Chili: Het Nationale park Torres del Paine

Het nationale Park Torres del Paine in het zuiden van Chili is op alle gebied adembenemend en zonder meer een must als U naar Patagonië reist. U kunt er wandelingen maken van een uur tot zelfs meerdere dagen en waar U zich ook bevindt, het uitzicht is overal even ongelooflijk mooi en zeer afwisselend. Gletsjers, bergen, watervallen, meren en vele dieren, U bent daarvoor op de goede plek.

Torres del Paine

Het park is met 242.000 hectare zo enorm groot en er is zo veel te doen en te zien dat je alleen hier al je hele vakantie zou kunnen verblijven. De bijzonder ruige en steile bergwanden blijken hier zo uit de grasvelden op te rijzen. De naam van het park komt daar vandaan. Erg beroemd zijn de drie steile naast elkaar staande bergtoppen Torre Sur, Torre Central en Torre Norte die door bijna iedere bezoeker van het park worden bezocht. Daarnaast heeft het park vele prachtige meren, het ene nog mooier dan het andere. Watervallen, bergmassief, uitkijkpunten en de Greygletsjer zijn andere natuurwonderen, die je hier vindt. Niet alleen de natuur is overweldigend maar ook de dierenwereld want je komt dagelijks vele dieren tegen zoals de guanaco’s, de nandu’s, hazen, vossen en met iets meer geluk ook het zeldzamere hert Huemul dat terug te vinden is in het wapen van het land Chili. Daarnaast is er nog de poema maar de kans om die te zien is erg klein. Uiteraard treeft U vele vogels aan waarvan de condor wel het bekendst is. U ziet ze hoog in de lucht ronddraaien op de wind. De reden dat hier zoveel verschillende dieren en overigens ook planten zijn ligt in het feit dat er binnen de grenzen van het park sprake is van diverse leefgebieden. Zo heb je bos- en steppegebieden maar ook ijsvlaktes en woestijn.
Je blijft je ogen uitkijken, waar je je ook bevindt en telkens ben je weer onder de indruk. De bergen met hun grillige vormen zijn zo’n 12 miljoen jaar geleden ontstaan toen een enorme vulkaanuitbarsting magma naar boven drukte. Het magma stolde
en vormde bergen. Door de eeuwen heen werd, onder andere door ijs, sediment afgezet en dat zie je in een andere kleur terug op de bergtoppen. De grillige vormen van de diverse bergen werden gecreëerd door erosie want hoe mooi het park ook is, het weer is en blijft hier onvoorspelbaar. Je moet rekenen op alles en je kleden in vele lagen is het verstandigst. Vooral ook de enorm harde wind daar is iets wat U niet meer zult vergeten. Het zegt niets als de zon schijnt, een uurtje later kan het sneeuwen.

Hoe kom ik in Torres del Paine?

Het park ligt in het zuiden van Chili rond de 51e zuidelijke breedtegraad. De dichtstbijzijnde plaats in Chili is Puerto Natales en dat heeft een vliegveld. De meeste mensen die het park bezoeken hebben een bouwsteen of een zogenaamd package gekozen en worden bij aankomst op het vliegveld naar één van de overnachtings-plekken gereden. Helaas hebben zij nooit veel tijd en krijgen zij slechts een glimp van het park te zien, laat staan dat zij tijd hebben om een meerdaagse trekking te beginnen. Niet doen dus, U kunt in Puerto Natales een auto huren en op eigen gelegenheid naar het park rijden, een rit van een kleine 150 kilometer. Het laatste stuk is niet verhard en het kost U ongeveer 2 uur om de afstand af te leggen.

Onderweg komt U overigens nog langs een grot waar in 1896 de resten zijn gevonden van een prehistorisch dier, de Milodon, eigenlijk een reuzenluiaard. De grot is te bezichtigen maar verwacht niet dat U nog iets van de vondsten ziet, die liggen in het museum Salesiano in Punta Arenas. In de grot staat nu een Milodon van plastic…..tja, wij hebben de grot over geslagen.

U kunt het park Torres del Paine vanaf Puerto Natales op diverse plaatsen binnen rijden want het park kent meerdere ingangen, alle bemand door parkrangers. U betaalt daar entree en dat kan in diverse valuta, zelfs in de Euro. In 2009 betaalden wij 20 Euro per persoon. U krijgt een plattegrond van het park met erg veel informatie.

De andere manier om in het park te komen is via Argentinië waarbij U gebruik maakt van de grensovergang bij Cancha Carrera. Veel toeristen komen of gaan via die weg omdat het de toegangsweg is naar het in Argentinië gelegen El Calafate, de plek vanwaar je onder andere de wereldberoemde gletsjer Perito Morenogletsjer kan bezoeken. U zou Uw verblijf dus kunnen verlengen door ook nog naar El Calafate te rijden, daar een tijd te blijven en vervolgens terug te rijden naar Puerto Natales om de auto weer in te leveren.

Kan ik in het park overnachten?

Overnachten binnen het park kan op verschillende manieren en op allerlei plekken, verdeeld over het gehele park. Het park wordt bezocht door enorm veel toeristen en in wat voor seizoen ook, U bent nooit de enige. Overigens zijn de maanden december tot en met februari de drukste in verband met het weer en de Chileense zomervakanties.
Er zijn meerdere luxe hotels gebouwd in het park. Daarnaast zijn er meerdere campings en nog vele berghutten waar overnacht kan worden. Houd er echter wel rekening mee dat reserveren in het hoogseizoen noodzakelijk is.
Voor campinggasten gelden erg strenge regels want nog steeds heeft het park “littekens” van een enorme bosbrand die woedde in 2005 toen een toerist op een niet toegestane plek zijn kookbrander omstootte. De enorme wind zorgde voor een snelle verbreiding van het vuur, dat in 10 dagen tijd ongeveer 15.000 hectare bos in de as legde. Het is nu alleen nog maar toegestaan vuur te gebruiken op de aangewezen kampeerplaatsen en wild kamperen is streng verboden.
Afhankelijk van hetgeen U wilt gaan doen in het park is het handig om de juiste overnachtingsplek te zoeken omdat U dan vanaf die plek direct kunt beginnen aan een voorgenomen wandelroute. In het oosten van het park kozen wij voor het luxe
Hosteria Las Torres, enerzijds voor het prachtige uitzicht op de bergtoppen maar anderzijds ook omdat hier de wandeling naar de voet van de bergtoppen ( de beroemde Torres ) begint en ofschoon die wandeling de meest gelopen wandeling is, blijft het de moeite meer dan waard.

Wat kan ik allemaal doen?

Zoals gezegd, wandelen of hiken zoals het wordt genoemd. Het park kent zo’n 250 kilometer aan wandelroutes dus de keus is enorm. De grootste uitdaging is de
wandeling “Circuito Torres del Paine” een tocht van 76,1 kilometer. Het is een tocht naar de mooiste plekken van het park met ongelooflijke uitzichten. Je doet er minstens 4 tot 5 dagen over, afhankelijk van je conditie. Deze wandeling wordt ook wel eens de grote “W” genoemd omdat de route op de kaart uitziet als een “W”.
Het is echter een onvergetelijke tocht, wonderlijk mooi maar onderschat Patagonië niet. Ga goed uitgerust maar ook weer niet te zwaar op pad en blijf op de paden en overnacht op de aangewezen plekken want er zijn in het verleden al zwaargewonden en doden gevallen door uitputting, valpartijen en het wisselende weer. Binnen erg korte tijd kan het weer enorm omslaan. Mocht U overigens een tent nodig hebben, die zijn bij de autohuur in Puerto Natales al te huur. Wat de wandelingen betreft krijgt U bij aankomst een brochure waar diverse wandelingen in worden aangegeven. U heeft keuze uit wandelingen van een paar uur tot een paar dagen. De bekendste wandeling ( 9,5 km ) is die naar de Torres en die wandeling is zwaar, zeker omdat U het laatste stuk over de grote stenen van een rotsenlawine naar boven moet klauteren. Je vraagt het je onderweg enkele malen af maar het antwoord is dat alle inspanning dik de moeite waard was. U wordt beloond met een gigantisch uitzicht. U kunt overigens die tocht ook gedeeltelijk te paard doen, te huren bij het Hosteria Las Torres. U gaat dan de eerste twee uur op de rug van het paard door gletsjerrivieren en steil berg op om aansluitend nog eens twee uur zelf te ploeteren.
Op deze wandeling is het altijd druk maar toch denk ik dat het een must is want dit
uitzicht wordt in je hersenen op de harde schijf gebrand en kan nooit meer vergeten worden. U hebt de mogelijkheid om te kiezen uit diverse wandelingen en er zijn vele kortere wandelingen naar bijzondere plekken.

Boottochten zijn er ook en een heel spectaculaire is de boottocht naar de Greygletsjer. Deze boottocht begint bij het Hosteria Lago Grey en wordt alleen in de zomermaanden uitgevoerd als de weersomstandigheden dat toelaten. In de baai voor het hotel ziet U al de afgebroken stukken ijs in het meer drijven. Op weg naar de gletsjer geniet U al van de fraaie bergtoppen langs de oevers om uiteindelijk bij de gletsjerwand aan te komen. Al heb je gedurende je trip misschien al meerdere gletsjers gezien, het blijft adembenemend en indrukwekkend. Ook hier krijg je bij de afkalvende gletsjer een glaasje drank met gletsjerijs aangeboden. De tocht naar de Grey gletsjer is zeer aan te bevelen.
Een andere boottocht is de veerboot, die op het meer Pehoé de oost en westkant met elkaar verbindt.

Bergbeklimmen is eveneens mogelijk en de Torres zijn natuurlijk voor menig alpinist een uitdaging. Het is echter alleen weggelegd voor zeer ervaren bergbeklimmers, zeker onder de hier sterk wisselende weersomstandigheden in dit gebied.

Paardrijden kan ook en het hier gebruikte kleinere paardenras is tegen alle weersomstandigheden bestand. Bij het hosteria Las Torres en de Posada Serrano in het zuiden van het park zijn paarden te huur. Je hebt keuze uit diverse tochten en mocht je een paard willen hebben als bagagepaard dan kan dat ook maar in dat geval is reserveren in het hoogseizoen zeker noodzakelijk.

Met een auto is het wel heel gemakkelijk om alle binnen het park berijdbare en toegestane wegen te berijden en U bent dan in de gelegenheid de diverse uitkijkpunten, het ene fraaier dan het andere, te bezoeken. Je kan op één dag de door het park lopende weg gemakkelijk heen en weer rijden en dat is zelfs zeer de moeite waard want je ziet op die manier het park van beide kanten. Het is maar een opmerking maar onze keus voor Hosteria Las Torres was ook daarvoor de beste.
Van genoemd hotel uit gaat het dan ‘s morgens westwaarts naar het meest westelijke hotel Lago Grey dus met de zon in de rug. Na de boottocht naar de Greygletsjer rijdt je dan weer terug naar je eigen hotel en wordt je, wederom met de zon in de rug beloond met eigenlijk nieuwe uitzichten. Voor je foto’s heb je het ideale licht. De vele guanaco’s poseren graag en komen dan prachtig uit met de enorme ruige bergtopppen op de achtergrond.

Het nationale park Torres del Paine is een zeer druk bezocht park maar desalniettemin de moeite meer dan waard. Het mag niet op Uw route in Patagonië ontbreken. In het hoogseizoen is het erg lang licht en U heeft dus elke dag ruim de tijd om rustig aan te doen en alles op U te laten inwerken. Net als wij zult U onder
de indruk blijven van hetgeen U heeft mogen bewonderen.