moment onder sealevel. Het punt Badwater is het laagste punt in de USA. 86 meter onder zeeniveau, we gaan er niet naartoe. Ik wil uiteraard naar Zabriskie Point, voorheen (tig jaar geleden moddervlakten nu lijken het duinen maar het is steen), waar de regisseur Michelangelo Antonioni de gelijknamige film in 1970 opnam. Met muziek van Pink Floyd. Een wazige film over hippies, maar toch, als je op zoek bent naar ... Het is een fantastische rit. Bij woestijn denk ik eigenlijk aan een zandvlakte, maar op een gegeven moment is er zelfs een waarschuwingsbord dat je de airco uit moet zetten ivm oververhitting van de motor. Zo stijgen we, er staan op diverse plaatsen watertanks voor de radiateur. Om 6:30 vertrokken en om 11:30 bij Zabriskie Point. We waren al een paar keer uit de auto geweest om ons te vergapen aan de uitwassen van de natuur, maar op dit punt is het erg heet, bloedheet, het kwik loopt hier op tot 50 graden celcius. De rangers waren destijds tegen het maken van de film omdat ze sexorgies verwachtten, maar stel je voor in deze hitte..... Snel de nodige plaatjes geschoten om door te gaan naar Vegas. Nog1 stop onderweg bij Pahrump waar we koffie en een hotdog nuttigen. Als je de winkel ingaat hangt er aan de deur een waarschuwing dat je niet mag filmen en/of fotograferen. Vreemd denk ik, even later blijkt waarom. In de winkel is ook een grote vuurwerkafdeling. Pakketten met vuurpijlen met een lengte van een meter of 2. Om half drie in Vegas en het inchecken duurt 45min. Het Efteling systeem, lange wachtrij, stand in line. Als ik eenmaal aan de beurt ben neem ik een upgrade naar een suite (kamer, zitkamer, jacuzzi, 2 tv's). Verder alleen nog in het hotel rondgekeken en natuurlijk van het buffet en de jacuzzi genoten. Weer een dag om in te lijsten. Lekker uitgeslapen, tot 8 uur. Op de kamer uit eigen voorraad ontbeten. Vandaag hotelseeing. We beginnen met MGM daarna M&M's winkel en zo liepen we en liepen we om van de ene verbazing in de andere te vallen. Even naar buiten, waar je bijna gegrild werd zo hoog is de temperatuur. Venetian hotel vonden we tegenvallen totdat we bij toeval op het binnenplein, San Marco, terecht kwamen. Toen we met de roltrap naar boven kwamen vroegen we ons af of het ineens bewolkt geworden was, bleek het plafond te zijn. Ceasars Palace was ook prachtig om over Paris maar te zwijgen. Circuscircus zijn we niet tegengekomen, maar we vonden het welletjes en onze voeten ook. Even in de jacuzzi en buffetten. Morgen naar Zion national park.

Las Vegas - St. George

St. George, inwoneraantal 72,718 (2007)

Laatste morgen in Las Vegas. Het was een en al nep, zei mijn vrouw, maar wel erg leuk. Ja daar heeft ze eigenlijk wel gelijk in. Hotels de ene nog groter en mooier dan de andere. Gokken, winnen, verliezen. Dan door naar St.George naar het Zion national park. Het is een relatief korte rit naar St. George, maar daar moeten we nog 45 minuten naar Zion om vervolgens weer 45 min terug te rijden naar het hotel en morgen als we naar Page gaan komen we er weer langs. Over plannen gesproken! Het park is klein en de rotsen zijn rood en steil, zeer indrukwekkend. Als dit een voorbode is van wat we over 2 dagen bij de Grand Canyon krijgen te zien dan belooft dat nog wat. Het tijdsverschil is nu nog 8 uur ten opzichte dat bij jullie, we zitten nu in Utah. Ons hotel, Ramada is een prima hotel. Wireless gratis! Outlet op de hoek, maar daar zijn we snel uitgekeken. Ook vandaag is het behoorlijk warm, 101 in the shade. Nog even koffie drinken bij Starbucks, wat een leuke tentjes zijn dat eigenlijk. De koffie is er een stuk beter dan bij anderen, het personeel is vriendelijk en er zijn zelfs gemakkelijke stoelen.

St. George - Page

Page, inwoneraantal 6827 (2007) bezienswaardigheden: Glen Canyon Dam en Lake Powell

Van St. George naar Page vandaag. Tijdverschil wordt 50 km verderop weer 9 uur. Geen afslag Zion maar richting Kanab, heel even klimmen naar 4000 ft en dan 200 km rechtdoor. Wat een prachtige rit door deze uitgestrekte vallei. Links van ons de rotsen met verschillende kleurlagen en rechts lijkt de vlakte eindeloos te zijn. Indianenland, dat is wat het was. Er zijn inderdaad in de omgeving verscheidene reservaten. We stoppen bij de Glen Canyon dam. Na ons eerst verbaasd te hebben over waar al dat water dan wel is gaan we de expositieruimte in. Daar hangen inderdaad foto's waarop te zien is hoe in de loop der jaren het waterpeil gedaald is. Er is ook nog een gratis rondleiding, maar de eerstvolgende is een uur wachten, dat wachten we niet af. Overigens zijn de Amerikanen wel bedacht op aanslagen hier, als je naar binnen wil dan moet je net zoals op het vliegveld door een beveiligingspoortje. Het hotel ligt zo'n 500 meter van de dam en we kunnen ofschoon we er al om 12:00 uur arriveren gelijk inchecken. De bouwstijl is als een hacienda en de kamer is erg mooi. We vragen steevast om non-smoking en no connecting door. De meeste hotels zijn non-smoking, in het vorige moest ik zelfs tekenen dat we niet op de kamer zouden roken en ook geen huisdier zouden houden. Boete 250 dollar. De lunch is aan de prijzige kant in het hotel en we rijden naar het centrum van Page waar we vervolgens van een heerlijke anti-Sonja-hap genieten. Het is vandaag boven de 100 graden en ik heb al twijfels over de boottocht die we willen boeken naar antilope canyon. We rijden naar de haven om er toch een te boeken, maar het blijft bij rondkijken in dit prachtige gebied. In plaats daarvan drinken we in het centrum koffie bij Starbucks en zakken onderuit in de meest idiote schommelstoel waar ik van mijn leven ooit in gezeten heb. In de schaduw natuurlijk! Vanavond gaan we nergens naar toe, relaxen op zijn tijd hoort er ook bij.

Page - Sedona

Sedona, inwoneraantal 11220 (2005) bezienswaardigheid: Rode rotsen

Gewoon weer om 8 uur vertrokken. 0m 10:30 waren we bij de Grand Canyon. De weg er naar toe was weer zo'n cruise controlweg. Bijna 150 km rechtdoor en dan rechtsaf nog 50 km. De ranger die ons verwelkomde was natuurlijk weer hartstikke vriendelijk. "Have a great day you guys". We beginnen bij dessert view. We zien de Colorado river in ontstellende diepte als een groene slang achter een berg verdwijnen. Mijn vrouw met haar hoogtevrees blijft angstvallig een meter van de afscheiding vandaan. Deze zou eens afbreken. Inderdaad de diepte is immens, maar ja als "vallen" jouw lot is.Vervolgens rijden we naar het "village center" en nemen eerst even een hap spaghetti in het restaurant en vervolgens rijden we de Hermits route met de shuttlebus. Bij Hopi point stappen we uit en vergapen ons aan de gekleurde bergen en spleet. Niet te bevatten deze schoonheid. Er zijn maar weinig mensen uitgestapt en het is heerlijk stil. We blijven een tijdje op deze fijne plek en nemen de vergezichten in ons op. Als een van de shuttlebussen weer bij de halte stopt rijden we mee terug. We moeten nog 200 km naar Sedona en TomTom geeft aan dat we er 3 uur over gaan doen. Cruisecontrol op 70 miles en karren maar. Bij Williams nemen we nog een klein stukje van de "historic route66" mee (commerciële bedoeling al die winkeltjes alleen vanwege dat bordje "route66" aan de lantaarnpaal) maar toch nog een paar aardige plaatjes geschoten. Op de laatste 30 km geen cruisecontrol maar veel bochtenwerk. Sedona ligt in een prachtige omgeving en als we bij ons hotel, Super 8, komen krijgen we een kamer met uitzicht op de ons inmiddels bekende roodgekleurde bergen. Nog een tijdje bij het zwembad vertoefd, morgen naar Scottsdale, een ritje van 200 km, daar hebben we 2 dagen rust.

Mijn gedachten dwalen regeLmatig af en in mijn hoofd weerklinkt bijna constant: "let's go to San Francisco be sure to wear some flowers in your hair, let's take the cable car and ride ride ride", want boven alle natuurschoon, of het nu 1 van de nieuwe 7 wereldwonderen is of niet, heeft San Francisco toch wel mijn hart gestolen. De sfeer is zo relaxed, je kunt er gewoon autorijden, de cablecar ademt de sfeer van de jaren zestig uit en niet alleen het voertuig maar ook de bestuurders. Daar had je eind jaren zestig moeten zijn!! We hebben de autoradio op 6 staan "serious six" heet de zender en er is alleen muziek uit de jaren zestig die ze draaien. Het nummer van Scott Mckenzie komt regelmatig voorbij.

Sedona een plaats op een prachtige locatie, alleen het Super 8 motel, het heeft wel de kleur van de oprijzende bergen in de verte (indianen rood), kan beter het woord Super schrappen of het moet zo zijn dat het woord op gehorig en goedkoop aandoend slaat. We hebben het slecht getroffen met de merendeels uit jeugd bestaande hotelgasten van de bovenverdieping.

Sedona - Scottsdale

Scottsdale, inwoneraantal 245500 (2010) voorstad van Phoenix

Toch nog wel wat geslapen en om 8 uur vertrokken naar Scottsdale. Een rit van 3 uur met een paar tussenstops (Scenic vieuws). Bij deze stops merken we dat het steeds warmer wordt richting eindbestemming. De voorspelling is 106 fahrenheit, zo'n 41 gr celcius. Het wordt langzaamaan ook steeds drukker terwijl we door een landschap met yoshuas (cactus) rijden. Phoenix, een stad met 2,8 miljoen inwoners en Scottsdale is daar de elegante buitenwijk van. We zijn aan de vroege kant en besluiten bij Anthem nog even naar de outlet te gaan. We kopen uiteraard weer wat kleding. Zelfs mijn vrouw kan deze keer slagen. Het "hospitallity suite resort" waar we 2 nachten verblijven is ruim van opzet en heeft uiteraard, zoals alle hotels waar we zijn, een zwembad. Onze 2 kamer suite kijkt uit op dit zwembad en heeft een complete keuken, zitkamer met bankstel en tv en ook tv op de slaapkamer. Dit lijkt SUPER, even afwachten wat de buurtbewoners vannacht uitspoken.

P.s. Starbucks zit om de hoek en HULDE AAN TOMTOM wat het rijden overal zo relaxed maakt.

Het was echt te heet om iets te doen in Scottsdale, dus maar weer eens een grote MALL (winkelcentrum) opgezocht. De airco doet daar zijn werk en we moeten toch nog een reistas hebben voor al het extra dat we gekocht hebben. Later op de dag kwam er bewolking maar van enige afkoeling geen sprake.

Scottsdale - Palm Springs

Palm Springs, inwoneraantal 42807 (2000)

De reis gaat verder van Scottsdale naar Palm Springs. De ober bij Denny's, waar we gisteravond aten, zei dat we het niets zouden vinden, maar ik vind het een leuk uitziende plaats met al die prachtige palmbomen. Het is er alleen veel te heet (109 gr). De rit erna toe, zo'n 450 km, ging door de woestijn over de I-10. 393 km rechtdoor en na rechtsaf nog de rest zei TOMTOM. Onderweg bij de picknickplaats viel ik van schrik van mijn bankje toen mijn vrouw plots riep "zie je wel daar loopt er een". Vlak daarvoor had ze het bord gezien waarop gewaarschuwd werd voor giftige slangen en insecten met daarbij plaatjes van een slang en een schorpioen. Inderdaad liep er onder de picknicktafel een piepklein schorpioentje met de staart omhoog. Eigenlijk met de staart tussen de poten en ik lig op de grond te lachen. We zijn te vroeg bij het hotel om in te checken en dus wordt het weer Starbucks voor de koffie. Daarna nog een uitgebreid chinees buffet en voor we het weten is het 15:00 uur en kunnen we de hotelkamer in. Overigens we zijn ook nog een stuk het Joshua National Park ingereden, maar om de echte Joshuas te zien moesten we een omweg van 100 mijl maken, we zijn daarom omgekeerd en via de I-10 hebben we onze weg vervolgd. Ik vind autorijden in Amerika leuk en relaxed maar 450 km op 1 dag vind ik wel genoeg. We gaan nu ons hotel verkennen, we hebben weer een prachtige grote kamer. Morgen gaan we naar San Diego, daar kunnen we weer wat doen, het is er zo'n 71 graden fahrenheit.

Palm Springs - San Diego

San Diego, inwoneraantal 1,3 miljoen (2009)

Van de hitte in Palm Springs naar de gematigde temperatuur in San Diego. Het zal er rond de 21 graden zijn. We rijden om 8 uur aan, het is een rit van 220 km en om 10:15 kunnen we zowaar inchecken. Er is al een kamer vrij. De koffers naar binnen en gelijk door naar de haven. Hier liggen vliegdekschepen van de Amerikaanse marine. Wat is zo'n schip groot. Vervolgens door naar Balboa park in het noordelijke deel van de stad. 400 ha groot met prachtige gebouwen, fonteinen, vlindertuin en vijvers. Alsof we nog niet genoeg gezien hadden, maar ja we hadden een paar dagen rust, gaat de tocht verder naar het Coronado hotel. Te bereiken via de boogbrug vanaf downtown San Diego. Het hotel is bekend uit de film "Some like it hot" met Marilyn Monroe, Jack Lemmom en Tony Curtis. Het hotel uit 1888, het heeft vele torentjes, heeft nog een prachtige oude receptie en straalt de sfeer van toen uit. Het ligt aan het strand, waar we ons hebben staan verbazen hoe pelikanen zich zo snel in het water laten vallen en hun vis nog hebben ook. Nog een tijdje door het Gaslamp Quarter, dat in downtown San Diego ligt, gewandeld. Er zijn veel winkeltjes en restaurantjes. Bij de Thai hebben we nog lekker gegeten.

Seaworld is vandaag de bestemming. 3 miles vanaf ons hotel, makkie dus. Het ontbijt in het hotel lijkt ons niets, we zien wel wat we doen bij het park. Om 8:45 staan we bij de parkeerplaats die pas om 10 uur de slagbomen opent. Dat is nog even wachten en er lijkt geen weg terug (eenrichting) totdat ik anderen aan de linkerkant een doorgang zie vinden. De bewaker zet gewoon wat pionnen weg. We volgen de zelfde weg en een paar mijl verderop belanden we aan Mission Beach. Op het eerste gezicht lijkt het op een verlopen buurt. De boulevard langs het strand ziet er "sticky" uit. Alsmede de figuren die er rondlopen, maar bij een betere blik blijkt het met de figuren mee te vallen. Het zijn skaters, surfers en toeristen, een beetje meer dan casual gekleed. We vinden een leuk terrasje aan zee waar we kunnen ontbijten en dan begint het verhaal pas echt. De gerechten op de kaart lijken ons geen van allen iets. Als we vragen om geroosterd brood, koffie en jam krijgen we een blik van "what?!?" Zodoende bestel ik een omelet met paprika en kaas en mijn vrouw een andere variant. De koffie is uitstekend en terwijl ik er een slok van neem zie ik de surfer met hoed op in de branding. Die heeft zelfvertrouwen, denk ik. Of zit de hoed vastgelijmd aan zijn hoofd. De muziek op het terras is ook ok, Pearl Jam, Peppers, Sting. Het fruithapje dat bij de bestelling zit ook, alleen de omelet valt zwaar, te vet. De "check", 22 dollar is ook ok. Dan terug naar het park. Geen rij wachtende auto's, geen rij wachtende mensen bij de kassa. De ANWB pas verschaft 20 dollar korting voor 2 personen (entreeprijs 57 dollar) en om 10:30 uur staan we binnen. Wat een beleving. Mocht zowaar dolfijnen aanraken, aaien, vertroetelen, of was het andersom, dat gevoel kreeg ik wel, alsof er een golf van rust over me heen kwam. Als je er een aait dan spint het dier bijna als een kat. Overigens voelt zo'n beest aan als een natte zeem en niet super glad zoals ik dacht. Een grote wens is in vervulling gegaan (nu nog een keer met flipper zwemmen) en als toetje kon ik aan het eind van de dag ook nog een "bat ray" (manta rog) aanraken. De show van de killer whale "SHAMU" was geweldig. Voordat de show begon werd gevraagd of alle (ex )militairen op wilden staan zodat "we can honour our heroes". Het applaus was behoorlijk, de dolfijnenshow deed er niet voor onder, al zijn de beesten vele malen kleiner dan zo'n "killer whale". De simulatie in de helicopter (terwijl we over Antartica vlogen) was werkelijk sensationeel. Toen we om 16:30 uur het park verlieten hadden we beide een heel goed gevoel over onze laatste dag in San Diego.

21002 - 17652 = 3350miles gereden

San Diego - Los Angeles

Waar we begonnen gaan we ook eindigen. We rijden 8:15 in San Diego weg. 202 km verder is het Kodak Theatre op Hollywood Boulevard. Daar begonnen we met kijken en daar gaan we onze laatste dag ook doorbrengen. Het valt mee met de drukte. Om 11:00 uur parkeren we de auto in dezelfde parkeergarage als 21 dagen tevoren, deze komt uit bij het theater. Het is lang niet zo warm als toen we er de eerste keer waren, vandaag zo'n 72gr, behagelijk. We lopen Hollywood Boulevard een heel stuk op en af, spotten verschillende stoeptegelsterren en verbazen ons over BATMAN, SPIDERMAN, JACK SPARROW, SPONGE BOB ,MINNI MOUSE die met je op de foto willen. Deze dag gewoon lekker mensen kijken en ik sta natuurlijk weer bij Virgin te kwijlen bij al die prachtige muziek verzamelboxen. Het ritje de stad uit,18km naar ons hotel, duurt maar een half uurtje. Omstreeks 5 uur zijn wij in onze kamer met "city view and king size bed". Zo dadelijk naar Denny's voor het diner, dit kunnen te voet af, 5 minuten lopen, morgen om 12:25 vliegen we terug.