Şirince: een Turks dorp

Şirince is een bergdorp in de Egeïsche regio. Het is een dorp waar de authentieke Grieks-Turkse cultuur nog leeft. Het is een idyllische plek door de stenen huizen, de wijngaarden, de boomgaarden en de smalle straatjes. Mede daarom is het de moeite waard om er een uitstapje naar te maken. De fruitwijnen van Şirince zijn tevens erg beroemd.

Algemeen

Het dorp ligt in de provincie Izmir, op 8 km. afstand van de stad Selçuk. Şirince is te bereiken via Selçuk. Je kunt erheen met de dolmuş, taxi of met het eigen vervoer.

Er wonen ongeveer 600 mensen in het dorpje. De dorpsbewoners staan erom bekend gastvrij te zijn. In de zomer neemt het aantal inwoners toe.

Naam

De oorspronkelijke naam van het dorp was Kırkınca. Kırk betekent ‘veertig’ in het Turks. Deze naam zou verwijzen naar de 40 bewoners die het dorp destijds telde. Gaandeweg veranderde de naam Kırkınca in Çirkince. Çirkin betekent ‘lelijk’. Waarom deze verandering plaatsvond, wordt niet zeker geweten. Er zijn twee verschillende verhalen die te ronde gaan. Volgens het ene verhaal zou deze verandering door de Griekse tongval komen. De Griekse bewoners van het dorp zouden de naam namelijk als Kirkice en Çirkince uitspreken. Volgens het andere verhaal werd deze naam door vrijgelaten Griekse slaven gegeven om de schoonheid van het dorp geheim te houden voor andere vluchtelingen.
In 1926 werd de naam door Kazım Dirik, de toenmalige gouverneur van Izmir, veranderd in Şirince. De betekenis van şirin is ‘lief, schattig.’

Geschiedenis

In de 15e eeuw verzandde de haven van de handelsstad Efeze. Doordat deze stad werd verlaten, vestigde men zich in het huidige Şirince. Vanaf de 16e eeuw begonnen de eerste Turken zich te vestigen in het dorp. In de 19e eeuw was de regio befaamd om de productie van vijgen. Na de bevolkingsuitwisseling tussen Griekenland en Turkije van 1923 verhuisden Turkse moslims vanuit Griekenland naar o.a. Şirince. De Griekse inwoners van Şirince emigreerden vooral naar Nea Efesos.

Toerisme

Sinds de jaren ’90 van de vorige eeuw is het toerisme in Şirince toegenomen. Zowel binnenlandse als buitenlandse toeristen maken dagexcursies naar het dorp.

Wijnproeverijen
Şirince staat bekend om de diverse fruitwijnen. Er wordt wijn van zowat elk denkbaar fruit gemaakt: framboos, kiwi, perzik, mandarijn, appel, granaatappel, abrikoos, aardbei, kweepeer, meloen, kers, zwarte moerbei, enzovoorts. Bijna alle toeristen die een uitstapje naar dit dorp maken, proeven deze wijnen. Uiteraard kan je er ook voor kiezen om een fles wijn mee te nemen als souvenir.
Eten
Er zijn verscheidene restaurants waar je terecht kunt voor een maaltijd. Een voorbeeld van een regionale lekkernij is şirince köfte: vleesballetjes. Ook de meze, die van regionale ingrediënten wordt gemaakt, is populair. Daarnaast zijn çöp şiş (lamsspiesjes), gözleme (plat brood) en keşkek (gerecht gemaakt van tarwe en vlees) geliefd.

Kerkgebouwen

Er zijn twee kerkgebouwen te vinden in het dorp. De grotere van deze twee heet Aziz Yohannes Kilisesi (St. Johanneskerk).
Dit is een stenen basiliek gebouwd in 1832. Het is gerestaureerd en opengesteld voor bezoekers. In de tuin van de basiliek bevindt zich een café waar je een mooi uitzicht hebt over het dorp. Het andere kerkgebouw, dat Aziz Demetrius Kilisesi (St. Demetrios Kerk) heet, is nog steeds niet gerestaureerd. Deze 19e-eeuwse kerk heeft een mozaïekvloer en een plafond met reliëfwerk.

Souvenirs

Overal in het dorp zijn kraampjes en winkeltjes waar je souvenirs, zoals magneten en sjaals, kunt kopen. Ook is er een handwerkatelier waar kunst op eieren wordt gemaakt.

Çınaraltı Meydanı

Na een dag wandelen is het Çınaraltı Plein een goede plek om rustig bij te komen. In de schaduw van platanen kan je hier genieten van Turkse thee.

Overnachten

Het is mogelijk om te overnachten in het dorp. Er zijn geen grote hotels in het dorp. Wel zijn er herbergen en kleinere hotels. Het zijn voornamelijk oude herenhuizen die nu dienst doen als overnachtingsplekken voor toeristen.

Toevluchtsoord

Volgens sommige interpretaties gaf de Mayakalender aan dat het einde van de wereld op 21 december 2012 was. Dit wordt ook wel het 2012-fenomeen genoemd. Tevens werd er geloofd dat er plekken op de wereld waren, die dan niet zouden vergaan: het Turkse dorp Şirince en het Franse dorp Bugarach.
Door deze gedachte verbleven mensen in december 2012 massaal in Şirince.

Trivia

• De Griekse auteur Dido Sotiriou (1909 - 2004) groeide op in Şirince. Door de Grieks-Turkse Oorlog werd haar familie gedwongen te verhuizen. In haar roman Farewell Anatolia beschreef zij de gebeurtenissen van deze oorlog vanuit de ogen van een fictief karakter uit Şirince.
• Nabij het dorp bevindt zich een bijleskamp: Nesin Matematik Köyü. Elke zomer komen hier middelbare scholieren, bachelorstudenten en masterstudenten om bijles in voornamelijk wiskunde te krijgen.