De emotionele gevolgen van emigratie

Het afscheid
De eerste emoties komen bij het afscheid. Vaak wordt er een borrel of etentje georganiseerd voor familie en andere dierbaren. Hierbij lopen de emoties vaak hoog op. Dit is ook niet te voorkomen, want het besef is er ineens. Diegenen die gaan emigreren zijn al die tijd druk geweest met voorbereidingen en hebben hier niet bij stil gestaan. De dierbaren ook niet, want 'ze zijn toch nog niet weg?'.Toch is het belangrijk om zo'n afscheidsborrel niet in een heel groot tranendal te laten eindigen. Tenslotte moet er door alle partijen met plezier aan terug gedacht worden. Wat helpt is als diegene die gaan emigreren bijvoorbeeld een speech geven met heel veel humor erin. Of een grappig filmpje of fotoboek laten zien. Als er weer even flink gelachen kan worden gaat het daarna vaak beter.
Ook op de luchthaven/bij het uitzwaaien wordt het gegarandeerd weer een tranendal. Zorg ervoor dat je ruim op tijd aanwezig bent op de luchthaven om hier de tijd voor te nemen. Als je met de auto gaat: zeg tegen iedereen die wil komen uitzwaaien dat ze bijvoorbeeld een uur eerder komen. Goed afscheid nemen is namelijk belangrijk, niets is erger dan in een vreemd land te zitten met het gevoel dat je niet de juiste woorden hebt gezegd tegen bepaalde mensen.
In het nieuwe land
Het eerste jaar zal er weinig tijd zijn voor gemis, heimwee en emoties. Je bent tenslotte druk bezig een bestaan op te bouwen in een nieuw land en dat vergt veel tijd en energie. Alles is nieuw, leuk en spannend. Je maakt nieuwe vrienden, en hierbij vergeet je soms zelfs even die vrienden in Nederland. De meeste mensen die emigreren kunnen zichzelf erop betrappen dat er steeds minder gebeld of gemaild wordt naar de mensen in Nederland. Probeer toch aandacht te schenken aan deze contacten. Al is het maar door middel van bijvoorbeeld een blog waarop je één keer per week een bericht achter laat over het wel en wee. Dan hoef je niet iedereen persoonlijk te beantwoorden dus kost het je minder tijd.Uiteraard zijn er ook mensen die al gelijk last hebben van heimwee. Deze mensen zullen moeten aankijken of dit beter gaat in de loop der tijd en eventueel keuzes moeten maken.
Maar dan....
Dan is het nieuwe er ineens vanaf. Wordt je 's ochtends wakker en brandt die zon alweer gelijk op je hoofd. En wat zijn die mensen eigenlijk langzaam hier! Het harde werken (wat toch echt nodig is de eerste jaren) begint ook op te breken. En ineens wil je graag zien hoe het met je zus gaat die al een aantal maanden zwanger is. Oftewel er is een dip.Tijdens deze eerste grote dip zullen de emoties hoog oplopen. Mensen kunnen zichzelf betrappen op huilbuien om niets, prikkelbaar gedrag, vermoeidheid en (een beetje) heimwee. Dit is het moment om door te zetten, het hoort er allemaal bij. Geef jezelf de tijd om alles te verwerken. Ga eens een avondje thuis lekker foto's kijken en herinneringen ophalen. Bel eens uitvoerig naar die zwangere zus of zet je webcam aan. Wat je ook doet, neem dit wel serieus. Er zijn zat mensen die langzaam aan in een depressie wegzakken door deze dip! Praat er dus ook goed over met je partner en/of kinderen. Zij zijn tenslotte meegekomen en weten wat je doormaakt. Dikke kans dat ze in hetzelfde schuitje zitten.
Een weekje of wat op vakantie naar Nederland wil uiteraard ook helpen. Om weer even te zien wat je hebt achtergelaten en waarom. Vaak komt dan het besef weer boven hoe blij je bent met je nieuwe situatie.