Opgelicht in Parijs: de schaduwzijde van de verlichte stad

Parijs, de stad van de liefde, de lichtstad, het centrum van cultuur en mode. De stad biedt schitterende bezienswaardigheden, zoals de Eiffeltoren, de Sacré-Coeur, Père-Lachaise, les Champs-Elysées, Montparnasse, Notre-Dame, Quartier Latin, le Palais du Luxembourg etc., etc., maar Parijs heeft ook haar donkere kanten. Menig toerist is het slachtoffer van oplichtingspraktijken, ondanks alle waarschuwingen. Ben je je bewust van de gevaren dan blijft je veel ellende bespaard, want opgelicht worden in Parijs kan een zeer vervelende en dure ervaring zijn.

Schaduwzijde van Parijs: opgelicht in Parijs

Hoewel een bezoek aan Parijs natuurlijk vooral leuk en ontspannend moet zijn, blijft het zaak dat je je bewust bent van de 'gevaren' die jouw verblijf in Parijs zeer onaangenaam maken. Het is natuurlijk niet de bedoeling je hiermee bang te maken en een bezoek aan Parijs over te slaan (overal vind je bijvoorbeeld zakkenrollers), maar als je weet op welke oplichtingspraktijken je moet letten dan kun je hele vervelende situaties vermijden.

Oplichtingspraktijken

Balletje-balletje

Een kans van één op drie dat je een leuk geldbedrag wint door te raden waar het rode balletje zich bevindt onder één van de drie bekertjes (dit kunnen ook onderzettertjes met een witte onderkant of luciferdoosjes zijn). De man achter de tafel heeft drie bekertjes op de tafel geplaatst. Onder één van de bekertjes heeft hij een balletje geplaatst. Vervolgens ruilt hij de verschillende bekertjes en het is dan aan het publiek om te raden onder welk bekertje het balletje zich bevindt, maar... voordat je mag raden moet je eerst geld geven. De eerste keer gaat het meestal langzaam zodat je makkelijk kan raden waar het balletje ligt. Je hebt gewonnen! Dit is te makkelijk, dus je wordt overgehaald om nog een keer te spelen, maar meestal tegen een wat hoger bedrag en de snelheid waarmee de bekertjes worden verwisseld gaat ook omhoog. Je weet het zeker, dus je verhoogt het in te zetten bedrag. Om je heen wordt ook door anderen ingezet, die schijnbaar meespelen maar ook gewoon tot de groep van oplichters hoort. Helaas, dit keer raad je het niet en heb je je (hogere) inzet verloren. Voor je het weet ben je tientallen en soms honderden euro's verder en kwijt. En mocht je een keer geluk hebben door het wel goed te raden, dan bestaat nog eens de kans dat de andere mensen om je heen, waarvan je misschien dacht dat zij ook gewoon mee stonden te spelen, maar in werkelijkheid bij de groep oplichters hoort, op intimiderende wijze om je heen komen staan en aangeven dat JIJ de oplichter bent. Kortom: gewoon doorlopen als je iemand balletje-balletje ziet spelen of mocht je toch hebben meegespeeld en hebben gewonnen, maar willen ze jou niet uitbetalen, zet dan een grote mond op, maar vermijd bedreigende situaties!

Metrokaartje

Grote kans dat je met de Thalys of Eurostar naar Parijs komt en dan aankomt op Gare du Nord. Eenmaal aangekomen is de makkelijkste manier om je in Parijs te verplaatsen de metro. De metrokaartjes kun je bij het verkooppunt halen of zelf uit een van de verkoopautomaten. Als je daar voor de eerste keer mee te maken krijgt, is het niet altijd makkelijk om via het scherm te bepalen welke kaartje je precies nodig hebt. Maar gelukkig is er altijd iemand die bereid is om je te helpen... ja, te helpen om je geld af te troggelen. Hoe gaat de oplichting met het metrokaartje in zijn werk?

De oplichter scrolt door het menu heen en kiest de duurste optie. Vervolgens trek je jouw bankpas om te betalen, maar de oplichter geeft aan dat je niet kunt betalen met een buitenlandse pas (wat grote onzin is natuurlijk). De oplichter geeft aan dat hij wel bereid is om met zijn bankpas te betalen en lijkt dat ook daadwerkelijk te doen, maar ondertussen drukt hij op de annuleringsknop van het verkoopautomaat en haalt hij zogenaamd de kaartjes uit het apparaat. Dit zijn echter vaak kinderkaartjes die veel en veel goedkoper zijn en die worden aan jou overhandigd. Jij betaalt de goede man het volle bedrag in contanten en loopt met je (kinder)kaartjes naar de toegangspoortjes. Ben je deze eenmaal voorbij dan is de oplichter al gevlogen, mocht je er al achter komen dat je bent opgelicht. Je kunt zelfs een boete krijgen omdat je het verkeerde kaartje hebt gekocht. Dubbele kosten dus.

Het advies is om gewoon naar een officieel verkooppunt te lopen. Mocht je toch besluiten om zelf een kaartje via de verkoopautomaat te kopen, zorg er dan voor dat je van tevoren weet welk kaartje je nodig hebt: een carnet (tien kaartjes tegelijkertijd) of een pas voor verschillende dagen. Zorg er ook voor dat je je bagage in zicht hebt en een rugtas op je buik, want als je op het scherm staat te kijken heb je geen oog voor hetgeen om je heen gebeurt.

De gouden ring

Een vrouw op straat lijkt geluk te hebben. Ze heeft een gouden ring gevonden. Ze vraagt aan jou of deze van jou is. Nee, deze is niet van jou. Maar de vrouw persisteert en geeft de gouden ring aan jou en wenst je alle geluk toe. Niets aan de hand zou je zeggen. Nee, totdat de vrouw om een vindersloon vraagt. Wat te doen? Gewoon teruggeven en doorlopen. Het gaat alleen maar om geld.

Het goede doel

Vooral (Roemeense) zigeuners gebruiken deze oplichtingspraktijken. Een jongedame (of jongeman) die ook nog eens kan doen alsof zij doof is of niet kan praten, komt met een papier naar je toe en vraagt of je een handtekening wilt zetten en een bedrag wilt invullen. De opbrengst zal volgens de jongedame ten goede komen aan het goede doel, namelijk blinden en invaliden. Maar het enige goede doel dat ze voor ogen hebben is hun eigen portemonnee. Heb je eenmaal je handtekening gezet en het bedrag ingevuld, dan word je vriendelijk doch dringend verzocht het ingevulde bedrag maar eventjes contact af te rekenen. Weiger je dan word je op intimiderende wijze erop gewezen dat je een bedrag hebt ingevuld en dat je dat moet betalen. Je moet echter helemaal niets. Loop gewoon weg en neem de scheldwoorden en allerlei andere verwensingen die naar je hoofd worden geslingerd op de koop toe. Let er overigens tegelijkertijd op dat je zakken niet gerold worden, want de ene persoon leidt je af en de volgende persoon haalt je zakken leeg.

Het armbandje

Je komt ze vooral tegen bij en rondom de Sacré-Coeur; mensen uit Afrika die hun hand naar je uitsteken alsof ze je een hand willen geven en dan razendsnel een armbandje op jouw uitgestoken arm vlechten. Terwijl ze dat doen worden je allerlei vragen gesteld en word iedere keer de uitdrukking: Hakuna Matada gebruikt. Dit is alleen maar om je af te leiden. Heb je eenmaal het armbandje om dan vragen ze meestal een flink bedrag. Weiger je dit dan komen er gelijk een aantal lieden dreigend om je heen staan en word je bijna gedwongen om het bedrag te betalen. Wat te doen? Allereerst niet verzeild raken in zo'n situatie. Reik geen hand uit naar iemand die je niet kent. Mocht de persoon al zijn begonnen met het maken van het bandje om je pols wijs dit dan resoluut af, bijna op een agressieve manier om te laten zien dat je hier niet van gediend bent.

Toegangskaartjes

Of het oplichting betreft of niet valt soms moeilijk in te schatten, maar als het oplichtingspraktijken betreft dan is deze heel geraffineerd en kan voor de betrokkene veel geld opleveren. Voor de toegang van veel musea en andere bezienswaardigheden moet je betalen. Nu komt het voor dat je een bepaald bedrag afrekent, maar dan te weinig terugkrijgt. Ook al is dit maar € 1,- dan nog kan dit voor de kassière een aardig zakcentje opleveren als zij veel bezoekers, zoals bij het Louvre, aan haar kassa krijgt. Vooral toeristen van buiten Europa zullen in verband met de onbekendheid van de euro hier de dupe van kunnen worden. Natuurlijk kan iedereen fouten maken, maar let gewoon goed op wat je terugkrijgt van de betrokkene.

Conclusie

Parijs is echt een schitterende stad, maar heeft haar schaduwzijden. Als je eenmaal weet hoe de oplichtingspraktijken werken, ben je beter voorbereid en kun je onprettige situaties voorkomen of de baas. Blijf op je hoede en als je iets niet vertrouwt, dan heb je het meestal bij het rechte einde.