Lares Trek: de alternatieve Inca-Trail

Lares Trek: de alternatieve Inca-trail Peru, Machu Picchu en Inca-trail: drie woorden die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Bij een reis in Peru hoort het lopen van de inca-trail met aansluitend een bezoek aan Machu Picchu. Op de Inca-trail worden per dag echter maar een beperkt aantal mensen toegelaten. U dient deze trail daarom maanden voor u vertrek al te boeken. Om verschillende redenen kan het natuurlijk voorkomen dat u niet in staat bent om al maanden voor vertrek deze tocht te reserveren. Laat u dan niet tegen houden om naar Peru te gaan, maar kies voor een alternatieve trail. De Lares Trek is hiervoor een goede optie! De Inca-trail is de bekendste trekking in Zuid-Amerika en staat in de top vijf van trektochten in de wereld. U loopt tijdens deze tocht door prachtige berglandschappen, regenwoud en jungle. Daarnaast ziet u verschillende ruïnes en tunnels. De Lares Trek is lang niet zo toeristisch als de Inca-trail waardoor u van de gebaande wegen afwijkt. Hierdoor is deze trek de laatste 500 honderd jaar nauwelijks veranderd. Zoals de naam al zegt start de trek in het plaatsje Lares (40 mijl ten noorden van Cusco en 35 mijl ten oosten van Machu Picchu) en neemt u mee door de niet toeristische Laresvallei met uitzicht op het Urubamba gebergte dat ten oosten van de Heilige Vallei ligt en deze deels doorkruist. Het hoogste punt dat u passeert is de pass Ipsaycocha op 4350 meter. Over het algemeen loopt u op hoogten tussen de 3000 en 4350 meter en overnacht u hier ook. Het is daarom verstandig om voordat u aan de Lares Trek begint al gewend te zijn aan de hoogte. Zorg er daarom voor dat u al een aantal dagen op hoogte bent, bijvoorbeeld in Cusco, voordat u start.

Seizoenen

In Peru hebben ze maar twee seizoenen: de zomer en de winter. Het zomerseizoen loopt van november tot en met maart. Dit is het natte seizoen. De winter is van april tot en met ongeveer november en is de droge tijd van het jaar. Wanneer u in het zomer-seizoen de Lares Trek gaat lopen moet u dan ook rekening houden met sneeuw, regen, wind en koud. Dit kan al vanaf september, oktober het geval zijn. De zomer is wat dat betreft een betere periode om te gaan mede omdat alles dan mooi in bloei staat.

Bevolking

In de meeste dorpjes waar u onderweg langs komt dragen de mensen nog steeds de traditionele klederdracht. U ziet ze hierdoor al op grote afstand lopen door de bergen met hun dieren (voornamelijk lama’s, alpaca’s en schapen). Dit levert uiteraard erg mooie plaatjes op. De mensen zijn erg gastvrij waardoor het zomaar kan gebeuren dat ze u spontaan uitnodigen om even binnen te komen in hun huis. Ze verwachten hiervoor dan wel een kleine vergoeding in de vorm van bijvoorbeeld cocabladeren. Op deze cocabladeren wordt heel de dag door gekauwd. Het effect is dat men meer energie krijgt (net als met koffie) en daardoor bijvoorbeeld weer op pad kan met de dieren door de bergen of werken op het land. Ook de kinderen die u onderweg tegenkomt kunt u iets geven. Dit kan een speelgoeddiertje zijn of wat snoep. De kinderen weten dat ze iets van toeristen kunnen krijgen en komen daarom vaak heel enthousiast op toeristen afgerend. Soms zelfs op het onbeleefde af met hun handjes al opgehouden. Dit kan vervelend zijn. U kunt echter niet ieder kind iets geven, dus voelt u vooral niet verplicht om altijd iets te geven. Over het algemeen zijn de kinderen wel dankbaar als ze iets krijgen en de reacties maken het dan toch bijzonder. Jammer is wel dat de meeste mensen in de dorpjes alleen Quechua spreken. Hierdoor wordt communiceren moeilijker en vindt dit vooral plaats door middel van handen en voeten. Als u een gids hebt die Quechua spreekt is het natuurlijk mogelijk dat u aan hem vraagt om voor u te vertalen. De meeste gidsen maken sowieso al een praatje met de bewoners en willen best voor u vertalen.

Leefwijze

De mensen in de vallei leven nog als traditionele wevers en boeren. Ze leven van het verbouwen van hun eigen voedsel, hun dieren en de verkoop van de producten die ze zelf weven/maken. Peru staat vooral bekend om de aardappel die dan ook veel in deze gebieden verbouwd wordt. De aardappel was voor de Inca’s het voornaamste voedsel dat vers gegeten werd, tot bier gegist werd of tot meel gedroogd. Door selectie en kruising zijn er door de tijd heen honderden rassen ontstaan. Zo komen er in de Andes al meer dan 400 verschillende soorten van de wilde aardappel voor! De conquistadores brachten de aardappel mee naar Europa rond 1553. Het zou echter nog ruim 200 jaar duren voordat de aardappelteelt echt van de grond kwam in de meeste Europese landen.

Tijdens de Lares Trek ziet u boeren werkend op het land en vrouwen lopend met de dieren. Gedurende de dag zitten de vrouwen producten te weven terwijl de dieren op het land lopen. Aan het einde van de dag lopen de vrouwen weer terug naar hun dorp met de dieren. Hoe verder u loopt richting Ollantaytambo hoe moderner de dorpjes worden waar u door heen komt. U ziet steeds minder mensen in de traditionele kledij en de huizen worden van steeds betere kwaliteit.

Tijdens de Lares Trek komt u door mooie omgevingen met schitterende vergezichten. Het lijkt daarnaast of u jaren terug in de tijd gaat als u ziet hoe de mensen in deze dorpen leven. U vraagt zich dan wellicht af hoe het kan dat mensen nog steeds op deze manier leven terwijl ze wel weten dat het heel anders kan. Als u dit aan de mensen zelf vraagt zal het antwoord steevast zijn dat het voor hen voldoende is om hier te wonen met hun familie om hen heen, de dieren en het voedsel dat ze zelf verbouwen. Hier zijn ze tevreden mee. Daar kunnen wij in de Westerse Wereld nog wat van leren.

Dorpjes (communities) tijdens de Lares Trek

• Lares
• Vilcabamba
• Huacahuasi (overnachting)
• Patacancha (overnachting)
• Huilloc
• Ollantaytambo

Lares Trek in plaats van Inca-Trail omdat:

• U wijkt af van de gebaande paden
• Niet zo toeristisch
• Een originele route die al 500 jaar nauwelijks is gewijzigd
• Veel contact met de bewoners in de diverse dorpjes
• Extra uitdaging omdat de trek op hoogte is