Op zoek naar de Da Vinci Code in Parijs

De Japanners die met hun grote telelenzen elkaar verdringen vóór het schilderij de Mona Lisa hebben concurrentie gekregen van de Da Vinci Code toeristen. In de Grande Galerie en de ruimte waarin de Mona Lisa in het Louvre hangt wemelt het van de toeristen met een exemplaar van het boek van Dan Brown als handleiding. Vanuit de hele wereld komen toeristen naar Parijs om de avonturen van professor Robert Langdon en cryptologe Sophie Neveu te herbeleven. De Da Vinci Code is wereldwijd al meer dan 16 miljoen keer over de toonbank gegaan en met ruim 400.000 exemplaren is het boek de bestseller van 2004 in Nederland. In het boek wordt de conservator en Grootmeester van de Priorij van Sion, Jacques Saunière, dood gevonden in het Louvre. Net voor zijn dood heeft de conservator een mysterieuze code achtergelaten. Langdon en Neveu proberen de codes te ontcijferen: symbolen die naar het werk van Leonardo da Vinci en het heilige vrouwelijke verwijzen.

Louvre

De ontdekkingstocht van de lezers van het boek begint bij het Louvre. De entree van het Louvre, de grote piramide, zou 666 ramen hebben volgens Brown. Een verwijzing naar de duivel. Sommige lezers beginnen aan het tellen van de ramen, anderen geloven het wel. Zij gaan snel door naar de Grande Galerie. Onder het glazen dak en naast de marmeren pilaren werd het lijk van Saunière in het boek gevonden. De Amerikaanse Nell Sullivan (53) staart naar het stuk parket. ,,Natuurlijk weet ik dat de Da Vinci Code een fictieboek is, maar naarmate je het boek verder leest ga je er steeds meer in geloven. Ergens had ik toch wel gehoopt hier iets meer te vinden dan alleen een houten vloer. Wat? Dat weet ik niet.’’

Da Vinci Code Tour

Sullivan maakt deel uit van een groep Amerikaanse toeristen die een Da Vinci Code trip maken. Naast de Parijse trekpleisters als de Eiffeltoren, Arc de Triomph en het Louvre, worden ook de Saint Sulpice, de rose ligne, het Ritz hotel en de Zwitserse bank bezocht. Allemaal plekken die Robert Langdon en Sophie Neveu tijdens hun zoektocht hebben doorkruist. Zo´n trip kost de Amerikanen duizenden euro´s.

Ook vanuit Nederland zijn Da Vinci Code tours te boeken, de goedkoopste zijn 100 euro voor een rondleiding van drie uur. De Nederlandse Marieke Bos (37) heeft gisteren de plekken waar het boek zich afspeelt met een gids bezocht. Vandaag is ze terug in het Louvre om nogmaals de Madonna in de grot te bezichtigen. ,,Zo´n tour is leuk om te doen, een gids wijst je toch weer op dingen die je anders niet zou hebben gezien, maar het gaat wel erg snel. In drie uur hebben we het Louvre bezichtigd, zijn we naar de Saint Sulpice geweest en hebben we de vluchtroute nagereden met de touringcar. Tijd om echt stil te staan bij de kerk of bij een schilderij is er niet. Nu kan ik op mijn eigen gemak rondkijken in het Louvre en de roman op mijn manier nalopen.”

De meeste toeristen zien de prachtige grote schilderijen zoals Le Dominiquin van Domenico Zampieri waarop mollige engelen elkaar knuffelen of Hercule sur le bûcher waarop een halfnaakte man staat afgebeeld die naar de hemel wijst van Guido Reni niet hangen.

Mona Lisa

In één ruk lopen ze door naar zaal 13, aan het einde van de Grande Galerie. Daar hangt de Mona Lisa. Vooral Japanners staan elkaar te verdringen voor het piepkleine schilderij om die ene goede foto te maken. De Da Vinci Code toeristen lopen daarachter rond in de zaal, op zoek naar een teken van het boek of op zoek naar het schilderij Madonna in de Grot van Leonardo da Vinci. In het boek hangt het schilderij waarachter Sophie Neveu de sleutel vindt van het geheimendoosje van Saunière tegenover de Mona Lisa.

De Zwitserse Sabrina Ambrosi en Fabian Gunter, beide 21 jaar, vragen aan de suppoost of ze Madonna in de grot over hoofd zien. De suppoost glimlacht. ,,Dat schilderij hangt hier niet en heeft hier nooit gehangen, het is te vinden in de Grande Galerie.’’ De man kijkt de jongeren na en schudt zijn hoofd. ,,Deze mensen hebben geen oog voor de prachtige schilderijen en de details, zij zijn alleen op zoek naar tekenen van de gebeurtenissen in het boek.”

Saint Sulpice

Een paar kilometer van het Louvre ligt de Saint Sulpice. De kerk ziet er net zo uit als iedere andere kerk, met beelden van heiligen, kandelaars, schilderijen waarop Jezus gekruisigd wordt en kaarsjes. Toch is het er drukker dan in een gemiddelde kerk. De albino monnik Silas ging in deze kerk op zoek naar de sluitsteen. De Da Vinci Code-fans hebben de route naar de kerk gevonden. Afgelopen zomer telde priester Paul Roumanet 15.000 extra bezoekers, de meeste van hen kwamen om de plekken die Brown beschrijft live te aanschouwen. Zij hebben geen oog voor de beroemde muurschildering van Delacroix, waar de bezoekers normaal altijd voor kwamen. Doelbewust gaan zij op zoek naar de rose ligne die door de kerk loopt en eindigt bij de grote obelisk, daar waar Silas een vloersteen brak en niet de sluitsteen vond, maar een dikke plaat met enkel een bijbelvers erop.

A4 over rose ligne

De priester geeft geen uitleg meer aan de bezoekers van de kerk. Als de toeristen iets willen weten over de verbanden van de Da Vinci Code en de Saint Sulpice wijst hij naar een ingelijst A4tje dat naast de grote obelisk hangt. Op dit blad doet de kerk afstand van de Da Vinci Code en de ‘denkbeeldige beweringen’ in het boek. De koperen lijn die door de kerk loopt heet geen rose ligne, maar is een meridiaan om de banen van de aarde te definieren. De letters P en S die in sommige kerkramen zijn gebrand refereren niet aan de Priorij van Sion, maar aan Peter en Sulpice, de beschermheiligen van de kerk.

Teleurstelling

Het is een teleurstelling voor Brian James (26) uit Amerika. ,,Het is mooi om de plekken te zien die Brown beschrijft in zijn boek, maar ik voel er niets speciaals bij. Op internet had ik ook foto´s kunnen opzoeken, dat was niet veel anders geweest. Deze kerk is voor mij niet anders dan andere kerken.”
Zijn 25-jarige vriendin Lisa Buccherri is wel onder de indruk. ,,In een harde wereld als deze is het lekker om weg te dromen in een goed boek, dat doe ik nu ook bij het zien van de Obelisk en de rose ligne.” In de hoek waar de obelisk staat steekt ze een waxinelichtje aan voor één euro. ,,Dit kaarsje is voor Dan Brown omdat hij zulke mooie boeken schrijft.”