Normandië: Jumièges en de abdij van Jumièges

Wanneer je langs de Seine rijdt tussen Le Havre en Rouen, kom je op de rechteroever van één van de lussen van het Parc Naturel Régional des Boucles de la Seine normande een prachtige abdij tegen: de abdij van Jumièges. De abdijruïne uit witte steen met zijn twee torens is reeds van ver zichtbaar. Ook het dorpje Jumièges is heel pittoresk. Gebouwd tegen een rotsflank doet het heel British aan. Het is aangenaam wandelen in de smalle kasseistraten met de kleine huizen.

Jumièges

Jumièges is een dorpje in de Haute-Normandie, in het departement Seine-Maritime (76). Het ligt op de rechteroever van de Seine en is één van de 72 gemeenten die zich bevinden tussen de lussen van het Parc Naturel Régional des Boucles de la Seine Normande. Het dorpje is heel pittoresk en heeft een ietwat Britse uitstraling. Gebouwd tegen de rotsflank, met kleine huizen en smalle kasseistraten. Maar het hoogtepunt van het dorpje is toch wel de abdij uit witte steen. Met zijn twee majestueuze torens van zo'n 52 meter hoog torent de ruïne van de eeuwenoude abdij overal bovenuit. In het dorpje wonen slechts zo'n 1800 zielen maar tijdens de vakantieperiode komen er zeker 10.000 toeristen langs, vooral uit de naburige departementen en uit Engeland. Op zondag kan je in Jumièges ook naar de markt.

De "bac" naar Jumièges

Pittoreske overzetboten

Om van de ene naar de andere oever van de Seine te gaan, kan je gebruik maken van een "bac". Deze ijzeren, eenvoudige overzetboten met de felrode kleur waren lange tijd de enige manier om de rivier over te steken.

Bruggenbouw

Hun alleenheerschappij zou duren tot 1959, toen de Pont de Tancartville werd gebouwd. Moeilijkheid was dat de brug hoog genoeg moest zijn om de zeeschepen die naar Rouen varen door te kunnen laten. Sindsdien werd ook de Pont de Brotonne gebouwd, op zo'n 20 kilometer van Jumièges en de Pont de Normandie, zo'n 50 kilometer verderop. Deze brug is enorm en ligt over de monding, ter hoogte van Honfleur en Le Havre.

Passeurs d'eau

Voor de bacs kwamen, waren er alleen maar passeurs d'eau, mannen die de mensen met een roeibootje en met de kracht van hun armen overzetten. In de buurt van Jumièges was er de passeur d'eau van Barneville-sur-Seine. Zijn huis staat er nog steeds. Een majestueus wit huis met één verdiep en met een enorme tuin voor, vlak bij de oevers van de Seine. Te huur bij de Gîtes de France van Normandië. Meermaals per dag zie je hier grote boten voorbij komen.

Uitkijkpunt in Barneville-sur-Seine

Vanop het uitkijkpunt in Barneville-sur-Seine heb je een overzicht over heel de regio. Bij helder weer zie je de brug van Brotonne en soms zelfs die van Tancartville. Ook de twee witte torens van de abdij van Jumièges springen in het oog. Vooraan zie je de recreatiebasis van Mesnil-sous-Jumièges. Hier kan je gaan zwemmen, gaan vissen en gaan kajakken. Er is ook een golfterrein aanwezig. Rechts kan je de bac tussen Mesnil-sous-Jumièges en Yville-sur-Seine over en weer zien varen. Om in Jumièges te geraken, neem je best de bac in Heurteauville. De bacs varen om de 10 à 20 minuten en sinds 2005 is de overtocht, die zo'n 3 minuten duurt, gratis. Op de overzet naar Jumièges kunnen zo'n acht auto's, maar je kan er ook met de fiets of te voet op.

De abdij Saint-Pierre de Jumièges

Geschiedenis van de abdij

De abdij van Jumièges werd in 654 gebouwd door Saint-Philibert de Tournus. Na zijn dood werden zijn relikwieën overgebracht naar de stad Tournus in Bourgogne en in deze stad wordt hij nu nog steeds vereerd. Op 24 mei 841 werd de abdij in brand gestoken door de Noormannen, die later nog terug kwamen om te plunderen. De monniken vluchtten naar de priorij van Haspres, nabij Cambrai in het Noorden van Frankrijk. Tijdens hun vlucht namen de monniken hun manuscripten en relikwieën mee. Rond 934 kwamen er 12 nieuwe geestelijken naar Jumièges, onder impuls van Willem I van Normandië. Abt Robert de Jumièges liet tussen 1040 en 1052 de abdij weer opbouwen. Op 1 juli 1067 wijdt de aartsbisschop van Rouen de Notre-Dame de Jumiègeskerk in, in het bijzijn van Willem de Veroveraar. Ter nagedachtenis van deze gebeurtenis staat er nu een enorm houten vikingschip en een informatiebord op het plein aan de overkant van de ingang van de abdij. Rond 1562 wordt de abdij nog maar eens verwoest, ditmaal door de Protestanten. De geestelijken trokken weer weg en de Protestanten uit Caudebec kwamen alles plunderen. Heel wat van het patrimonium van de abdij werd vernield of meegenomen. Eén jaar later kwamen er 17 nieuwe geestelijken naar de abdij die alles terug probeerden in eer te herstellen. En toen brak de Franse Revolutie uit. De abdij werd verkocht en de nieuwe eigenaar, ene Pierre Lescuyer, liet het klooster uit de 16de eeuw en de slaapzaal uit de 18de eeuw volledig afbreken. Ook de volgende eigenaar, Jean-Baptiste Lefort, zette de sloopwerken verder. Hij liet het koor afbreken. Tot in 1824 diende de kerk als steengroeve. De fresco's verdwenen door de jaren omdat ze altijd in weer en wind stonden. In 1852 werd de abdij opgekocht door de familie Lepel-Cointet. Zij trachtten te redden wat er nog te redden viel. En dat deden ze nog niet zo slecht want de Franse schrijver Victor Hugo zou later schrijven dat "ze nog mooier is dan Tournus". Ook daar staat een kerk met twee torens die de Saône domineert en van heinde en verre zichtbaar is. In 1947 wordt de abdij eigendom van de Staat. In 2007 verandert de abdij nogmaals van eigenaar en wordt ze eigendom van het departement Seine-Maritime. Nu is ze geklasseerd als historisch monument.

Weetjes over de abdij

• In de 7de eeuw was Saint Saëns monnik in de abdij van Jumièges. Hij werd gevangen genomen door piraten en als slaaf verkocht aan de monniken van de abdij. Zij kochten wel meer slaven op om ze daarna onmiddellijk weer vrij te laten. Maar Saint Saëns vond het er blijkbaar zo goed dat hij er bleef en er zelf monnik werd.
• Het hart van Agnès Sorel bevindt zich in de abdij van Jumièges. Agnès Sorel was de favoriete van de Franse koning Karel VII. Zij baarde vier kinderen van de koning. Na het laatste kind stierf ze in 1450 onder verdachte omstandigheden in Mesnil-sous-Jumièges. Er bestaan vermoedens dat ze werd vergiftigd maar wie de dader was, is nooit achterhaald kunnen worden. Ook het laatste kindje stierf enkele weken later. De koning was zo van streek dat hij een wit marmeren schrijn liet maken en haar hart er liet in opbergen. De rest van haar lichaam heeft in een tweede marmeren schrijn gelegen in het kasteel van Loches in de Loirestreek.
• De abdij van Jumièges diende als decor voor een van de avonturen van Arsène Lupin, namelijk "La Comtesse de Cagliostro". De oom van schrijver Maurice Leblanc was eigenaar van het huidige postkantoor van Jumièges, recht tegenover de abdij. De schrijver kwam hier vaak logeren en de abdij inspireerde hem. Wanneer je naast het postkantoor loopt, moet je eens naar boven kijken. Er hangt een leuk uithangbord van een postkoets.
• Ook in de film "Arsène Lupin" met Romain Duris en Kristin Scott Thomas in de hoofdrollen, speelt de abdij van Jumièges een rol. Het is namelijk één van de abdijen waarin een crucifix wordt gevonden. Deze crucifixen zijn belangrijk voor het verdere verloop van de film.

Wandel- en fietsroutes

Bij de toeristische dienst van Jumièges, over de abdij, kan je heel wat wandel- en fietsroutes krijgen. Sommige blijven in en rond de abdij. Maar er is ook de "Route des fruits". Deze route kan je zowel met de fiets als te voet doen. Je gaat van de ene naar de andere oever en moet dus met de bac over. Doe je deze route in het voorjaar, dan kan je genieten van de prachtige bloesems van de appel-, kersen- en perenbomen. Kom je in de zomer, dan kan je proeven van al het lekkere fruit dat overal wordt aangeboden in stalletjes langs de weg.