Berlijn; Schloß Charlottenburg

Pas nadat koningin Sophie Charlotte was overleden in 1705, werd het door haar gebouwde paleis naar haar vernoemd. Helaas heeft ook dit slot veel te lijden gehad van de luchtaanvallen van de Tweede Wereldoorlog. Bijna de gehele collectie Chinees en Japans porselein uit de 17e eeuw ging verloren. Het moest dan ook flink gerestaureerd worden, maar de grandeur van vroeger is weer helemaal terug.

Algemeen

Dit slot is het enige Hohenzollernslot dat nog in volledige pracht is behouden. Om dit te bereiken moest het na de Tweede Wereldoorlog bijna geheel worden gerestaureerd. De vernietiging in de oorlog is ook de reden dat er weinig originele meubels, porselein en Delfts blauw over is gebleven. De inmiddels 300 jaar oude slottuin, is de oudst bewaarde tuin van de stad.

Geschiedenis

Het was Johann Arnold Nering die tussen 1695 en 1699 dit prachtige slot bouwde. De opdracht werd gegeven door Sophie Charlotte, vrouw van de keurvorst Frederik III (de latere koning Frederik I).

Toen koningin Sophie Charlotte in 1705 stierf werd het slot pas naar haar vernoemd.

In 1701 werd het slot uitgebreid door Johann Friederich Eosander. Hij bouwde van 1707 tot 1712 de Orangerie met kenmerkende koepel. Daarna was het de beurt aan Georg Wenzeslaus von Knobelsdorff, die in opdracht van Frederik de Grote de oostelijke vleugel aanbouwde. Toen Knobelsdorff klaar was met de bouw, verhuisde Frederik naar het Sanssouci in Potsdam.

Tussen 1788 en 1790 werkte de architect Langhans aan het slot, hij realiseerde de Belvedère en in 1790 was het Bouwmann die mocht bouwen.

Slottuin

Sophie gaf de opdracht voor het maken van een Franse baroktuin aan Siméon Godeau, een Franse hovenier. De tuin is aangelegd naar het idee van Versailles. In later jaren waren het J.A. Eyserbech en Peter Joseph Lenné die veranderingen aanbrachten.

De parallel aangelegde lanen en vijver met barokke standbeelden zijn van het Altes Schloss bewaard gebleven. Wel zijn de ronde bloemperken vervangen door brede lanen en bomen. Het park is openbaar terrein en geliefd bij joggers.

Het schloß heden ten dage

Na de restauratie van de oorlog stralen de woonvertrekken de grandeur van vroeger weer uit en bevat een mooie collectie Franse schilderijen, de grootste Franse 18e eeuwse werken buiten Frankrijk.

In het slot worden ontvangsten gehouden en er bevindt zich een werkkamer voor de Bondspresident. In 2004 werd Koningin Elisabeth II van Engeland hier ontvangen.

Bezienswaardigheden in het Schloß

In dit paleis is het mogelijk rond te wandelen en de vertrekken van koningen en koninginnen te bewonderen, waaronder de privé vertrekken van koning Frederik I en zijn vrouw Sophie. Alleen met een gids is het mogelijk deze vertrekken te bezichtigen.

Te zien in het slot is onder andere:

• Staatsievertrekken: De Glazen Slaapkamer van koningin Sophie Charlotte, het vertrek is ingericht met spiegels en met groen damast.
• Porzellankabinett: Hier bevonden zich ruim 3.000 voorwerpen van Chinees en Japans porselein uit de 17e eeuw. Helaas is dit kabinett zwaar beschadigd in de Tweede Wereldoorlog. De collectie die er nu te bewonderen is, is na oorlogs.
• De Witte zaal: Dit was de banket- en troonzaal van Frederik de Grote. Ook deze zaal moest vanwege de zware beschadigingen na de oorlog worden hersteld. Hierbij hielpen de schilderijen van Friedrich Wilhelm Höder heel veel. Ooit was het interieur van deze zaal felroze, maar deze is in de loop der jaren vervaagd.
• Goldene Galerie: Hier werd tijdens de banketten van Frederik gedanst en muziek gespeeld. Het is uitgevoerd in de typische rococostijl. Langs de muren van de vloer tot aan het plafond ramen en spiegels. Door de grote ramen is de barokke tuin te bewonderen. Boven de schouw in deze zaal hangt Flora met haar gevolg.
• Belvedère: In deze villa, een voormalig theehuis, ligt het 18e eeuwse porselein uit de Königliche Porzellan Manufaktur.
• Mausoleum: Hier bevinden zich de familiegraven van de Hohenzollern.