Kauehi, een paradijs in de Tuamotu-archipel

Kauehi wordt ook wel Putake genoemd. Het ligt in Frans Polynesië en is een ringatol; een koraaleiland wat groeit op de rand van een onderzeese, uitgedoofde vulkaan. In de lengte is de lagune, alias ondergelopen vulkaankrater, 24 kilometer lang. De lagune is 18 km breed. Kauehi heeft een niervorm. Kauehi is een eiland dat nog maar sinds 2001 een luchthaven heeft; het is relatief kort geleden ontsloten van de rest van de wereld. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Atol
• Status als natuurgebied
• Luchthaven
• Parelboerderij
• Copra-productie
• Ringatol
• Natuurlijke passage
• Waarom het christendom zo goed aanslaat in Polynesië

Atol

Kauehi is een atol in de Tuamotu archipel, één van de vijf archipels die behoren tot Frans Polynesië in de Stille Oceaan. Een atol is een koraaleiland. Wanneer dit eiland is gevestigd op de rand van een vulkaankrater, vlak onder zee, dan ontstaat er een ringatol; een ringvormig koraaleiland met een grote lagune aan de binnenzeekant.

Status als natuurgebied

De lagune van Kauehi is een officieel natuurgebied met een belangrijke status. De Franse regering poogt om elk ringatol om te vormen in een natuurgebied. Nadat de Fransen de natuur van Mururoa, een ander Frans-Polynesisch atol, verwoest hebben met het ontploffen van 160 kernbommen bij wijze van militair experiment, hebben ze een hoop goed te maken in Frans Polynesië.

Luchthaven

Het eiland heeft pas sinds 2001 een luchthaven; daarvoor was het enkel per boot bereikbaar. Met een vliegtuig vlieg je in twee uur van Tahiti naar Kauehi. Tearavero is de hoofdstad van Kauehi. Er wonen slechts 250 mensen. De belangrijkste beroepen zijn vissers en copraverzamelaars. Copra is de naam die wordt gegeven aan gedroogde kokos. Deze wordt vooral verzameld voor de parfumindustrie in Frankrijk.

Parelboerderij

Op dit ringatol is één parelboerderij te vinden. In de 20e eeuw waren er legio parelboerderijen. De leegloop van Kauehi is mede debet aan het verdwijnen van de parelboerderijen. Ooit hebben er 700 mensen op Kauehi gewoond; thans zijn dat er een stuk minder. Deze 700 mensen waren vrijwel allen werkzaam in parelboerderijen; bedrijven in zee die oesters kweken om hun parels. Men doet een zandkorrel in een oester waardoor de oester geïrriteerd raakt en een gladde parel maakt om de zandkorrel. Het parelmoer van zijn schelpen is van hetzelfde materiaal als een parel.

Copra-productie

Zoals op veel eilanden in Frans Polynesië produceert men vooral gedroogde kokos die men ´copra´ noemt. Kokosnootpalmen groeien zeer goed op het strand; ze hebben geen last van het zoute water of de zilte zeelucht. De kokos kan uiteraard worden gebruikt om te eten. Veel mensen drinken dagelijks een verse kokosnoot om zijn water. Het zachte, verse vruchtvlees is ook heerlijk en een veel gebruikt ingrediënt in sauzen. Maar de gedroogde kokos wordt meestal verkocht als basisingrediënt voor de cosmetica-industrie.

Ringatol

Kauehi is een ringatol. Het eiland kent een smalle ring van eilanden met binnenin een zee die 18 kilometer breed is. Vlak onder het eiland ligt een vulkaan van 50 miljoen jaar oud. Overigens is het volgens geologen zo dat 12.000 jaar geleden het zeeniveau in de hele Pacifische Oceaan vele meters lager was. Het koraal wat aldus ringvormig op de rand van de vulkaan is gegroeid, moet derhalve relatief jong zijn. Het hele eiland is onderdeel van een natuurreservaat met een Unescostempel; het is een unieke biosfeer die behouden moet blijven.

Natuurlijke passage

Tussen twee eilanden die onderdeel zijn van de ringatol ligt een diepe zeedoorgang van 200 meter breed. Door deze passage komen alle schepen binnen zoals plezierschepen maar ook cargoschepen. Door deze natuurlijke zeedoorgang stroom dagelijks naar schatting 320 vierkante kilometer water door de wisseling van de getijden eb en vloed.

Waarom het christendom zo goed aanslaat in Polynesië

Kauehi was vroeger één van de laatste eilanden die werden ´ontdekt´ door Europese zeevaarders. In 1835 stapte de eerste Europeean aan land genaamd Robert Fitzroy. In die tijd woonden alle bewoners verspreid over de verschillende atols. Toen de missionarissen kwamen besloten de mensen om, naar Europees voorbeeld, dichter om de kerk te gaan wonen. Zo ontstonden dorpen. De verchristelijking van de Polynesische eilanden was een groot succes omdat veel van de verhalen uit de bijbel, zoals de zondvloed, ook traditionele Polynesische verhalen zijn. De bewoners geloven daarom dat de bijbel het verhaal vertelt van de Polynesiërs.