Calanques: kalkstenen kliffen tussen Marseille en Cassis

Tussen Marseille en Cassis bevindt zich een ruig gebied. Hoge kalkstenen kliffen rijzen uit het azuurblauwe water van de Middellandse Zee omhoog. In de periode van maart tot en met mei zijn deze kurkdroge rotsen het meest geschikt om te bezoeken. In ieder geval heeft deze omgeving voor de sportieveling voldoende mooie wandelingen te bieden.

Wat is een Calanque?

Een Calanque is meestal een formatie van kalksteen. Meestal wordt er een samenstelling van baaien, inhammen en steile wanden langs de Middellandse Zee kust bedoeld. Beroemd is het Massif des Calanques. Dit ligt in de buurt van Marseille. Deze van oudsher bekende havenstad maakt onderdeel uit van het departement Bouches-du-Rhône departement in Frankrijk. Bouches-du-Rhône betekent overigens de monding van de Rhône. De befaamde rotsformatie Massif des Calanques heeft een oppervlakte van 80 vierkante kilometer. De lengte is ongeveer 20 kilometer, bij een breedte van 4 kilometer. Deze formatie bevindt zich tussen Cassis en Marseille. De hoogste punten zijn de Mont Puget (ruim 560 meter) en de Marseilleveyre (ruim 430 m).

De Calanques van het Massif des Calanques zijn de:

• Calanque d'En-Vau
• Calanque de Port-Pin
• Calanque de Sugiton: ondanks het feit dat dit niet de meest indrukwekkende van de Calanques is, is deze wel het bekendst. Dat is namelijk omdat deze goed bereikbaar is voor wandelaars. Ook in de zomermaanden is deze klif geopend voor het publiek. Aan de voet van de Calanque de Sugiton ligt een strand.
• Calanque de Sormiou: ten zuiden van Marseille. Een van de weinige Calanques die bewoond is.
• Calanque de Morgiou: dit is een van de grootste Calanques in de regio. Hier werd rond 1600 gevist op tonijn. Er staan nog een paar hutjes om te vissen. Deze ligt tussen Marseille en Cassis.

Ecosysteem

De Calanques hebben een bijzonder ecosysteem. Aan de Middellandse Zee kust kan het kurkdroog zijn. Het broodnodige water wordt alleen aangevoerd door waterdamp van de zee. De planten hebben zich dan ook zo geëvolueerd dat ze kunnen leven met weinig water. Daarnaast is er geen grond, waardoor de planten niet kunnen wortelen. Ze proberen toch grip te krijgen op de ondergrond door hun wortels in de talrijke spleten te laten groeien.

Beste tijd om te bezoeken

Tijdens de zomerperiode wordt dit gebied voor het grootste gedeelte afgesloten. Het kan er namelijk erg warm worden. Dit brengt extra risico's met zich mee. Er is namelijk geen drinkwater aanwezig in de Calanques. Indien er zich calamiteiten voordoen op persoonlijk vlak, kunnen mensen verdorsten door de extreme droogte in dit gebied. Daarnaast is door het gebrek aan water de kans op branden extreem groot. Indien u toch besluit dit gebied te bezoeken wordt het voorjaar(de periode van maart tot mei) aangeraden.

Cap Canaille

Tussen La Ciotat en Cassis strekt zich de bijna 400 hoge Cap Canaille uit in de zee. De rotswand van Cap Canaille heet Falaises de Soubeyrannes. De rots bestaat uit lagen van gele zandsteen.Over de top van de klif heen ligt de weg Corniche des Crêtes. Dit is een toeristisch weggetje dat loopt van La Ciotat tot aan Cassis. Deze weg is rond 1970 geopend en met haar ruim 15 kilometer leidt ze langs de hoge kliffen en biedt schitterende vergezichten! Indien u de mogelijkheid heeft een auto te huren is deze weg een must-see!

Aanraders

Tussen Cassis en Marseille zijn de Calanques redelijk druk bezocht en toegankelijk. Er wordt redelijk intensief gewandeld: er is een redelijk aantal uitgezette routes. Dit niet alleen door toeristen. De plaatselijke inwoners zijn ook onder de indruk van de sportieve mogelijkheden die dit gebied hebben. Verder worden de Calanques door bergbeklimmers gefrequenteerd om zich voor te bereiden op andere tochten. U kunt de Calanques ook bereiken per boot. Opstapplaatsen zijn La Ciotat, Cassis of Marseille. Een bekend plek is de Cosquer Cave. Deze is helaas niet toegankelijk voor het publiek. Deze grot ligt tegenwoordig ongeveer 40 meter onder water en is voor duikers te bereiken door een bijna 200 meter lange tunnel. In het verleden was het zeeniveau een stuk lager. Ongeveer 30.000 jaar geleden woonden hier al mensen. Wat zo bijzonder is dat de binnenkant van de grot bedekt is met afbeeldingen. De vroege kunstenaars hebben een groot aantal land- en zeedieren afgebeeld.