De eeuwenoude geheimen van Paaseiland

Paaseiland heeft een lange, zowel vreedzame als bloederige geschiedenis achter de rug. Het ooit groene dichtbegroeide eiland werd bewoond door polinesiërs die emigreerden van andere eilanden. Door de vele voedselbronnen op het eiland groeide de bevolking op het kleine eiland snel met alle gevolgen van dien, voedselgebrek en kannibalisme waren allemaal van de partij. Vandaag de dag is het een boomloos eiland door de boomkap voor diverse doeleinden en staat nu op de werelderfgoedlijst van Unesco.

Geologie

Paaseiland bestaat uit drie vulkanen genaamd: Maunga Terevaka (507m), Poike (370m) en Rano Kau (324m), de drie vulkanen zijn de bron van het eiland en geven het hun driehoekvorm. Het eiland heeft vele grotten en was aanvankelijk erg voedselrijk, in zowel begroeiing als bodem. Het eiland heeft ongeveer de grootte van Wachington DC.

Moai

De Paaseiland beelden, de gezichten van voorvaders die om vruchtbaarheid smeekten in zowel voortplanting als land, het was een traditie om deze beelden te bouwen en alle stammen deden hier dan ook aan mee. Hoe groter hoe beter, sommige beelden zijn bijna 10 meter hoog. Het was een competitie, hoe groter hoe beter. Om de grote rotsblokken te kunnen verplaatsen werden de inheemse, nu uitgestorven palmbomen gebruikt. Deze palmbomen waren ook een bron van voedsel en materiaal voor kanoes.

Bevolking

Er bestaat veel onduidelijkheid over wanneer er voor het eerst mensen op Paaseiland kwam wonen, aangegeven wordt: 300-400 AD en 700-800 AD, ook is er onduidelijkheid over wie als eerste dit eiland als nieuwe woonplaats aannam, vermoedelijk is dit een Polinesiër familie geweest die met kanoes het voedselrijke eiland betraden. De familie kwam na een lange reis aan zonder de varkens en honden die ze aanvankelijk mee hadden genomen, waardoor dit komt is onduidelijk, wel hadden ze kippen en zaden bij zich. Bij aankomst troffen ze een erg voedselrijk en boomrijk eiland aan die aan alle eisen in een menselijk leven voldeed. Vandaag de dag wonen er nog steeds enkele duizenden van de originele bewoners van Paaseiland op dit eiland. Echter hebben de eilandbewoners een nare geschiedenis.

Geschiedenis

De bewoners van Paaseiland deden het goed op het eiland, er was voldoende voedsel op het land, ze hadden hun landbouw en kippen en ze hadden de diepzee die hun veel voedsel verschafte zoals de dolfijn en tonijn, mede daardoor breidde de bevolking zich uit tot uiteindelijk ongeveer 20.000 mensen. De kust van Paaseiland was altijd al voedselarm en erg stijl, om voedsel uit de wateren te verkrijgen moesten de eilandbewoners met hun kanoes de diepzee op.
Door houtkap voor kanoes, akkerbouw en met name door de traditionele bouw van Moai waarvoor erg veel hout nodig was waren er steeds minder palmbomen op het eiland totdat er uiteindelijk niks meer over was. Dit was waar de echte problemen begonnen. Eén van hun voedselbronnen was verdwenen, veel natuurlijke gewassen stierven bij gebrek aan schaduw, dieren stierven uit op het eiland en ze konden niet langer voedsel halen uit één van hun grootste voedselbronnen: De zee. Er was niet langer hout beschikbaar voor de bouw van kanoes. Bovendien was er geen vluchtweg meer van het eiland dat nu teveel bevolking had voor de kleine hoeveelheid voedsel die het eiland nog maar te bieden had. Hét recept voor een clanoorloog. Daarbij kwam ook nog als gevolg van de ontbossing dat er een groot tekort was aan zoetwater. Dit zoetwater is alleen nog te vinden in enkele grotten, ook vandaag de dag.
Oorlogen begonnen, de eens zo vreedzame mensen werden door elkaar massaal afgeslacht, ooit had dit eiland de grootste kolonie van een nu uitgestorven vogelsoort, maar in tijd van voedselgebrek is de volledige kolonie helemaal uitgestorven.

Kannibalisme

Op een zeker moment was de voedselschaarste zo groot dat bij bepaalde clans kannibalisme op hun tegenstanders voordeed. Hoe vaak dit voorkwam was echter onbekend. Wel is er een grot genaamd: Ana Kay Tangata, die vertaald kan worden naar 'Men eat cave' (mensen eten grot) of 'Eat men cave' (Eet mensen grot).

Vogelmanritueel

In de achttiende eeuw kwam er een nieuwe politiek. De meeste eilanders waren rond deze tijd al gedood gedurende de oorlog. Elke clan had elk jaar de kans om leider te worden van het eiland, dit ging door middel van een ritueel. De sterkste meest gezonde en best zwemmende man werd uitgekozen door zijn eigen clan of bood zich aan om mee te doen aan het ritueel. Het doel was om door de vervaarlijke zee naar een nabijgelegen rotseiland te zwemmen, daar een ei van een heilige vogel te vinden en vervolgens als eerste terug te keren naar de Vogelman. Soms bleven deze mannen wel weken lang weg. De clan van de persoon die als eerste terug kwam kon dan over het eiland domineren, de voedselbronnen beheren en de andere clans onderdrukken naar wil. Dit was echter slechts een tijdelijke oplosing.

Nederlandse Kolonisten

in 1722 stuitten Nederlandse Kolonisten op paasdag op het eiland dat nu Paaseiland heet. Uit raporten bleek dat de bewoners van Paaseiland voor hun eigen dood zorgden, danwel door stammenoorlog of door onderdrukking. Echter hielpen de Kolonisten hierbij ook een handje, niet alleen direct maar ook indirect, kolonisten brachten onbekende ziekten mee naar het eiland waar veel eilanders aan stierven. Voornamelijk in de 19e eeuw kwam dit veel voor. Door de ziekten reduceerde de populatie van 20.000 mensen naar 4000 mensen. Als gevolg van slavenhandel die zijn intrede deed bleven er slechts nog maar 111 inwoners over. Echter in 2003 heeft de bevolking zich hersteld tot een groep van 4000 mensen afkomstig van de originele bewoners.

Op vakantie naar Paaseiland

In 1953 is het Chileense bestuur op Paaseiland versterkt mede door militaire hulp. Ook zijn sindsdien de faciliteiten flink vooruit gegaan. Zo is er schoon water, electriciteit, een ziekenhuis, diverse scholen, hotels en een vliegveld. Verder zijn er in het enige plaatsje Ranga Roa diverse winkels en restaurant, een kerkje en een museum over de geschiedenis van Paaseiland. Er is slechts weinig nachtleven.
Er zijn veel bezichtigingen, zo zijn er de Moai en diverse tombes en ruïnes teruggebracht naar hun oude staat, diverse excursies brengen je naar deze bezichtigingen. Ook zijn er excursies naar groeves, oude tempels, en grotten, waaronder de 'Eat men' de kannibalengrot. Deze excursies worden vaak gecombineerd met eten en zwemmen. Verder is het mogelijk om het eiland, ter groote van Texel, te verkennen met de fiets of te paard.