Hoogtevrees maar verstoring bergvakantie niet nodig

Hoogtevrees is een angst die vrijwel iedereen meer of minder heeft. Hoogtevrees wordt ook acrofobie genoemd. Eenzelfde soort vrees is dieptevrees wat bathofobie heet. Een situatie die in verband kan worden gebracht met hoogtevrees is de angst om te vallen bijvoorbeeld tijdens een prachtige wandeltocht in de bergen. Maar die vrees is eigenlijk ongegrond want een eventuele val in de bergen heeft heus een andere oorzaak. Hoogtevrees is overigens in veel gevallen te verhelpen met een speciale gedragstherapie.

Angst als symptoom van hoogtevrees

Hoogtevrees behoort tot de groep enkelvoudige fobieën. Een enkelvoudige fobie is een aanhoudende angst voor een bepaalde situatie (hoogtevrees, claustrofobie, pleinvrees) of een bepaald dier of voorwerp en (spinnen, honden) en wordt ook wel een specifieke fobie genoemd. Symptomen van een enkelvoudige of specifieke fobie kunnen onder meer zijn:

• angst
• hartkloppingen
• paniekaanval
• trillende handen
• vermijden situaties
• zweten

Een zekere lichte mate van acrofobie kan een goede beschermer zijn om te risicovolle situaties te vermijden en een val in de diepte te voorkomen. Maar als de vrees al begint bij het keukentrapje van twee treden is er een probleem evenals bij het niet meer naar binnen durven gaan in een hoog gebouw.

Ontstaan van hoogtevrees

Hoogtevrees kan zomaar ontstaan zijn maar kan ook een duidelijke oorzaak hebben. Iemand die als kind uit een boom is gevallen kan daar acrofobie aan overgehouden hebben. Ook andere voorvallen kunnen de oorzaak zijn van het ontwikkelen van de vrees. De hersenen hebben de angst van toen opgeslagen die bij nieuwe situaties weer toeslaat. Hoewel hoogtevrees al op jonge leeftijd kan zijn ontstaan komt het ook voor dat mensen op oudere leeftijd gevoeliger worden voor hoogtevrees. Ook kan de vrees als restklacht overblijven na het doormaken van een bepaalde periode zoals bijvoorbeeld een burn-out.

Bergvakantie en optische en cognitieve acrofobie

Er bestaan twee hoofdvormen van hoogtevrees:

• Optische hoogtevrees: Angst bij het zien van een hoogte. Bijvoorbeeld op een hoge berg lopen en in de diepte kijken. In zo’n situatie treedt de vrees automatisch op.
• Cognitieve hoogtevrees: Bij deze vorm van acrofobie wordt een eigen rampscenario bedacht zoals de voorstelling te zullen vallen, uit te glijden of in de diepte te zullen springen. Het angstig worden is een gevolg van het bedachte rampscenario.

Beide hoofdvormen van hoogtevrees kunnen echter ook in combinatie voorkomen.

Hoogtevrees zeer lastig

Afhankelijk van de soort belevingen van iemand kan de vrees zowel in dagelijkse situaties als in allerlei andere situaties zeer lastig zijn zoals:

• Als hoogtevrees een ernstige vorm aanneemt gaan lijders aan die vrees situaties vermijden en kan het dagelijkse leven worden belemmerd.
• In bepaalde beroepen kan iemand niet of slecht functioneren met acrofobie zoals een bouwvakker op een hoge steiger.
• Maar ook een simpele activiteit verrichten, veilig binnen maar met uitzicht naar buiten, op de hoogste verdieping van een flat, kan door hoogtevrees sterk verstoord worden.
• Niet perse dagelijks maar toch regelmatig op een trap ramen moeten wassen is voor mensen met acrofobie ook geen pretje.
• Het passeren van hoge bruggen kan voor chauffeurs een probleem zijn.
• Die gekozen vakantie in de bergen moet soms worden aangepast vanwege tochten met uitzicht op diepe dalen.
• Maar ook andere vormen van hoogtevrees zijn mogelijk. Het komt zelfs al voor dat mensen problemen hebben met het afdalen van een trap in een woning.
• Uitingen van de vrees kunnen bijvoorbeeld ook zijn het niet graag naar een kerktoren kijken.

Hoogtevrees is te verhelpen

Die voorbeelden kunnen tot gevolg hebben dat een lijder aan hoogtevrees situaties gaat vermijden wat door de omgeving dikwijls als onwenselijk gedrag wordt beschouwd waar ook zij zich aan moeten aanpassen. Toch is overmatige acrofobie bij velen zodanig te verhelpen dat allerlei situaties geen of veel minder problemen opleveren. Om van de vrees af te komen is het juist goed om geen situaties te vermijden. Blijf gewoon die bergvakantie boeken en ontwikkel geen angst voor de angst. Zoals een glazenwasser door herhaling steeds meer kan wennen aan grote hoogten zo kan de vrees ook in andere situaties worden verminderd. Belangrijk daarbij is om te zorgen voor een goed gevoel. Een toren beklimmen met op de hoofdtelefoon lievelingsmuziek zal makkelijker gaan.

Gedragstherapie als hulp

Voor de behandeling van hoogtevrees is gedragstherapie de aangewezen manier. Het boek “Omgaan met hoogtevrees” van de auteurs J. van den Berg, M. Krämer, L. Grootaarts wil een helpende hand zijn bij het overwinnen van de vrees. Het boek geeft duidelijke tips en opdrachten waardoor het een waardevol zelfhulpboek is. Wie liever niet zelf aan de slag gaat maar professionele hulp zoekt kan terecht bij diverse gedragstherapeuten die met enig zoeken op internet te vinden zijn.