St Paul's Cathedral (Londen): geschiedenis van de kathedraal

De St Paul's Cathedral is een van de meest markante gebouwen in de Londense city. Naast dat het de hoofdzetel is van de Anglicaanse bisschop van Londen is het ook een van de grootste trekpleisters voor toeristen.

De kathedraal

De kathedraal is gebouwd als een soort schip. Hij loopt van West naar Oost. Er zitten in de zijtakken (Noord en Zuid) drie kleinere kapellen: De St Dunstan's en All Souls in de Noordvleugel en de kapel van de Order of St Michael and Saint George aan in de Zuidvleugel. De St Paul's Cathedral komt uit de late renaissance en barok. De koepel heeft een hoogte van 108 meter, waardoor hij heel lang ver boven de andere gebouwen in Londen uitstak. De kathedraal staat in het middelpunt van the city of London.

De koepel heeft drie galerijen: de Whispering Gallery (de fluistergalerij), de Golden Gallery en de Stone Gallery. De eerste is het meest bijzonder omdat men elkaar fluisterend al vanaf grote afstand kan verstaan. De koepel bevat onderaan een ketting van stalen stangen, die door inmetseling aan het oog onttrokken zijn. Deze zijn er omdat de koepel zelf 67.000 ton weegt. Zonder die stangen zou hij instorten.

De plaats van het koor is in het Westen naast de koepel en bevat de ruimten voor de geestelijken, het koor en het orgel. Dit orgel is in grootte de derde van Groot-Brittannië.

In de kathedraal liggen veel bekende mensen, zoals Winston Churchill begraven.

Kroonprins Charles en Lady Diana Spencer kozen deze kathedraal voor hun huwelijk. Dit is bijzonder omdat het koningshuis daarvoor altijd de Westminster Abbey gebruikte.

De geschiedenis van de kerk

Op de grond van de Sint Paul's Cathedral hebben al meerdere kerken gestaan, die helaas verwoest werden. De huidige kathedraal is van de 17e eeuw.

Reeds in 604 had Londen een kerk die gewijd was aan sint Paul. Dit gebouw werd een aantal keren vernield of verwoest. De eerste kerk moest het in 675 voor een brand afleggen. De tweede werd door de Noormannen in 692 leeggehaald en verwoest. Er brak toen een tijd aan waarin er geen noemenswaardige dingen gebeurden omdat de kerkenlieden aan het broeden waren op een nieuw plan. De Normandiërs gingen in hun eigen stijl een kathedraal bouwen voor sint Paul. De bouw begon in 1087 en de oude St Paul's Cathedral kwam klaar in 1310. Op dat moment was het de allergrootste kerk van Groot Brittannië en de derde in Europa. De toren ging helaas in 1561 in as na een blikseminslag. Herbouw van de toren gebeurde niet en het gebouw begon te vervallen. Het volgende donkere jaar was 1666, waarbij de grote brand van Londen de rest van het gebouw met de grond gelijk kwam. Overigens was dit voor het stadsbestuur een zege, omdat het gebouw toch al op de slooplijst stond.

In de daaropvolgende jaren kwam de heer Wrens met het eerste ontwerp voor de nieuwe kathedraal. De eerste twee plannen werden afgekeurd omdat de stad ze na veel gekissebis te radicaal vond. Eindelijk vond de stad in 1673 zijn derde ontwerp wel goed en begon de bouw in 1675. De kathedraal was af in 1710.

De kathedraal heeft een grote crypte waar vele gedenkteken in te vinden zijn. De architect van de St Paul's Cathedral, Sir Christopher Wren, was de eerste die na de grote brand van Londen die in de crypte werd begraven in 1723.

In 1810 was er een grote kerkroof en daardoor zijn de meeste kerkschatten verdwenen.

In de tweede wereldoorlog was hij een doelwit voor de Duitsers en werd geraakt door een bom op 9 oktober 1940, maar de schade was beperkt.