Algerije, Maghrebland, daar waar de zon ondergaat

Algerije behoort tot de zogenaamde Maghreblanden, samen met Libië, Tunesië, Marokko en Mauretanië. De landen liggen in het noordwesten van Afrika. In het Arabisch betekent Maghreb: daar waar de zon ondergaat. Deze landen worden ook voornamelijk door Arabieren bevolkt. Algerije kan worden verdeeld in het Atlasgebergte in het noorden en de Sahara in het zuiden. De kust wordt van de Sahara gescheiden door twee bergketens, de Tell-Atlas en de Sahara-Atlas en er tussen in de Barbarijse Hoogvlakte.

De geschiedenis in het kort

Kolonie

Algerije kreeg in vergelijking met andere Afrikaanse landen pas laat zijn onafhankelijkheid. Het werd, na jaren gekoloniseerd te zijn door Frankrijk, in 1962 zelfstandig. Ruim een miljoen Fransen repatrieerden. Maar van de vele in Frankrijk wonende Algerijnen keerden slechts weinigen terug naar hun vaderland. Zij hadden het in Frankrijk te goed.

Onafhankelijkheid

De onafhankelijkheid kwam niet zo maar. Er ging een bloedige oorlog aan vooraf die acht jaar duurde en aan 100.000 mensen het leven kostte. Het Nationale Bevrijdingsfront (FLN) zorgde voor de wederopbouw. De eigen industrie werd opgebouwd en de winsten uit olie en gas, die voorheen naar Frankrijk gingen, werden nu in eigen land besteed. De presidenten Ben Bella en Boumedienne kozen voor een onafhankelijke, socialistische staat. Niet iedereen nam hen dit in dank af. In de jaren 80 van de vorige eeuw stortten de olieprijzen in en er was schaarste en werkeloosheid. Bij de verkiezingen in 1990 stemden daarom velen op de Fundamentalisten. De oude tegenstellingen tussen Berbers, Arabieren en Franstaligen kwamen weer aan de oppervlakte en de situatie was rijp voor een militaire coup. Die vond plaats in 1992. In 1999 gaf president Bouteflika amnestie aan de vele islamisten. Er was weer orde in het land.

Landschap en klimaat

De kust

De twee belangrijkste steden van Algerije liggen aan de Middellandse Zee, de hoofdstad Algiers en de belangrijke havenstad Oran. De kust is het vruchtbaarste deel van het land, maar de opbrengst is nauwelijks toereikend om in de eigen voedselbehoefte te voorzien. De stranden zijn er aanlokkelijk én betrekkelijk veilig. Maar tart het noodlot niet.

Mediterraan

Er heerst hier een aangenaam Mediterraan klimaat. De kust wordt van de Sahara gescheiden door twee bergketens en een hoogvlakte. De bergen zijn rond de 2500 meter hoog en de meren aan de voet ervan, bij de stad Biskra, liggen zo'n 30 meter onder nul. Daarna, zo ver het oog kan reiken, ziet u allemaal zand, zand en nog eens zand.

Woestijn

Over een totale breedte van 5000 kilometer ligt de Sahara van de Atlantische Oceaan tot in Soedan. In Algerije zelf is de Sahara 1500 kilometer breed. Het landschap is er "afwisselend", men ziet er "erg", zandduinen, een kwart van het opppervlak, "hamada" of "humud", rotsplateaus en steenvlakten en de "tassili", gebergten, zoals de N'Ajjer en de Hoggar met diepe ravijnen en miljoenen jaren oude, droge rivierbeddingen.

Toearegs

Hier leven de Toearegs met hun indigo blauwe kleding, een kleur die alleen gedragen mag worden door mannen die de circumcissie hebben doorstaan.

Flora en fauna

Hoogvlakte

Op 1500 meter hoogte vindt men de hoogvlakte, waar overvloedig regen valt. Daardoor zijn er dennenbossen, ceders en eiken. De lagere hellingen zijn begroeid met steen- en kurkeik formaties. Het teveel aan regenwater wordt opgeslagen in ondergrondse bekkens. Vandaar wordt het ingenieus getransporteerd via een gangenstelsel naar bewoonde gebieden.

Woestijn

Als het in de woestijn regent, schiet in één dag de vegetatie uit de grond, anders dan bij ons. De Algerijnen noemen de woestijn: "Gebied der verschrikking"of "Vallei der Verloren kreten". De woestijn is geenszins een levenloos gebied. Men vindt er zeker honderd soorten vogels, reptielen, insecten zoals spinnen en vliegen, en zoogdieren. Talloze hyena's, antilopen, vossen en knaagdieren bevolken de woestijn. Pas op voor de schorpioenen. In de bergmeertjes vindt men zelfs garnalen.

Bezienswaardigheden

Algiers

De "Witte Stad" Algiers stamt uit de Romeinse tijd en er zijn indrukwekkende ruïnes te bezichtigen. Het heeft een centrum met een grote kashba. De El Kebir moskee is het bezoeken waard. Ook erg mooi zijn de paleizen Dhar Khadoudja El Amia en het Bey. In de stad staat ook een museum voor moderne kunst. De Grote Moskee is wel 1000 jaar oud. Ook vindt men kathedralen in de stad met zijn kronkelende straatjes. De grote haven is indrukwekkend.

Sahara

Duizenden jaren voor Christus maakte men rotstekeningen in de oase Djanet, liggend tussen de dadelpalmen.
Van hieruit kan men rondreizen maken naar o.a. de stad Timimoun, de " rode oase" in de Sahara. Ook in de Sahara ligt de heilige stad Beni-Isguen. In Ouargla, de Gouden Sleutel van de woestijn, zal men prachtige architectuur aanschouwen. Apen kan men bekijken in Chiffa Gorge.

Ghardala

Aan de voet van de Sahara Atlas ligt Ghardala, de stad waar de Mozabieten wonen. Dit is een volk dat behoort tot de Ibadieten, een puristische islamitische groepering met vertakkingen in Oman, Tunesië en Libië. Ze hebben gekozen voor afzondering. Oude gebruiken en rituelen benaderen het ideaalbeeld van de eerste moslimgemeenschap in Mekka. De vrouwen dragen er sluiers die maar één oog vrijlaten en de mannen pofbroeken waarvan het kruis halverwege de dijen hangt.

De steden aan de noordkust zijn nog steeds in koloniale stijl en bieden een aantrekkelijke mengeling van Moorse, Arabische en Europese architectuur.

Lees verder

• Islam, de godsdienst die zich overgeeft aan Allah