Jordanië: Petra, hoe zie ik het meest!
Petra is wereldberoemd en iedereen heeft wel eens de foto gezien van de uit een kloof opduikende tempel, de zogenaamde “schatkamer” die daar in de rotsen is uitgehouwen. Niet iedereen weet dat dit slechts één van de ruim 800 monumenten is en dat deze verspreid liggen over een enorme oppervlakte.
Te veel om te lopen misschien….lees hier hoe U het meest kan zien.
Door vele touroperators wordt
Petra in het programma opgenomen en zij bieden U een halve en soms een hele dag de gelegenheid om alles te bekijken. Dat is te kort, met gemak kunt er enkele dagen ronddolen en zelfs dan heeft U nog niet alles gezien.
De eerste tip is dus Jordanië individueel te bezoeken en Uw eigen tijd in te delen.
U kunt het beste direct doorvliegen naar de stad
Aqaba, een mooi uitgangspunt dichtbij zowel
Petra als de zeker ook de moeite waard zijnde woestijn de
Wadi Rum. Het land is met bus of huurauto gemakkelijk te bereizen dus vanaf de hoofdstad Amman kunt U ook eenvoudig over land naar Aqaba. Van de trein kunt U geen gebruik maken want passagierstreinen kent men (nog) niet en de enige lange treinen die U zult zien rijden vervoeren alleen maar fosfaat vanuit de woestijn naar Aqaba, de enige havenstad van Jordanië.
Bent U op wat voor manier dan ook aangekomen in het dorpje Petra dan staat U in een uit de grond gestampt stadje waar iedereen werkzaam is in het toerisme. Hotels en restaurantjes staan er tussen de winkeltjes, het geldwisselkantoor en de bank. Vanaf hier bezoekt U de oude stad
“Petra”, waarvan de ingang op loopafstand ligt van nagenoeg ieder hotel.
Aan de kassa, die al om 07.00 uur opent, koopt U voor 21 Jordanische Dinar een toegangsbewijs en daarmee mag U de gehele dag, tot zonsondergang in de stad verblijven.
Het is warm, vaak erg warm en Petra is zo enorm uitgestrekt dat het een hele hoop van Uw lichaam zal vergen. U heeft dus in ieder geval water nodig maar binnen Petra kunt U op vele plekken water en iets te eten kopen dus het is niet noodzakelijk om vele zware liters water mee te slepen.
De ingang van de zogenaamde
“Siq”, de smalle kloof die naar de beroemde “schatkamer” leidt, ligt op ongeveer één kilometer afstand van de kassa. De
“Siq” zelf is ongeveer 1,2 kilometer lang maar is bijzonder mooi. Links en rechts van U ziet U kleurige rotspartijen tot soms wel meer dan 100 meter hoog. Maar….vanaf de kassa naar het begin van de stad Petra is dus een afstand van dik twee kilometer.
De gehele route is erg goed begaanbaar maar wetende dat U daarna nog eens kilometers zult moeten lopen en zelfs moet klimmen, is het raadzaam te overwegen om gebruik te maken van één van de alternatieven. Direct na de kassa kunt U een keuze maken uit twee vervoersmiddelen. Enerzijds is er een rijtuigje met paard, anderzijds alleen een paard.
Het rijtuigje met paard brengt U vanaf de kassa niet alleen tot aan het begin van de kloof maar ook door de kloof ( Siq ) heen naar de “schatkamer” terwijl de paarden niet verder mogen dan de ingang van de kloof. Vanaf daar wordt van U verwacht dat U de kloof te voet doet.
De rijtuigjes zijn klein en oud maar U weet dat krakende wagens het langs rijden. Ze bieden plaats aan slechts twee personen en de koetsier wil nog wel eens op een zodanig hoge snelheid rijden dat U twijfelt aan dat spreekwoord. U moet het nummer van Uw koetsje onthouden want U heeft tevens betaald voor de terugreis. Met de koetsier kunt U het tijdstip afspreken waarop hij U weer oppikt bij de schatkamer. U wordt dan zonder bijbetaling teruggereden naar de kassa.
Als U gekozen heeft voor het paard alleen stapt U rustig op het door U uitgezochte paard, vaak mooie Arabische dieren. De paarden worden op verzoek aan de teugel gehouden door de eigenaar van het dier en zij brengen U op een rustige manier tot aan de ingang van de kloof. Voor de paarden geldt de prijs alleen van kassa tot ingang kloof tenzij U met de persoon in kwestie een andere afspraak maakt.
Zoals voor alle mogelijkheden van vervoer binnen Petra geldt, kunt U afdingen op de prijs. Sterker nog, U moet nooit de prijs betalen die men in eerste instantie vraagt in dit soort landen, afdingen is een gebruik dat er gewoon bij hoort, hoe vervelend velen van ons dat ook vinden. Neeschuddend weglopen levert vaak al een fikse korting op. Het is helemaal niet erg om in eerste instantie minder dan 50 procent van de aangeboden prijs te bieden, U wordt het beslist eens.
Eenmaal bij de schatkamer moet U zich realiseren dat de tocht vanaf dit punt tot aan het grote restaurant en museum van Petra wederom ongeveer een kleine 2 kilometer bedraagt. Als U eenmaal over Uw bewondering en verbazing heen bent van de werkelijk prachtig in de rotsen uitgehouwen schatkamer wordt het tijd om de volgende opties te bekijken.
Was het eerst koets en paard, nu is de keuze dromedaris of ezel.
Ook nu geldt zonder meer dat U moet afdingen en duidelijk moet afspreken hoe lang of tot welk punt U gebruik wilt maken van Uw nieuwe vervoermiddel.
De dromedaris biedt U in ieder geval een uitzicht op hoogte. De grootte van het dier is indrukwekkend, U voelt zich als Lawrence of Arabia en als U al ergens dromedaris wilt rijden, geloof me, dan is dit de aangewezen plek. U kunt met de dromedaris komen tot aan het restaurant cq. museum en desnoods terug. Het is genieten en uiteraard kunt U de begeleider vragen om regelmatig te stoppen voor een foto. Pas wel op als de dromedaris opstaat of gaat liggen want hij doet dat beurtelings met voor- en achterpoten waardoor U naar achter en naar voor wordt bewogen en wel zodanig dat U zo het zadel uitgekieperd wordt als U zich niet goed vasthoudt.
De ezel ziet er minder indrukwekkend uit maar is een lastdier met enorm uithoudingsvermogen. De ezel kan zonder moeite een steile berg beklimmen, trappen lopen en langs hoge afgronden lopen. De dromedaris is daar niet geschikt voor. Ezeltjes kunt U overal in Petra inhuren want er zijn vele bezoekers die het allemaal dachten aan te kunnen maar onderweg toch inzien zich misrekend te hebben. Bij het restaurant staan vele vele ezels klaar en dat is niet vreemd want daar begint een ruim 2 kilometer lange klauterweg hoog de bergen in. Deze weg leidt naar het Al Deir klooster, een zeer indrukwekkend bouwwerk hoog in de bergen.
U dient een hoogteverschil van 220 meter te overwinnen dus de weg er naar toe biedt grandioze uitzichten. Zelfs voorbij het klooster kunt U nog verder klimmen om te genieten van diverse uitzichtpunten met adembenemend uitzicht. Deze erg zware wandeling over trappen en ongelijke rotspartijen is echt een must. U dient echter goede stevige schoenen te dragen en over enige conditie en uithoudingsvermogen te beschikken.
Wat de ezeltjes betreft kunt U kiezen om direct al vanaf de schatkamer een ezeltje te huren voor de hele tocht tot aan het klooster in de bergen of maar tot aan het restaurant. De weg van schatkamer naar het restaurant is heel gemakkelijk te voet te doen maar zoals U al las, dat geldt niet voor de tocht naar het klooster. Optie is dus om met de dromedaris vanaf de schatkamer naar het restaurant te gaan en daar over te stappen op de ezel, tenminste als U niet te voet wilt gaan.
Zeker op de route door de bergen vindt U vele marktkraampjes met allerlei goed bedoelde souvenirs maar belangrijker nog, met water of andere drankjes.
Wat de ezeltjes betreft nog een opmerking. Vele toeristen zitten bijzonder krampachtig op het dier hetgeen niet echt verwonderlijk is als je bekijkt hoe steil ze af en toe klimmen of dalen dan wel hoe dicht ze langs een aardige diepte sjokken.
Het stevige vastklemmen met je benen en armen levert dus zonder meer spierpijn op. De kunst is om vertrouwen te hebben in een ezel en U mag dat gerust doen want U kent het spreekwoord dat een ezel zich geen tweemaal aan dezelfde steen stoot. Het dier lijkt stoïcijns de berg op en af te sjokken maar weet bij elke stap waar hij zijn hoefje het veiligst kan neerzetten. Geef U over en ontspan, het scheelt spierpijn.
Eenmaal boven bij het klooster kunt U uitrusten en uitgebreid eten en drinken op de vele grote kussens vanwaar U een prachtig uitzicht heeft. Vergeet niet de verderop gelegen uitkijkpunten te bekijken en tja, dan begint de terugtocht van vele kilometers.
Heeft U gelopen en bent U te moe om de terugtocht ook lopend te doen, geen probleem, U kunt altijd nog een ezeltje nemen.
Onderweg ziet U zelf in hoe enorm groot deze stad is en heeft U, als U een ezeltje heeft genomen, beslist al van Uw Engels sprekend gidsje gehoord dat hij U nog vele andere bijzonder mooie tochten in deze stad kan aanbieden maar zoals gezegd, U redt dat niet op één dag.
De vraag wordt vaak gesteld wat de beste tijd is om de stad te bezoeken. Als U vroeg gaat dan ontloopt U de hitte en misschien belangrijker de grote toestroom van toeristen. Velen komen later omdat de zware tocht door de bergen naar het Al Deir klooster vooral ’s middags grotendeels in de schaduw ligt terwijl het licht bij het klooster in de namiddag het mooiste is voor de foto’s. Tussen de middag is het licht bij de Schatkamer weer het fraaist om een mooie foto te maken. U dient dus zelf de keus te maken.
Hoe dan ook, U zult genieten van deze ongelooflijk indrukwekkende stad en het is dus handig om thuis al te bekijken wat U persé wilt zien. Over vervoer en uithoudingsvermogen hoeft U zich na het lezen van dit artikel in ieder geval geen zorgen meer te maken.