Australië Nationale Parken: Purnululu
Purnululu nationaal park is gelegen in in het noord oosten van West Australië. Purnululu is vernoemd naar de zandstenen omgeving van Bungle Bungle Range, zoals dit genoemd werd door de Aboriginals. De Bungle Bungle Range ligt in het park en gaat omhoog tot 576 meter boven zeeniveau. Hetgeen dit park voornamelijk bekend om is geworden, is dan ook deze keten. De rotsen zijn wisselend grijs en oranje banden en dat komt door het hoge gehalte ijzer dat erin voorkomt. Wat betreft de fauna komen hier 41 soorten zoogdieren voor, waaronder de bekende kangoeroe, 12 soorten kikkers en 149 soorten vogels.Inhoudsopgave
- Algemene informatie over Purnululu nationaal park
- Geschiedenis van Purnululu
- Flora van het park
- Fauna van het park
- Overige bezienswaardigheden van Purnululu
- Menselijke invloeden
Algemene informatie over Purnululu nationaal park
Het woord purnululu is afkomstig uit de taal van de Kija, een stam Aboriginals die hier leefde. Het betekend zandsteen en de oranje rode rotsen die hier zijn, zijn allemaal van zandsteen. Het gebied is pas in 1983 echt ontdekt; tenminste, toen pas werd dit gebied bekend en werd het als gevolg daarvan een nationaal park. Het werd een nationaal park in 1987 en momenteel is het een van de beter bezochte nationale parken in Australië. Het park ligt 110 kilometer ten noorden van Halls Creek, de eerste grotere plaats in de buurt. Het park is vrij gemakkelijk te bereiken doordat de snelweg er slechts 100 kilometer vandaan ligt en er vanaf daar een weg loopt die - in ieder geval met een 4WD - uitstekend te rijden is.Geschiedenis van Purnululu
20.000 jaar geleden leefden de Aboriginals in dit nationale park. De cultuur van de Aboriginals in dit park is dan ook nog steeds terug te vinden. Toen in 1902 er 50.000 stuks vee rondliep in dit park slachten de Aboriginals deze zodat het park intact zou blijven. De overheid wilde ervoor zorgen dat de Aboriginals zouden stoppen met het vee te doden en gaven ze voedsel, maar dit werkte niet. Dit ging zo door tot in 1970. De Aboriginals leven hedendaags in bepaalde centrum.De recente historie begint in 1885. In dit jaar werd er hier goud gevonden en dit zorgde ervoor dat heel veel mensen naar deze plek toe gingen. Dit was het begin van een lange tijd waarin dit land werd vervormd en er was een grote erosie van het land. In 1967 begon de overheid met het weer herstellen van deze plek en de grond. Pas in 1983, toen hier een filmploeg kwam, werd weer duidelijk voor iedereen hoe mooi deze plek is en was. Uiteindelijk werd dit een nationaal park in 1987.
Flora van het park
De flora in dit park behoort toe tot die van een woestijn. De planten die hier groeien kunnen - nagenoeg allemaal - een lange tijd zonder water of de zaden die ze verspreiden kunnen erg lang overleven en bloeien binnen een of twee dagen uit tot een plant. Wel komen er enkele beken en rivieren voor in dit nationale park en dat zorgt ervoor dat er rond dat gebied veel bloeit. Er groeien zo bloemen en er kunnen verschillende soorten bomen groeien. Ook soorten van de eucalyptus komen hier voor, deze komen in het grootste gedeelte van Australië voor. In het park worden ook acacia's gevonden, dit zijn veelal grote en sterke bomen. Sommige stukken van de zandvlaktes in dit park zijn bedekt met spinifex grassen, sterke, harde grassen.Fauna van het park
In het park komen 41 soorten zoogdieren voor. In dit gebied komen zowel kangoeroe's als wallaby's voor. Deze beide dieren springen om vooruit te lopen en een wallaby lijkt dan ook veel op een kangoeroe, maar dan kleiner. In het park komen twee soorten wallaby's voor. Slechts een soort kangoeroe is hier waargenomen. In het park kan men ook vleermuizen vinden.Er komen 149 soorten vogels voor in het park, een opmerkelijk hoog aantal voor een gebied dat voornamelijk uit woestijn bestaat. De voorname reden dat er toch nog zoveel soorten worden waargenomen, is waarschijnlijk doordat er relatief veel water te vinden is in het gebied. Bijzondere soorten in dit gebied zijn de grijze valk en de bijeneters. Hoewel de bijeneters op meer plekken worden waargenomen, steken ze hier bijzonder goed af tegenover de rode grond en de vaak heldere lucht.
In het park vindt men maar liefst 81 soorten reptielen. De reptielen worden voornamelijk waargenomen in de drogere delen van het plateau dat in het park ligt. Hier is het vrij gemakkelijk om een varaan te spotten of een skink. Deze skink zijn vrij grote hagedissen en zijn zeer wijd gekleurd. Om een reptiel te zien moet vooral goed op worden gelet op de bodem en de stenen, omdat ze voornamelijk daar lopen en ze heel snel zijn als ze opgewarmd zijn.
In het park zijn 12 soorten amfibieën te vinden en 15 soorten vis. Geen van allen is heel erg speciaal en ze worden ook op andere plekken nog gevonden.
