Wandelen maar dan anders

Het is voor niemand een nieuw gegeven als we zeggen dat wandelen goed is voor de mens. Zeker als je dit ook nog kunt combineren in een groene omgeving, dan geniet je dubbel. Maar je kunt ook op een andere manier wandelen en toch ook, behalve van het lopen, van de omgeving genieten. Waar het om gaat is die wandeling misschien net even iets anders ervaren, dan de bekende wandeling door het bos, duinen of langs de kustlijn.

Perceptie van “de omgeving”

Bewegen is gezond, geen twijfel over mogelijk en voor menigeen is wandelen dan ook dé manier om voldoende beweging te krijgen. Enerzijds omdat je mogelijk een zittend beroep hebt en niet van sporten houdt en anderzijds het aangename met het functionele combinerend door middel van een wandeling met de hond of een goed gesprek met een vriend of familielid.
We kiezen daar vaak de bekende route voor die door een mooi stukje natuur gaat, want dat geeft letterlijk en figuurlijk lucht. Prettig voor de hond of inspirerend tijdens een gesprek.

Maar de perceptie van de omgeving dat deze bij voorkeur natuurlijk moet zijn, is er een die voor velen als vanzelfsprekend is. Toch kan je er ook voor kiezen een ander soort wandeling te maken. Een wandeling die ook kan inspireren, waar je ook aan je conditie werkt, waar je hond ook genoeg kan ontdekken … en ga zo maar door. Het enige gegeven wat van belang is, is dat je open staat voor hetgeen je ziet. Dit tot je door laat dringen en het vervolgens laat bezinken. Een andere manier van wandelen dus.

Een andere omgeving

Een andere omgeving kan natuurlijk van alles zijn en eigenlijk is het goed om te bezien wat je “voor handen hebt”. Op een andere manier kijken wat de omgeving je kan brengen en als je dit voor het eerst doet, is het mogelijk zinvol dit op een moment te doen wanneer het er niet erg druk is. Enkele voorbeelden:

• Een stedelijke omgeving kan je in de buitengebieden leiden door sterk afwijkende (lees ook: experimentele) woningbouw in combinatie met aangelegd groen. Het kan strak of juist organisch zijn aangelegd, maar beide kunnen een uitnodigende sfeer in zich hebben en als je de omgeving scant dan herken je plots zaken die je mogelijk eerder als vanzelfsprekend vond. Als er veel groen is, kan je ook je reukorgaan “aan” zetten en tot je door laten dringen.
• Bron: Hans, Pixabay
  Een stedelijke omgeving kan ook juist met afbraak te maken hebben en dan zie je dat wijken enerzijds half in puin liggen, al dan niet nog met het puin op een hoop. Anderzijds zie je dan al nieuwe woningen en/of kantoren verrijzen die in hun nieuwe vormgeving een schril contrast vormen met de in puin geslagen oude wijk. Alleen dat verschil kan al inspirerend zijn.
• Een stedelijk gebied kan ook een oud centrum hebben en een oud centrum is vaak opgebouwd uit individueel opgebouwde huisjes en winkeltjes. Dit geeft een divers beeld met veelal leuke details.
• Een landelijke omgeving kan een schril contract geven tussen gebouwen, laagbouw meestal, en uitgestrekte gebieden. Zoals weilanden waar koeien grazen, korenvelden, bloemenvelden of fruitbomen.
• Een landelijke omgeving kan je ook herkenbare geuren opleveren en dat kan alleen al een sport zijn deze te onderscheiden.
• In een landelijke omgeving waar de overheid expansiedrift heeft, kan er wel (veel) nieuw gebouwd worden. Dan zie je soms in vloeiende lijnen oud in nieuw overgaan of je ziet duidelijke scheidingslijnen, waarbij je ook kunt bekijken in hoeverre er over is nagedacht of er maar klakkeloos iets van een nieuwe architect is naast gezet. Soms heel opmerkelijk met immens grote verschillen.
• Een vervuilde omgeving kan zelfs inspirerend zijn en hoewel het, behalve door mogelijk een kunstenaar, nooit als prettig of mooi betiteld zal worden, kan het wel nieuwe inzichten geven. Want wat laten mensen achter aan vuil, wat voor type mensen moeten het zijn die dit doen. Zijn ze zich er niet bewust van of juist wel en in dat laatste geval, wat is dan de reden waarom men het bewust doet.
• Heb je wel een natuurlijke omgeving, maar heeft het nooit een uitnodigende houding voor je gehad? In dat geval is het zinvol wel die groene omgeving in te gaan en wat dat dan is, waarom je er maar niet toe komt dit gebied “eigen” te maken. Misschien levert het je wel een heel andere blik op de omgeving op.

Ver weg?

Wat je ver weg haalt is beter, wordt wel eens gezegd. Feitelijk is dat onzin, want het is anders en wat je niet in je achtertuin hebt, is vaak meer aanlokkelijk. Meer dan dat is het niet. Echter, dit neemt niet weg dat je ook daar kunt kijken naar een omgeving die op een bepaalde manier inspirerend kan zijn.

Zo worden er wandelreizen georganiseerd en die leiden je vaak door prachtig groene gebieden, maar wat let je om het kale grijze gesteente van een berg / een rotspartij op te zoeken (er vanuit gaande dat je in staat bent een dergelijke wandeling fysiek aan te kunnen). Dit lijkt kaal en nietszeggend, maar behalve een mogelijk fenomenaal uitzicht, kan je hier ook kijken wat er nog groeit tussen die grauwe grijze stenen.
Maar ook in een vreemde omgeving kan je kijken wat je op stedelijk of landelijk niveau ziet. Mogelijk weer heel andere zaken dan wat je dicht bij huis aantreft en kan dus op een andere manier weer inspireren.

Conclusie

Onervaren en terughoudend? Er zijn veel steden die ook wandeltochten organiseren door hun stad. Vaak de bezienswaardigheden, maar je kunt bij een lokale VVV wel even kijken wat er nog meer is of je combineert wat zaken.
Waar het eigenlijk op neerkomt, is dat je je focus op de natuurlijke omgeving als meest geschikt voor een prettige wandeling, eens loslaat. Verbreding van de horizon levert altijd wel wat op, maar het werkt alleen als je er echt voor openstaat. Je kunt zomaar zaken ervaren, waar je nooit eerder bij stil gestaan hebt.