Reizen bij medicijngebruik: denk aan uw medicijnpaspoort

Gaat u reizen en gebruikt u medicijnen die door een arts zijn voorgeschreven? Dan heeft u een medicijnpaspoort nodig, ook wel geneesmiddelenpaspoort of Europees Medisch Paspoort (EMP) genoemd. Het kan zijn dat u daarbij nog een speciale verklaring nodig heeft. Als uw medicijnen onder de Opiumwet vallen kunt u anders verdacht worden van handel in verboden drugs. Welk soort verklaring nodig is, hangt af van uw reisbestemming.

Het medicijnpaspoort: vrij onbekend

Gebruikt u voorgeschreven medicijnen en gaat u op reis, in Nederland of naar het buitenland? Dan wordt aangeraden om een medicijnpaspoort mee te nemen, ook geneesmiddelenpaspoort of Europees Medisch Paspoort genoemd. Veel mensen gebruiken - vaak meer soorten - medicijnen die op recept zijn verstrekt. Toch weet een groot deel niet van het bestaan van het medicijnpaspoort af en gaat zonder dit document op reis, bijvoorbeeld voor een vakantie naar het buitenland. Ze kunnen daardoor onnodig in de problemen komen, er zelfs door in de gevangenis belanden op verdenking van drugshandel.

Wat is het medicijnpaspoort?

Het medicijnpaspoort is een reisdocument dat u kunt laten opstellen en waarin alle belangrijke informatie staat vermeld over uw medicijngebruik. Als u op reis gaat moet u dit document meenemen. Heeft u elders in Nederland of in het buitenland hulp nodig vanwege verlies van uw medicijnen, klachten, ziekte of een ongeval, dan is meteen bekend welke medicijnen u gebruikt. U kunt dan snel op de beste manier hulp krijgen bij arts, ziekenhuis en apotheek. Voor reizen naar het buitenland komt daarbij dat u geen problemen bij de douane krijgt. Het medicijnpaspoort is geen geldig grensdocument en hoewel sterk aan te raden, niet verplicht.

Wat staat er precies in het medicijnpaspoort?

In het medicijnpaspoort staat (in meer talen) een overzicht van de medicijnen die u gebruikt en in welke dosering. Niet alleen de merknaam van een medicijn maar ook de naam van de werkzame stoffen staat erin. Dit is belangrijk omdat niet alle landen dezelfde merknamen hanteren. Als bij de apotheek bekend is dat u overgevoelig bent voor bepaalde stoffen komt dit ook in het medicijnpaspoort te staan.

Medicijn-/geneesmiddelenpaspoort en Europees Medisch Paspoort: verschillen

Hoewel in de praktijk de termen vaak door elkaar worden gebruikt is er toch een verschil in deze documenten:

Geneesmiddelenpaspoort/medicijnpaspoort

Dit document kunt u laten opstellen bij de apotheek en dat is gratis. Er staat de benodigde informatie in over de medicijnen die u gebruikt (merknaam en stofnaam) alsmede de dosering en de wijze van gebruik. Daarnaast staan er eventuele allergieën en chronische aandoeningen in vermeld. De aanduidingen van de rubrieken staan in Nederlands, Engels en Frans.

Europees Medisch Paspoort (EMP)
Dit document is iets uitgebreider; naast de gegevens over medicijngebruik en allergieën staat er informatie in vermeld over chronische aandoeningen en problemen met de gezondheid. Tevens is er in te vinden wie de behandelend arts is, en wie gewaarschuwd moet worden in geval van spoed. De aanduidingen van de rubrieken staan in elf talen. Voor dit document wordt een kleine vergoeding gevraagd (€1,95) en het is te koop bij huisarts, sommige apotheken, patiëntenverenigingen en de ANWB. Uw huisarts moet het voor u invullen.

Speciale verklaringen

Voor sommige geneesmiddelen heeft u een speciale verklaring van een arts nodig, anders komt u bij de douane al in de problemen. Het gaat dan om medicijnen die onder de Opiumwet vallen. Voorbeelden hiervan zijn: bepaalde soorten sterke pijnstillers, slaapmiddelen, kalmeringsmiddelen, morfine, medicinale cannabis en middelen tegen ADHD, zoals Ritalin en Concerta. De regels voor deze geneesmiddelen zijn streng omdat ze kunnen worden aangezien voor verboden drugs. Wat voor soort verklaring u moet hebben hangt af van uw reisbestemming.

Reizen binnen Schengenlanden

Als u reist naar of binnen Schengenlanden heeft u een Schengenverklaring nodig. Met deze verklaring kunt u geneesmiddelen meenemen naar landen die het Schengenverdrag hebben ondertekend, voor een periode van ten hoogste dertig dagen. Gaat u langer op reis dan heeft u meerdere verklaringen nodig. De Schengenlanden zijn: België, Denemarken, Duitsland, Estland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Italië, Letland, Litouwen, Luxemburg, Malta, Noorwegen, Oostenrijk, Polen, Portugal, Slovenië, Slowakije, Spanje, Tsjechië, IJsland, Zweden en Zwitserland.

De verklaring moet zijn ondertekend door uw huisarts alsmede de goedkeuring hebben van de Inspectie voor de Gezondheidszorg. De Schengenverklaring kunt u het beste zes weken voor uw vertrek aanvragen bij het Centraal Informatiepunt Beroepen Gezondheidszorg (CIBG). U kunt ook informatie hierover vragen bij uw apotheek.

Reizen buiten Schengenlanden

Bij reizen buiten bovengenoemde landen is toestemming vereist van de ambassade of consulaat van het land van bestemming. Er is dan een verklaring nodig met daarin om welk geneesmiddel het gaat, wie de gebruiker van het geneesmiddel is, in welke hoeveelheid het wordt gebruikt en voor welke aandoening. Vraag de verklaring op tijd aan. Gaat u zonder verklaring op reis naar deze landen met geneesmiddelen die onder de Opiumwet vallen dan loopt u het risico op gevangenisstraf. U kunt een en ander het beste ruim van tevoren navragen bij uw apotheek.