Nationale parken Noord-Amerika: Badlands
Badlands nationaal park is bijna 1000 vierkante kilometer groot en gelegen in het zuid-westen van Zuid-Dakota. Gevormd door erosie zijn er hier nu talloze kale bergen te vinden tussen de zeeën van gras. Bijzondere dieren en planten zijn hier te vinden, waaronder de bizons. De Amerikaanse bizon is een van de grootste landdieren van heel Amerika. Naast de grote bizons zijn hier ook talloze fossielen te vinden.
Inhoudsopgave
Badlands nationaal park is gevormd door erosie. Deze erosie heeft ervoor gezorgd dat het hier kaal is en dat er talloze kleine heuveltjes en bergen zijn die helemaal kaal zijn. Dit wordt in het algemeen 'pinnacles' genoemd, naar de vorm van de rotsen. Naast al deze rotsen bestaat het landschap voornamelijk uit grasland Deze graslanden zijn uitstekende plekken voor de Amerikaanse bizon. Een vierde van het nationale park is dan ook een gebied waar alles groeit en bloeit zoals het gaat. Hier grijpt de mens helemaal niet in en bemoeit hij zich nergens mee. In het grootste gedeelte van het park worden verschillende fossielen gevonden van prehistorische dieren, maar in het beschermde gebied waar niet mag worden ingegrepen geldt dit niet. Men mag op deze plek namelijk niet graven.
Geschiedenis van Badland
Gedurende elfduizend jaar leefden en woonden hier indianen. Ze jaagden hier en vonden hier ander voedsel. Toch bleven de verschillende stammen hier vaak niet wonen in de winter. De winter was koud en hard. Alleen als ze genoeg voedsel hadden bleven ze hier. Een van de redenen waarom deze plek zo gunstig was om te blijven, was vanwege de rijke jachtgronden. De indianen zaten hier op een paard bizons achterna. Ze vingen een bizon en ze konden weer nieuwe kleding maken, ze hadden weer voedsel en ze konden van de botten nieuw gereedschap maken.
Een grote verandering binnen de indianen kwam rond 1890 op gang. Op dat moment kwam er een man, wovoka genoemd. Deze man bracht de ghost dance. Deze dans kennen is tegenwoordig goed bekend. De dans is het in een cirkel ronddansen en springen. Hiermee probeerden ze een trance over te brengen. Wovoka zorgde ervoor dat deze dans erg belangrijk werd in dit gebied, want het gaf de indianen weer nieuwe hoop. De dans moest elke zesde week worden gedaan en moest vijf dagen duren. Deze spirituele dans gaf de indianen hoop, de hoop dat ze weer uit de hoek konden komen waar ze in waren gedreven door de Europeanen. De hoop dat ze zouden kunnen voortleven en weer goed land zouden krijgen. Een van de laatste gevechten tussen de indianen en soldaten vond hier plaats, in hetzelfde jaar als de opkomst van Wovoka.
De geschiedenis in flora en fauna gaat veel verder terug. Deze gaat vermoedelijk meer dan 75 miljoen jaar terug. Op dat moment was er op deze plek alleen nog maar oceaan. De fossielen die hier worden gevonden bevatten dan ook enkele dieren die in oceanen hebben geleefd. Van alle uitgestorven diersoorten die in Noord-Amerika zijn gevonden, leefde maar liefst 91,6% hier. Zo zijn er kamelen gevonden, maar ook dieren die op antilopen leken en zelfs neushoorns.
Flora van het park
De flora in dit park bestaat voornamelijk uit planten die op de prairie kunnen overleven. Dit betekend dat ze met weinig water moeten kunnen overleven. Naast de prairie zijn hier ook graslanden en steile rotsen. Op deze plekken groeien ook verschillende soorten planten. Het aantal plantensoorten dat hier groeit is 400. Dit aantal is relatief gezien vrij hoog, aangezien het hier extreem droog kan zijn.
In het park groeien op verschillende plekken bloemen, zo is hier de zonnebloem te bezichtigen. Ook zijn er meer dan 60 soorten grassen te vinden in het park. Deze vind men nagenoeg allemaal op de grasvlakten. Bijzonder is dat er her en der een boom weet te overleven en kan uitgroeien tot een volwassen boom. De bomen kunnen op deze plekken genoeg water vinden en kunnen de winter uitstekend doorstaan.
Fauna van het park
In het park leven maar liefst 39 verschillende soorten
zoogdieren. Een aantal prominente, grote grazers zoals de bizon en het groothoornschaap leven ook in dit gebied. Er leven in dit gebied slechts 600 bizons, want ze leven in een klein gebied van het nationale park. De grootste kans om deze dieren te zien krijgt men door de Sage Creek rim road te nemen. Men moet echter zeer veel geluk hebben om ze te zien. De bizons hebben vrij weinig te vrezen van predatoren, aangezien wolven en beren in dit gebied niet meer zijn toegestaan. Anders is dit voor andere grazers. In dit park leven namelijk poema's, lynxen, vossen en fretten. Deze dieren kunnen met gemak een schaap doden als het schaap verzwakt is of niet oplet. Mensen zelf hebben echter weinig te vrezen van deze dieren.
Negen tot dertien verschillende soorten
reptielen zijn te vinden in dit park. De opvallendste is waarschijnlijk de ratelslang. Deze kom vrij veel voor in het park en blijft gedurende zijn hele leven daar.
Amfibieën komen ook in dit park voor, vermoedelijk zes soorten, maar het kunnen er ook iets meer zijn, want men heeft nog niet genoeg onderzocht om dit vast te kunnen stellen. De gunstigste tijd om naar amfibieën te kijken in dit park is tussen eind april en begin augustus.
Tegenwoordig is bekend dat 206 soorten
vogels in dit park voorkomen. Van al deze soorten blijven er 67 in het park en bouwen er ook nesten. De vogel die er het meest voorkomt is waarschijnlijk de rotszwaluw. Deze zwaluw wordt gemiddeld 13 centimeter groot. Men vindt ze vrij simpel in de pinnacles, want daar bouwen ze hun nesten in.
Roofvogels in het park die er het gehele jaar door te vinden zijn, zijn adelaars en valken.
Overige bezienswaardigheden in Badlands
De pinnacles, rotsen, zijn belangrijke bezienswaardigheden in dit park. Eigenlijk alles draait om deze rotsen heen als men naar dit park gaat. Verschillende wandelingen lijden dan ook naar de rotsen, maar in het volgende hoofdstuk zult u meer te weten komen over de wandelingen.
Een andere bezienswaardigheid is de sheep mountain table road. Deze weg lijdt langs vele verschillende badlands en biedt een aantal zeer bijzondere uitzichten, die de tocht een boeiende tocht maken. Belangrijk om te weten is dat dit gebied een heilige plaats is voor de lakota indianen en dat het dus verboden is om hier te eten of religieuze praktijken te beoefenen.
Mogelijke activiteiten in het park
Vooral wandelen is in dit park zeer belangrijk. De belangrijkste of meest gebruikte wandelingen liggen allemaal aan de badlands loop road. Langs deze weg vindt men acht prominente wandelingen. De kortste wandelingen, twee, zijn 400 meter lang en duren 20 minuten om te lopen. De saddle pass trail is een wandeling ongeveer 5 kilometer vanaf het visitor center. Deze wandeling is slechts 750 meter lang, maar iemand die niet veel wandelt kan toch al snel een uur bezig zijn met deze wandeling. De langste en rustigste wandeling in het hele park is de castle trail. Deze wandeling gaat 16 kilometer lang door een gebied van vlakte. Waar men nog begint in een gebied van badlands, gaat dit al snel over in een vlakte. De route moet men heen- en weer lopen. Het is geen route die rondloopt, dus men zal alles twee keer zien, maar vanaf de andere kant. Het gunstigste is om in de vroege zomer deze route te lopen, aangezien de flora dan bloeit en groeit.
Fietsen in dit park is ook een mogelijkheid. Dit mag op alle verharde en onverharde paden, mits het geen wandelpaden zijn of het in de zogeheten backcountry is. Hetzelfde geldt in principe voor paardrijden, maar hierbij mag men ook niet over de wegen rijden.