El Hierro, het kleinste Canarische Eiland

El Hierro is bestempeld door vulkanen en zee. Het Canarische Eiland heeft groene bossen, karige woestijnzones, vriendelijke, makkelijk toegankelijke en ook wilde kusten.

Algemene informatie

El Hierro is de westelijkste en met haar 278 km2 het kleinste eiland van de Canarische Eilanden. De oude zeevaarders hielden het eiland als het westelijke einde van de wereld, vandaar dat daar de Nulmeridiaan werd vastgelegd. In 1984 werd deze Nulmeridiaan naar Greenwich verlegd, tijdens het Geografische Congress in Washington. Tot die tijd liep de meridiaan door de westelijke top van het eiland, de Punta de Orchilla, waar de vuurtoren staat met de gelijke naam.

Als men met de veerboot de haven La Estaca bereikt, ziet El Hierro er op het eerste gezicht er stenig en droog uit. Wie witte zandstranden of georganiseerde toeristenservice met excursieprogramma verwacht, is op El Hierro op de verkeerde plaats. Het eiland is iets voor mensen die hun vakantie zelf indelen en op ontdekkingstocht gaan. Overigens, wie denkt in korte tijd alle winkels en bezienswaardigheden van het kleine eiland te bezoeken, vergist zich. Een meerdaags verblijf is sowieso aan te bevelen, om El Hierro echt te leren kennen.

De iets meer dan 10.000 inwoners zijn over drie gemeentes verdeeld:

• Valverde – tevens hoofdstad van het eiland
• Frontera
• El Pinar

Iedereen kent elkaar en de hartelijkheid en gastvriendelijkheid is normaal. De gemeente El Pinar is pas in september 2007 van Frontera gescheiden.

De isolatie van El Hierro – tot 1972 was er maar één keer in de week een vaarverbinding – heeft in tegenstelling tot de overige eilanden van de Canarische Eilanden tot een teruglopende inwoneraantal geleidt. Daar El Hierro geen bestaansmogelijkheden had, moesten veel Herreños emigreren, naar de grotere eilanden Tenerife en Gran Canaria, naar het vasteland of naar Latijns-Amerika. De betere verkeersverbindingen hebben ook tot een geweten, geringe economische groei geleidt. Sinds 1972 is er op El Hierro een luchthaven, die meerdere keren per dag van en naar Tenerife aangevlogen wordt. Tevens zijn er betere vaarverbindingen.

De fruitbouw, vooral bananen, ananas en de wijnproductie, spelen een belangrijke rol. Wijn uit El Hierro is internationaal bekend. En ook het toerisme heeft ondertussen op het eiland voet gevat.

Bereikbaarheid

El Hierro bereikt men per vliegtuig (45 minuten vanaf luchthaven Tenerife Noord met Binter Canarias) of met de boot van Fred Olsen en Naviera Armas.
Op de luchthaven van El Hierro kan een auto gehuurd worden en is er een toeristeninformatie aanwezig.

Onderkomen

Het rijkshotel Parador Hotel ligt in een schilderachtige baai bij Las Playas, aan de oostkust van het eiland, beschermd door een gigantisch rotsgebied. Gelegen aan de zee, ongeveer 20 kilometer van de hoofdstad Valverde.
Er zijn op El Hierro ook verschillende kleine vakantiehuisjes, aangeduid onder Turismo Rural, zoals ’La Brujita’ met een zwembad en tennisveld, en ’Casa Kai Marino’ in Restinga. Houdt u van landelijke stijl is ’El Sitio’ aan te bevelen, gelegen in een wijnberg met een schitterend berg- en zeezicht.

Ondertussen heeft El Hierro een goed wegennet en beschikt over diverse uitzichtpunten, zogenaamde Miradores, die adembenemende uitzichten op de kusten en de Golfo (een ander fascinerend vruchtbaar dal) bieden. Bijzonder de moeite waard is Mirador de la Peña, een uitzichtrestaurant van ongewoonlijke architectonische schoonheid, dat door César Manrique ontworpen is.

Valverde

Valverde bezit het ziekenhuis, de bezienswaardige parochiekerk uit de 18e eeuw en een verbazingwekkend bevoegd toerismebureau. De stad is een goed uitgangspunt voor wandelingen. In de buurt bevindt zich de Mont Verde, een dennenbos. Een geweldig uitzicht op Tenerife met de El Teide, La Palma en La Gomera.

Frontera

Frontera is voor het westelijke bereik van het eiland verantwoordelijk en ligt schilderachtig aan de Hang van Golfo. Hier wordt de meeste wijn van het eiland verbouwd, net als ananas, citrusvruchten, mandelen, vijgen, mango, tabak en natuurlijk bananen. Een bezoek waard is de parochiekerk Virgen de Candelaria uit de 17e eeuw, die op een lavarots staat en waarvan een stuk van de klokkentoren ontbreekt. Er zijn hier meerdere restaurants, banken en apotheken aanwezig.

Sabinosa

Sabinosa is een klein dorp aan de westkust, die haar naam van Sabinar heeft. Sabinar is de typische, van wind gekromde boom. In de buurt bevindt zich Pozo de la Salud, een zwavelbron waar de helende kracht al in de vorige eeuwen bekend van was.

Van Sabinosa bereikt men de beroemste rotsen El Arco en het mooie strand El Verodal met zijn bijzondere rode zand en lavastenen.

La Restinga

La Restinga, aan het uiterste zuidpuntje gelegen, is de zonrijkste plek van het eiland. De ongeveer 300 inwoners leven voornamelijk van de visvangst. Een interessante voorstelling is, als de vissers in de late namiddag binnenkomen en hun vangst laten zien. De kleine haven is ook een geliefd uitgangspunt voor zeilers, die uit de Caribean komen en voor een lange reis klaarmaken en zich nog een paar rustige dagen gunnen. In de schone haven en aan het kleine strand kan men zonder gevaar zonnen en zwemmen.

Duikparadijs Mar de las Calmas

Tussen Faro van Orchilla en de vissersplaats La Restinga strekt zich het Mar de las Calmas – de Zee van de Rust – dat zijn naam heeft gekregen door de ongewoonlijke rust, ongewoonlijk voor de Atlantische Oceaan. Mar de las Calmas is sinds 1996 het negende zeereservaat in de territoriale wateren van de Spaanse staat en met een oppervlakte van 7,21 km2 en een 21 kilometer lange kust is het ook het kleinste. Het initiatief tot gronding van dit reservaat ging van de eilandvissers zelf uit, die door dit reservaat hun toekomst zeker wilden stellen. In de kernzone van het nieuwe marinereservaat is zelfs duiken verboden. De gebieden erom heen bieden echter genoeg bezienswaardig voor de duikers.

El Hierro, de geïsoleerde en traditiegebonden eiland van de Canarische Archipel, wil geen massatoerisme. Zij willen graag hun eiland behouden zoals het nu is.