Glacier National Park in de Amerikaanse staat Montana

In het noorden van de Verenigde Staten, tegen de Canadese grens aan, ligt de staat Montana. In deze grote staat – Montana is met een oppervlakte van ruim 380.000 vierkante kilometer de vierde staat van de VS – ligt een beschermd natuurgebied: Glacier National Park. Het bijzondere aan Glacier National Park is dat het onderdeel is van een Amerikaans-Canadees park: het Canadese Waterton National Park ligt namelijk tegen Glacier aan. De twee landen werken samen om de natuur van beide parken te beschermen en daarom hebben ze Glacier National Park en Waterton National Park in 1932 uitgeroepen tot Waterton-Glacier International Peace Park (Waterton-Glacier Internationaal Vredes Park).

Algemene informatie

Glacier National Park ligt in het noordwesten van de staat Montana, ten noorden van de grote plaats Missoula. De hoofdingang in het oosten van het park is te bereiken via de 89 snelweg, de hoofdingang in het westen van het park is te bereiken via de 2 snelweg. Glacier is tevens bereikbaar via het spoor (vlakbij de westingang is het treinstation West Glacier Railroad Depot). Het dichtstbijzijnde vliegveld is Glacier Park International Airport: dit ligt zo’n 30 mijl (ongeveer 48 kilometer) ten zuiden van de westingang.

Omdat Glacier National Park een officieel nationaal park is dat beschermd wordt door de Amerikaanse overheid, moet er toegang betaald worden om het park in te mogen. Er zijn losse kaartjes te koop die een dag of een week geldig zijn, maar het park heeft ook een jaarpas. Daarnaast kan de America the Beautiful Pass gebruikt worden om het park in te komen – deze pas is een geldig toegangskaartje voor alle nationale parken van de Verenigde Staten.

De meeste actuele informatie over toegangskaartjes en de prijzen ervan is altijd terug te vinden op de officiële website van Glacier National Park. De Amerikaanse kaartjes zijn niet geldig in het Canadese Waterton National Park.

Going-to-the-Sun Road

Glacier National Park bestaat grotendeels uit bergen. Hierdoor zijn er weinig wegen in het park. De hoofdweg is de Going-to-the-Sun Road. Deze weg loopt van de westingang dwars door het park naar de oostingang. De totale lengte van de weg is ongeveer 83 kilometer. Door de vaak bochtige bergwegen geldt er een snelheidslimiet op een groot deel van de weg van 25 mijl per uur (ongeveer 40 kilometer per uur). Voertuigen langer dan 21 voet (6,4 meter) of breder dan 8 voet (2,4 meter) mogen een deel van de bergweg niet gebruiken. In de winter zijn vaak grote delen van de weg afgesloten in verband met gladheid en sneeuw.

De weg begint in het westen in het dal vlakbij het Apgar Visitor Center, één van de drie informatiecentra van het park. Langs het grote meer Lake McDonald klimt de weg vervolgens 51 kilometer lang richting Logan Pass Visitor Center, het hoogste punt van het park dat te bezoeken is: het Visitor Center ligt op een hoogte van ruim tweeduizend meter. Na Logan Pass is het nog 29 kilometer dalen naar het Saint Mary Visitor Center bij de oostingang. Hierbij gaat de weg langs het langgerekte Saint Mary Lake.

Uitzichtpunten

De Going-to-the-Sun Road heeft onderweg diverse uitzichtpunten. Een aantal van deze uitzichtpunten heeft voorzieningen als campings en picknickplaatsen, andere uitzichtpunten hebben alleen informatieborden en zijn vaak het begin van een wandelroute. Bij de Lake McDonald-stop is een manege en een haven om boten te huren. Ook de Apgar-stop heeft een haven, net als de Rising Sun-stop bij het Saint Mary Lake.

Landschap

Het Glacier National Park, en het Canadese Waterton National Park, is onderdeel van het Rocky Mountains gebergte. Op de bergtoppen ligt vaak het hele jaar door sneeuw. Helaas zijn veel van de gletsjers die het park ooit kende en waaraan Glacier zijn naam dankt, inmiddels gesmolten. In 1850, toen het gebied ontdekt werd, kende het park nog ongeveer 150 gletsjers. Zo’n 100 van deze gletsjers zijn al verdwenen en de verwachting (anno 2018) is dat in 2030 alle gletsjers gesmolten zijn.

De gletsjers hebben echter wel gezorgd voor het bijzondere landschap van Glacier National Park: het zware ijs heeft door het smelten en weer bevriezen veel steen van de bergtoppen weggesleten, waardoor er puntige en dunne bergtoppen overgebleven zijn. Smeltwater heeft de twee grote meren van het park (Lake McDonald en Saint Mary Lake) laten ontstaan. Rondom de meren, maar ook op de bergtoppen, groeien bijzondere bomen en planten. In totaal kent het park zo’n 1200 verschillende plantsoorten.

Dieren

Bezoekers komen niet alleen voor de natuur naar Glacier National Park: ook de dieren die er wonen, zorgen voor publiek. In het park komen grizzlyberen en zwarte beren voor, er leven steenbokken, wolven, herten en bergleeuwen en ook de bizon is te zien. Daarnaast zijn er nog zo’n 250 soorten vogels die Glacier National Park als hun thuis zien en zo’n 25 verschillende soorten vis leven in het water van het park.

Tips voor een bezoek aan het park

Veel bezoekers aan Glacier National Park rijden in één keer over de Going-to-the-Sun Road naar Logan Pass. Onderweg zijn echter ook veel stops met mooie uitzichten, bijvoorbeeld om het heldere water van Lake McDonald te zien. Voor deze stops heeft de Amerikaanse overheid kleine parkeerplaatsen aangelegd. De auto ergens anders langs de weg stoppen is overigens niet toegestaan.

Een tweede tip is om met een goed gevulde benzinetank het park in te gaan: zeker op het steile gedeelte richting Logan Pass loopt het benzineniveau snel terug. Bij de kleine dorpjes vlak buiten het park zijn tankstations, maar de prijs van de benzine is hier wel hoger.

Voor de liefhebbers van lange wandelingen ten slotte zijn de vele onverharde wegen van het park een aanrader. Langs deze wegen zijn weinig faciliteiten, maar er zijn wel veel beginpunten van wandelroutes. Wandelkaarten zijn verkrijgbaar bij de informatiecentra van het park. Overnachten is tevens mogelijk: er zijn vijf primitieve campings langs de lange onverharde weg in het westen van het park en er is één primitieve camping bij Cut Bank in het oosten van het park.