Het laatste oerbos van Europa: het woud van Bialowieza
Als je een wandeling maakt door een van onze bossen, dan valt je naast al het natuurschoon misschien op, dat veel bomen in dat bos van dezelfde soort zijn en dat ze vaak erg opvallend in rijtjes staan. Oerbossen, met veel meer diversiteit, zul je in Nederland niet meer vinden. Wil je nog echt een stukje ongerept oerbos bekijken, dan moet je naar het grensgebied van Polen en Wit-Rusland. Hier ligt het laatste oerbos van Europa: het woud van Bialowieza.Bossen en oerbosssen
We moeten al weer een tijd in de historie teruggaan, maar vroeger was Europa voor een groot deel bedekt met bossen. In deze bossen kwamen allerlei soorten vegetatie voor, in een rijke schakering en ook boden de bossen aan een gevarieerde fauna voedsel en onderdak. Omdat de mens echter steeds grotere gebieden nodig had voor bewoning en landbouw, zijn veel bossen gekapt. Ook werden veel bomen gekapt omdat het hout nodig was. Hout was een belangrijke grondstof voor de woningbouw, voor het vervaardigen van gereedschappen en kunstvoorwerpen, en uiteraard om de vuurtjes van brandstof te voorzien. Het resultaat was dat veel bossen nagenoeg helemaal verdwenen. Gelukkig zijn in de loop der eeuwen en vooral de laatste honderd jaar veel bossen opnieuw aangeplant. Hoewel deze bossen prettig zijn om in te wandelen zijn ze vaak bedoeld voor de houtbouw. En dus staan er in een bepaald bosperceel vaak bomen van hetzelfde type. Dat betekent een beperking in de natuurlijke variatie van vegetatie, maar ook in de dieren die in en rond dit soort bomen leven. Echte oerbossen, met een uitgebreide variatie in planten en dieren kom je in Europa dan ook maar weinig meer tegen. Behalve in het oerbos van Bialowieza.