Centralia, Pennsylvania, de eeuwig brandende stad

Centralia is een kleinschalig stadje in de Amerikaanse staat Pennsylvania. Ooit was het een schilderachtig stadje, vol gezellige mensen, prachtige huizen en een indrukwekkende natuur. Tegenwoordig is het een plaats vol rook, schade en slechts twintig inwoners. Onder de stad bleek een kolenmijn te liggen en na het verbranden van een afvalberg stond de hele stad in brand. Het vuur zal vermoedelijk nog eeuwenlang branden.

Centralia

Dit stadje in Pennsylvania heeft een oppervlakte van slechts zeshonderd vierkante meter en is dan ook een piepklein stadje vergeleken bij andere steden in de Amerikaanse staat. De plaatsen Aristes en Ashland liggen ieder aan een kant van Centralia, op twee kilometer afstand. Tot 1962 was Centralia een prachtig stadje, een geliefde plaats om te bezoeken, maar dit veranderde dramatisch.

Een ondergrondse verrassing

Eigenlijk was Centralia een stad waar iedereen wel wilde wonen. Hoewel het een kleine plaats was, had het alles. Zo waren er enkele mooie kerken, een vrij ruim winkel, prachtige huizen met behoorlijke tuinen, een snelweg en gezellige horecagelegenheden. De inwoners van de stad wisten echter niet dat er onder de huizen, de kerken en de winkels een gigantische kolenmijn lag met maar liefst 24 miljoen ton antraciet. Antraciet is een steenkoolsoort dat eigenlijk heel slecht vlam vat. Je moet bijna je best doen om het aan te steken, maar wanneer het eenmaal brandt is het ook een behoorlijke opgave om het vuur te doven.
Diverse malen waren de opgebouwde afvalbergen in de stad al aangestoken en opgebrand zonder problemen, maar in 1962 ging het compleet verkeerd. Bij het verbranden van de afvalhoop vatte een steenkoolgroeve vlam en het drama was niet meer te overzien.

Het blussen van de brand

Man en macht werd ingezet om de brand te blussen en steeds wanneer dit leek te lukken laaide het vuur elders weer op. Binnen korte tijd stond de hele aarde onder de stad Centralia in brand en blussen van het vuur leek, en bleek, onmogelijk. De aarde scheurde op veel plaatsen open, het asfalt op de snelweg scheurde uit elkaar en bijna ieder gebouw in de stad, huizen, kerken, winkels en andere panden, verzakten of stortten in. Op veel plaatsen in de stad kwam er rook en kooldioxide uit de grond vandaan, maar men had nog altijd hoop dat het vuur zou doven en de stad gered zou worden.

Kleine ongelukken

22 jaar lang bleven mensen gewoon in de stad wonen. Tussen 1962 en 1984 woonden er nog een behoorlijk aantal mensen in Centralia, hoewel er steeds meer kleine ongelukjes voorkwamen die op complete drama’s hadden kunnen uitlopen. Een goed voorbeeld hiervan is die van een 12-jarig jongetje dat buiten aan het spelen was bij het huis van zijn oma. Het jongetje zat niets vermoedend in de tuin te spelen toen de grond om hem heen openscheurde en verdween. Het jongetje zag kans een boomwortel te pakken en dat heeft zijn leven gered. Het gat dat spontaan onder hem was ontstaan was maar liefst 24 meter diep, smeulend en rokend. Dit gebeurde in 1981 en steeds meer dergelijke ongelukken deden zich voor. In 1984 werd dan toch besloten dat de stad niet meer gered kon worden en werd heel Centralia geëvacueerd.

Centralia vandaag de dag

Het mag duidelijk zijn dat de stad geen veilige plaats is om te bezoeken tijdens de vakantie. Toch zijn er veel (ramp)toeristen die de plaats bezoeken om er te fotograferen, zich te verbazen over de rookpluimen die uit de straat omhoog komen en met eigen ogen te zien hoe de stad door een ondergrondse kolenmijn verbrand wordt. Daarnaast zijn er enkele inwoners van de stad die maar geen afscheid kunnen nemen van de stad zoals het ooit geweest is. In het jaar 2000 woonden er nog 21 mensen in Centralia en in 2006 waren dit er twintig. Het is onbekend of deze ene persoon verhuisd is, overleden van ouderdom of opgeslokt door de brandende massa onder de stad. Vermoedelijk zal het nog eeuwen duren voor het vuur compleet gedoofd is en Centralia opnieuw opgebouwd kan worden.