Eisriesenwelt, de grootste ijsgrot ter wereld
Eisriesenwelt is één van de mooiste bezienswaardigheden in Salzburgerland. Dit is de grootste ijsgrot ter wereld. De totale lengte van de grot bedraagt meer dan 40 kilometer. Alleen de eerste kilometer is publiek toegankelijk. De grotten zijn gesloten in de winter. Men kan de grotten bezoeken vanaf mei tot eind oktober. Vergeet zeker niet om je warm aan te kleden voor deze uitstap, ook al is het zomer.De grootste ijsgrotten ter wereld
Eisriesenwelt, in het dorpje Werfen, is de grootste grot ter wereld. De ijsgrot strekt zich uit over een lengte van meer dan 40 kilometer diep in en onder het Tennengebirge. De eerste kilometer is publiek toegankelijk gemaakt door planken en trappen aan te leggen. Het is een serieus klimmen om deze mooi ijsgrot te aanschouwen: men moet ongeveer 1400 treden beklimmen tijdens de hele rondleiding. In de grot zijn natuurlijke ijssculpturen gevormd doorheen de tijd. Er zijn figuren, holtes en zelfs tunnels op natuurlijke wijze ontstaan in deze grotten. Met olielampen, die je zelf mag dragen wordt de grot verlicht, en kan je een blik werpen op de mooie ijsformaties. De gids schijnt met een gekleurd licht op de ijsblokken, waardoor je erg goed de vorm kan onderscheiden. Dit geeft een mooi effect. De rondleiding is volledig gegidst in Duits en Engels. De kabelbaan die je naar de ijsgrotten brengt, is bijzonder. Het is namelijk de snelste kabelbaan in Oostenrijk.Geschiedenis
De ijsgrotten werden pas ontdekt aan het einde van de 19de eeuw door de natuurwetenschapper Anton von Posselt-Czorich uit Salzburg. Hij verkende in 1879 de eerste 200 meter van de donkere grot. Een jaar later schreef hij een gedetailleerd rapport over zijn ontdekking in een alpine krant. Toen werd de grot weer vergeten. Men wist nog niet dat de grot veel dieper was dan slechts 200 meter. Alexander von Mörk las het artikel opnieuw en besefte dat de grot nog niet verder onderzocht was. Hij begon een nieuw onderzoek in 1913. Na de eerste wereldoorlog was het zover: Friedrich Oedl, Robert Oedl en Walter Czernig gingen in de labyrinten van de immense ijsgrot. Al snel groeide de publieke belangstelling. Vanaf de jaren '20 kwamen er steeds meer toeristen naar de grot. In 1924 lager een houten planken. Een 35-tal jaar was te voet de enige mogelijkheid om tot aan de grot te geraken. Men legde een provisorische weg aan die ervoor zorgde dat voertuigen de grot konden bereiken. Een kabelbaan kwam er al in 1955, die de steilste stukken overbrugde, van 1084 tot 1586 meter, in slechts enkele minuten. Vanaf dan kwam het toerisme echt op gang.Hoe ontstaat een ijsgrot?
Het heeft een hele lange tijd geduurd om deze grot te vormen. De eerste spleten en gaten in de kalksteen zijn ontstaan 100 miljoen jaar geleden bij de verschuiving van tektonische platen. Gedurende millennia zorgen chemische processen en watererosie voor de spleten. Deze worden steeds groter en vormen uiteindelijk immense grote holtes in de kalksteenrots.Het ijs in de rots kan op verschillende manieren gevormd worden. De hoge holtes en galerijen van de Eisriesenwelt zijn verbonden met de onderste kamers. Het systeem is vergelijkbaar met een schoorsteen: er is een verticale luchtverplaatsing tussen de kamers en galerijen die vanboven liggen en de kamers die zich onderaan bevinden. In de winter is de lucht in de grot warmer dan de buitenlucht. De lucht die wordt binnengetrokken is koud en verplaatst zich naar de onderste kamers. Dat betekent dat de temperatuur in de grot kouder wordt. In de lente wordt het warmer en smelt de sneeuw. Dit smeltwater druppelt de grot binnen. De lucht in de grot is kouder dan de lucht buiten waardoor het binnensijpelende smeltwater bevriest in de onderste kamers waar het nog steeds koud is.