Het Kleine Weeshuis in Amsterdam

Wie tijdens een dagje Amsterdam even genoeg gewinkeld heeft, kan altijd even het Kleine Weeshuis in de Kalverstraat bezoeken. Zeker voor een dagje uit met kinderen is deze bezienswaardigheid zeker de moeite waard. Het museum is gevestigd in het gebouw waar vier eeuwen lang het Burgerweeshuis was. Het museum is bijzonder geschikt voor kinderen van vier tot tien jaar. Kinderen kunnen daar beleven hoe het was om als weeskindje te leven in de 17e eeuw. En dat was zeker geen pretje!

De binnenkomst

Bij binnenkomst worden de 'weesjes' ingeschreven door de portier. Ze krijgen een armband om en daarmee begint de ontdekkingsreis door het weeshuis. Zo kunnen de kinderen zich verbazen over het sanitair in het weeshuis. Uiteraard is dit heel anders dan wij nu gewend zijn. Ook het schooltje in het weeshuis ziet er anders uit dan de mooie scholen van nu. De bureautjes zijn oud en vies en in plaats van leren schrijven met een pen of potlood leerden de weeskinderen schrijven met een veer en inkt. Ook kunnen de kinderen ervaren hoe het is om in een 17e eeuwse schoolbank te zitten.

Eten en drinken

Gelukkig was er ook af en toe tijd om te eten. Tijdens de reis door het weeshuis kom je vanzelf in de grote eetzaal. De weeskinderen moesten echter snel eten omdat ze met ongeveer vier kinderen uit één bord moesten eten. Tijd om te treuzelen bij het eten was er niet. Ook kunnen de kinderen een kijkje nemen in de keuken van het weeshuis waar de maaltijden bereid werden. Ook het weekmenu is daar duidelijk te zien. Overigens is dit niet heel erg zaligmakend. De weeskinderen kregen voornamelijk bonen voorgeschoteld en op zondag was er geen appelmoes en patat. 's Morgens kregen de kinderen vaak pap welke uit een grote emmer geschept werd. De kinderen mogen, als ze in de keuken zijn, even door de pap roeren en bekijken hoe de groentensoep eruit zien. Wellicht wordt na het bezoek aan deze keuken de kookkunst van mama of papa weer extra gewaardeerd.

Lekker slapen

De dag eindigt voor de weeskinderen met het naar bed gaan. In de slaapkamer liggen kleren uit de 17e eeuw en de kinderen mogen even ervaren hoe het is om rond te lopen in kleren waar de weeskinderen ook in liepen. De slaapkamer is niet zo gezellig als nu. Het is een grote slaapzaal met heel veel bedden. De weeskinderen sliepen daar niet met meerdere kinderen in één slaapkamer, ze slieper er zelfs met meerdere kinderen in één bed.

Ziek en zeer

Helaas waren de weeskinderen ook wel eens ziek. Gelukkig was er altijd een dokter in het weeshuis aanwezig. De kinderen kunnen ervaren hoe een dokterspraktijk er in de 17e eeuw uit zag en zich vergapen aan de grote potten met urine die aan muur hangt. Ook hangt er aan de muur een ouderwetse 'medische encyclopedie' waar de meeste voorkomende kinderziektes op benoemd werden.

Aan het einde van de rondleiding mogen de kinderen hun armbandje weer inleveren en weer fijn met papa of mama mee terug naar huis eigen huis en hun eigen slaapkamer.